Nýja öldin - 01.12.1899, Page 83

Éveðtingar
22?
Vórum átta’ eða níu saman í sveit
þami smnar-aftan fríðan.
Nú eru þrjátíu’ og sex ár siðan.
Já, ungir yórum við allir þá
og æskan og gleðin iéku’ á biá,
þá þyngdi’ ekki sorgin sára. .
•— Ég var að eins fjórtán ára.
Svo sæll í gvasinu sóihver lá
þann sumar-aftan fríðan. —
Nú eru þrjátíu’ og sex ár síðan.
Sem örva-drífa fyndnin fló,
en flokkurinn allur veltist og hló;
þá var nú ei tíðin tára, —
ég var að eins fjórtán ái;a.
Og svona leið tiðin í sælli ró
þann sumar-aftan fríðan.
Nú eru þrjátíu’ og sex ár síðan.,,
Svo sundraðist höpurinn síðar brátt
og sína hver okkar fór í átt;
það vekur oft söknuðinn sára.
-— Ég var að eins fjórtán ára.
Ég sakna vinanna sárt- og þrátt
um sumaruiftan fríðan. --
Nú eru þrjátiu’ og sex ár síðan.
Nú þrír hvíia grafnir í þöglúm reit
og þrír eru prestar upp í sveit
og einn græðir sjúka’ og sárá.
— Ég var að eins fjórtán ára.
Hór sat óg þrátt og sjónum leit
þann sama blettinn 'fríðan.
Nú eru þrjátíu’ og sex ár síðan.