Nýja öldin - 01.12.1899, Qupperneq 95

Bókmentir vorar.
239
num“ (45. bls.) Hér í Reykjavík heyrist ambögu-málskrip-
ið „varla aldrei", í stað „varla nokkurn tíma“; á prenti
man ég ekki eftir að hafa séð skrýmslið fyrri en á 37.
bls. í sögu þessari.
Ferðásaga Helga ér ágætlega rituð, efnið í sjálfu sér
fróðlegt, og mæta vel sagt frá. Það væri æskilegt að
þessi gáfaði og glöggsýni maður fengi færi á að gera
jai'ðfræðilegar rannsóknir hér á landi. Því að þótt Dr.
Þorv. Tlioroddsen hafl um mörg ár ferðast Irér um tii
rannsókna og unnið ið þarfasta starf, þá er það frá-
munalegur barnaskapur að ætla, að alt rannsóknaefni sé
hér tæmt. Hér er nægt verkefni enn fyrir marga vís-
indamenn um langan aldur. I’ótt þetta snertí ekki
beinlínis bók þá sem hér er verið að minnast á, þá er
þó rétt að segja það. Ef vér viljum vei'a þjóð, þá verð-
um vér að verja nokkru til þess, að efnismenn af vorri
þjóð geti lagt sinn skerf til vísindastarfs heimsins. En
hér brennur of rnikið við af þeim hugsunarhætti, að ekk-
ert fræðistarf sé neins vert, of það gefur ekkert i ask-
inn samstundis.
Þetta er að eins 1. hefti og nær aftur
Bogi Melstcð: ag 1096. Pað ei' því sá kafli sögunnar,
lcmflnga bö^Ú sem ^w,astur er viðfangs, og því eigi
gott af því að marka, hversu höf. kann
síðar að takast, er meira vandast málið. En þessir þætt-
ir eru vel valdii- og frásögnin góð. Mállýti má hitta fá
ein, en ekki er mikið orð á því gerandí1. Þetta er ekki
eiginlega sanifeld Islendinga-saga, heldur þœttir úr
sögunni. I’að lítur xit fyrir að verða ágæt al-
þýðubók. Hér er ekki rxxm til að fai'a út í smámuni.
1) Þó er afleitt að blanda saman orðunum „varir“ og „varð-
ar“ (á 76. bls., 3. 1. stendur „varði“ fyrir ,,varðaði“). Leiðin-
logt er og á 74. bls. „illvættirnir11 fyrir „iilvættirnar“ (kvk.).