Freyja - 01.12.1907, Síða 23

X. 5-
FREYJA
119
vaknaöi aftur rétt um sólar-uppkomuna, þá tók ég eftir því,
aö Patrick var ekki í rúminu sínu, og þaö leit út fyrir aö hann
heföi ekki legið í því um nóttina. En litlu síöar kom hann
inn og var í leirugum strigafötum, eins og hann heföi unnið í
námu alla nóttina. Hann bauð mér góöan morgnn, bjó til í
flýti samskonar máltíö'og kvöldið fyrir, en talaði fátt við mig.
Þegar ég hafði snætt morgunverðinn, kvaddi ég hann og fór
mína leið, og sá þenna dularfulla mann aldrei eftir það.
En mörgum árum síðar las ég eftirfylgjandi grein í einu
fréttablaðinu, sem ge.fið var út í Halifax:
,,Nýlega er látinn í Cole-firði gamall maður að nafni Pat-
rick O’More, sem almennt var kallaður síra Pat. Hann var
á yngri árum ríkur málmnemi, og var eigandi Caribow nám-
unnar illræmdu nœrri Efri Musquodoboit. En svo varð hann
allt í einu öreigi, og var ávallt undarlegur eftir þaö og mann-
fœlinn. Um tíma gekk hann um og prédikaði, en hœtti svo
við það og tók til að leita að huldum fjársjóðum, sem hann
ímyndaöi sér, að væri hér og þar í jörðunni, einkum þar sem
gamlar rústir voru. I mörg ár leitaði hann að fjársjóð mikl-
um, sem hann hugði að fólginn vœri nálœgt rústum gamla
virkisins í Cole-firði. Hann hafði grafið þar frá 15 til 20
gryfjur, og sumar ákaflega djúpar, en aldrei auðnaðist honum
að finna fjársjóðinn. Hann var að mörgu leyti vel skynsamur
maður og fróður um margt, og brjálsemi hans var eingöngu
innifalin í því, að hann ímyndaði sér að allstaðar væru fólgn-
ir fjársjóðir í jörðu. Hann átti þar sam-merkt með Don
Quixote frá La Mancha, sem var brjálaður að því leyti er,
riddaraskap snerti, en var að öðru leyti sannur spekingur og
ágœtis maður. •— í kistu Patricks O’More’s fannst erfðaskrá
hans. Hann arfleiddi izngan frænda sinn, Berg O’More að
nafni, að öllum eigum sínum, sem voru tuttugu og fimm dalir
f koparpeningum og eitt hundrað ekrur af óræktuðu landi í
Cole-firði. “
•o-