Nýja öldin - 01.12.1899, Blaðsíða 11

Breytiþróunar-lögmálid.
155
Nú er til sníkjudýr eitt, sem er skætt þessari flugu-
tegund, og ef það skyldi nú flytjast á Paraguay-slétturnar
og breiðast þar út — og til slíks ern dæmi í öðrum
héruðum Suður-Ameríku —, þá mundu þessar skaðvænu
flugur þverra og þá mundu villinaut og villihestar breið-
ast út þangað. En með þvi að naut og hestar lifa «,
grasi, þá mundi jurtalífið þar breytast töluvert; en við
það mundu aftur breytast nokkuð lífsskilyrði villimanna
þeirra sem þar búa, og við það yrðu lifnaðárhættir þeirra
að breytast, og við það gætu þeir sjálflr tekið ýmsum
breytingum. — En hverjir eru verstu óvinir snikjudýra
þessara? í’að eru fuglar þeir, er á skorkvikindum lifa,
og þeirra verstu óvinir eru aftur ránfuglarnir.
Annað dæmi enn skýrara skal nefna:
í Staffurðu-skíri á Englandi var víðáttumikið lieiðar-
land eða móar; það var snögglendi og fremur ófrjótt og
alveg óræktað land. Þar var einatt nautum og sauðum
haldið á beit. Svo var girðing gerð um nokkrar þús-
undir ekra af þessu heiðarlandi, og þar gróðursett furu-
tré. Þegar þetta hafði staðið svona í 25 ár, svo að engir
gripir gátu gengið á landinu, hafði alt þetta umgirta
svæði gersamlega skift útliti og einkennum. Sumar al-
gengar heiðar-jurtir eða grös vóru horfln, sum höfðu auk-
ist, sum breytst. Þar spruttu nú 12 nýjar blómstur-
plöntur, sem áður höfðu ekki vagsið þar og hvergi vóru
annars til á allri heiðinni. Og svo spruttu þar nú fjöl-
margar nýjar grastegundir. Og ekkert af þessu var af
manna höndum gróðursett þar. Af skorkvikindum var
kominn fjöldi nýrra tegunda, og skorkvikindum af þeim
tegundum, sem áður höfðu þar verið, hafði fjölgað mjög
mikið. Svo mikið fjölgaði skorkvikindunum þar, að nú
lifðu þar sex nýjar tegundir fugla, sem lifa á skorkvik-
indum, og hafði engin þeirra þekst þar áður. Og öll þessi
breyting varð á einum 25 árum, og stafaði einvörðun^u