Freyja - 01.03.1902, Síða 8

52
FREYJA
þeirra gefur því einkennilega við-
feldinn og fágaðann blæ fram yfir
það sem íi sér stað, þar sein áhrifa
þeirra gætir minna. Einupinni hélt
ég að svo mikið frelsi yrði konum
skaðlegt ok jafnvel að þær innan
skamms rændu karlmennina rétti
þeirra. En eftir þriggja ára dvöl í
landinu hef ég komist að þeirri nið-
urstöðu, að jafnvel það, gerði ekki
svo mikið til, því ég lief þá skoðun,
að hæfileikar eigi að liafa yfirhönd-
ina hvar sem er Það er þess vegna
rétt að láta þær fara eins langt og
þær komast. Þeir sem verða á eftir
í samkeppninni hljóta að falla. Þeir
færustu sigra hvort sem er. Vilji
karlmennirnir stjórna lieiminum,
verða þeir að sýna sig hæfari til
þess. Samkeppnin leiðir fram beztu
hæfileika karla sem kvenna.
Eins og ég hef iagt til siðu óttann
fyrir afleiðingum kvennfrelsisins,
þannig hef ég og kastað frá mér ótt-
anum fyrir afleiðingum alþýðu-
r
inenntunarinnar. Eg álit nú aðallir
ætt.u að fá nokkra menntun. í
menntunarlegu tilliti eru 3 tröpp-
ur, n. 1. sú efsta, mið og hin lægsta.
í lægstu tröppunni er þroski fólks-
ins vanalega á mjög lágu stigi og
þess vegna vinnur það erfiðisvinn-
una af því að það getur ekki annað
gjört. Látum þá menntast sem vilja
og geta. Komi einhverntíma sú tíð,
að allir verði menntaðir, þá verður
iieimurinn einnig búinn að læra. að
liaga seglum sínum eftirþeim vindi.
Sem sagt.álít, ég menntunina mjög
nauðsynlega, og eitt af því sem mér
þykir mestu varða í Bandaríkjun-
um, eru alþýðuskólarnir. Kínar eru
sorglega langt á eftir í því tilliti.en
það gleður mig að þjóð inín er að
vakna til meðvitundar um endur-
bótaþörflna í menntamálum sínum.
Þegar ég var búinn að vera í skóla
fimm ár, var ég orðinn vel læs og
kunni margar guilaldar fræðibækur,
en ég skildi þær ekki. Það hefði átt
að útskýra mér það jafnótt, en það
varekki gjört. Mismunur á bókmáli
og daglegu máli Kína er svo mikill,
að það þarf mikið lengri tíma til að
menntast þar en hér. Skynsamleg
kennslu aðferð myndi gjöra námið
miklu auðveldara.
Eg hef liaft mikla ánægju af að
koina á ameríkanska alþýðuskóla
og kynna mér hina aðdáaniegu
kennslu aðferð. Barnaheimilin virð-
ast mér sérlega góð, því þau kenna
börnunum allskonar iðnað, þar
sem augu, eyru, hendur og heili
starfar allt í senn og þroskast liæfl-
lega eftir eðlisfari hvers einstaklings
Að eins eitt, vantar, það er tilsögn I
kurteisi, að minnsta kosti við yfir-
boðara sína. Það ætti að meiga
kenna þeim einhverjar kureisis-
reglur alveg eins og hermönnunum
er kennt að bera virðingu fyrir vf-
irboðurum sínum.
Eitt af því ógeðfeldasta sem ög
hef séð í þessu landi, er sambúð
foreldra og barna. Það fyrsta sem
Kínar kenna börnunum er að heiðra
og lilýða foreldruin sínum. Kín-
verskir foreldrar heimta ótakmark-
aða hlýðni af börnum sínum ogþeim
er hlýtt. Ameríkönsk börn eru
stundum hlýðin, en ekki er það æ-
tíð. Kínverskir foreldrar stjórna
börnum sínum með valdi, amerík-
anskir með kærleik. (Framh. næst.)