Helgarpósturinn - 07.12.1979, Síða 8

8
—he/gar
pósturinn_
utgefandi: Blaðaútgáfan Vitaðsgjafi
sem er dótturfyrirtæki Alþýðublaðs-
ins. en með sjálfstæða stjórn.
Framkvæmdastjóri: Jóhannes Guð-
mundsson.
Rifstjórar: Arni Þórarinsson. Björn
Vignir Sigurpálsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Jón Oskar Haf-
steinsson.
Blaðamenn: Guðjón Arngrímsson,
Guðlaugur Bergmundsson, Guðmund-
ur Arni Stefánsson og Þorgrímur
Gestsson.
Ljósmyndir: Friðþjófur Helgason.
Auglýsingar: Elin Harðardóttir.
Gjaldkeri: Halldóra Jónsdóttir
Dreifingastjóri: Sigurður Steinarsson
Ritstjórn og auglýsingar eru að Síðu-
múla 11, Reykjavík. Sími 81866. Af-
greiðsla að Hverfisgötu 8-10. Simar:
81866, 81741, 14900 og 14906.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Askrift (með Alþýðublaðinu) er kr.
4.000.- á mánuði. Verð i lausasölu er
kr. 200,- eintakið.
KÚNSTIN
AÐ „SIGRA”
Þaö besta vift kosningar á
tslandi er aft enginn tapar. t úr-
slitum síftustu kosninga sigruöu
allir stjórnmálaflokkarnir — þótt
gleftin yfir „vinningnum” væri nú
mismikil eftir flokkum. Sumir
fiokkanna fá kannski örlitift færri
atkvæfti en siftast, en þaft breytir
þvi ekki aft nifturstaðan er stór-
sigur ef miftaft er vift kosn-
ingarnar þar áftur, svo ekki sé
taiaft um fimmtu eða sjöttu
kosningar héftan frá. Stundum
vinna þó sumir flokkar varnar-
sigur.
En umfram allt: Allir vinúa
sigur.
Þegar vift töpuftum I fótbolt-
anum i gamla daga, þá þýddi þaö
auftvitaft aft besta manninn haffti
vantað, efta dómarinn haffti
svindlaft, nú efta vift knattspvrnu-
kapparnir hefftum verift fádæma
óheppnir og brennt af heilum
helling af dauðafærum. Sem sagt
tapift var undantekningarlitift
ósanngjarnt i meira lagi og
raunar yfirleitt út I hött. Svo
mátti auftvitaö alltaf benda á þá
staðreynd aft oft áftur hefftum vift
unnift þessa andstæftinga. Þegar
þetta allt var svo lagt saman þá
leit dæmift allt ööruvisi út. f
rauninni höfbum viö unnift leikinn
þrátt fyrir úrslitin. Þau voru bara
plat.
Og þeir eru svo kurteisir I orfta-
vali blessaöir pólitíkusarnir
okkar þegar þeir skýra „sigur-
inn”. Kjósendur „skildu ekki til
fullnustu hugmyndina aft baki
leiftursókninni” eöa „föttuftu”
ekki djörfung og þor kratanna”
efta „hina einu sönnu kjara-
baráttu „aliaballanna”, Hins
vegar hafi þeir látift blekkjast af
lymskuglotti maddömu fram-
sóknar.
Einhverjir dónar myndu ef-
laust orfta þetta á annan veg og
sagt sem svo: „Kjósendur sem
kusu okkur ekki eru heimskir og
vitlausir, óalandi og ófer.jandi og
skilja hvorki upp né niftur I póli-
tik." En huggulegir til orfts og
æftis, orfta stjórnmálamennirnir
þetta á allt annan og snyrtilegri
hátt. Þeir vita aft þessir „naut-
heimsku” kjósendur halda áfram
aft vera til og kosningar verfta
fyrr en sfftar. Þess vegna eru
kjósendur ekki fattlausir og
heimskir heldur hafa þeir cin-
faldlega látift blekkjast og ekki
skilift til fullnustu kosningabomb-
urnar. Hvort á þessu tvennu er
raunverulega nokkur munur skal
ósagt látift.
En þetta er ekki aöalmálift. Þaft
er hitt hve björtum augum póli-
tikusar lita tilveruna. 5 efta 10
þúsund atkvæfta tap þarf ekki aft
vera ósigur. Þvert á móti er þaft
stórsigur ef miftað er vift kring-
umstæfturnar nú og úrslit
kosninganna '49 eöa '59 efta '63
efta '67 efta.
Þaft er nefnilega alltaf glæta
einhvers staftar.
Vift óskum flokkunum öllum
hjartanlega til hamingju meft
kosningasigurinn.
Þeir eru allir á sigurleift þrátt
fyrir djöfulófta verftbólgu, skuldir
erlendis, atvinnuleysi og fylgis-
tap i kosningum.
Fram til frekari sigra.
Nú eru allir I framsókn!
—GAS.
Föstudagur 7. desember 1979 holfjnrpn^tl irinn
þýðir með öörum orðum að
þarna yrði bandalagið af rúm-
lega 1100 atkvæðum og munar
um minna. Það er þvl ekki Ut i
hött hjá Alþýðubandalaginu að
reka hræðsluáróður gagnvart
Fylkingunni, enhitterþeim lika
hollt að hafa i huga.að ef „Lúðv-
iskan” fær áfram að grassera i
röðum þess líður ekki á löngu
þar til upp er risinn flokkur til
vinstri við það < sem kemur
manni á þing. Sá maöur yrði
kannski ekkert öfundsverður i
sjálfusér.en jafnframt þvi sem
hann kæmist á þing kæmist
hann i sviðsljósið og flokkurinn
fengi þá liklega jafnan tima og
aðrir I útvarpi og sjónvarpi og
þar með mikla auglýsingu og
stóraukið fylgi.
Stjórnarmyndunarvið-
ræður
Steingrímur Hermannsson
formaður Framsóknarflokksins
kom að lokuðum dýrum á
Bessastöðum þegar hann fór
þangað siðdegis á miðvikudag.
Steingrimur skyldi hafa það I
huga, að þetta eru ekki fyrstu
lokuðu dyrnar sem hann kemur
aö I þeim stjórnarmyndunarviö--
ræðum sem hann hefur nú i dag.
Hann má ekki vera of bráölátur
og verður aö átta sig á þvi að
það eru ekki allir jafn athafna-
samir og hann. Þetta verður lik-
lega siðasta opinbera refskákin
i póiitikinni sem Lúðvfk Jósefs-
son teflir og hann ætlar sko
ekki að verða heimaskitsmát
Þetta verður löng og erfið bið-
skák sem endar með einhvers-
konar jafntefli. 1 stjórnarmynd-
unarviðræðum þriggja flokka
sigrar enginn
Kratar hafa mjög haldið á
lofti kenningunni um minnni-
hlutastjórnogerekkióliklegt að
þeir séu reiöubúnir að veita
Steingrimi og hans mönnum
stuöning I slikri stjórn. En þaö
er bara ekki nóg að Kratar geri
þaö, þvf samanlagt hafa þessi
flokkar ekki nema 27 atkvæöi á
Alþingi. Hugsanlegt væri aö
Alþýðubandlagið veitti minni-
hlutastjórn Framsóknarflokks-
ins lika hlutleysi, þvi þá losna
þeir við að gera opinberlega
ágreining um hermálið, — sem
þeir verða að gera, ef þeir setj-
ast i stjórn enn einu sinni án
þess svo sem blaka við veru
varnarliðsins hér á landi.
...HAKARL....
AUMINGJA GEIR
Eins og ætið eftir kosningar
fagna sumir sigri og aðrir eru
hreint út sagt I sárum, sem
oftast gróa þó. Nú eru það fram-
sóknarmenn sem fagna sigri,
þeirsömuog voru i sárum fyrir
einu og hálfu ári siöan eftir
úrslit kosninganna þá. Það
er kaldhæðni örlaganna að
enginn einn flokkur skamm-
aöist eins mikið út I fyrir-
hugaöar kosningar og einmitt
framsóknarmenn. Þeir höfðu
allt á hornum sér. Flokks-
forystan spáði slæmu veðri um
kosningarnar, og þaö var ekki
laust viö að sumir höfuðborgar-
búar, Reyknesingar, Vest-
mannaeyingar og fleiri myndu
eftir þessari veðurspá
Framsóknar þegar þeir litu út
að morgni fyrri kjördagsins.
Kannski hafa lika framsóknar-
menn fengið nokkur atkvæði út
á óveöurspána og svartsýnina
og þetta vopn hafi dugað betur I
kosningabaráttunni en leiftur-
sóknartal sjálfstæöismanna.
Hver skyldi annars vera höf-
undur hennar og uppfinninga *-
maöur? Það er ekki von á þvi að
sá maöur gefi sig fram I dags-
ljósið á næstunni.
Já framsóknarmenn fagna
sigri, og eiginlega mega þeir
þakka brotthlaupi kratanna
fyrir það að búið er aö yngja
þingflokk þeirra upp svona fyrir
timann, og veitti ekki af. En
sjálfstæðismenn fagna ekki
sigri, þaö er vist, og allra sist
formaður flokksins Geir
Hallgrimsson. „Aumingja
Geir” sögöu vist margir sem
eru kunnugir innviðum í flokkn-
um, þegar úrslitin lágu fyrir. Og
ekki vantaði afsakanir hjá
flokknum þær voru á reiðum
höndum, en hræddur er ég um
að aöeins hluti þeirra hafi við
rök aö styðjast. Sannleikurinn
er sá, að flokkurinn er i
upplausn, eins og sannast best
með framboðum Jóns Sólness
og Eggerts Haukdal. 1
KOSNINGUNUM 1978 tapaöi
flokkurinn umtalsverðu fylgi
og þá var kallaöur saman fund-
ur eftir fund og ráöstefna eftir
ráðstefnu þar sem átti að rétta
flokkinn viö.Ennþá að minnsta
kosti hefur ekkert heyrst um
slikan fund, en eitter vist að það
munu hnútur fljúga um borð
þegar þingflokkur sjálfstæðis-
manna kemur saman nO eftir
kosningar. Þaö mátti heyra það
á Sverri Hermannssyni
alþingismanni á kosninganótt-
ina að hann var þegar kominn I
striðsham. Kannski hefur hann
aldrei farið úr honum eftir
þingflokksfundinn fræga þegar
hann og Matthias Bjarnason
börðust hvaö harðast á móti
Geirsklíkunni, sem hafði þá
þegar lofað Benedikt Gröndal
stuðningi vift minnihlutastjórn.
Nú kemur Sverrir Hermanns-
son tvi'efldur á þing. Það hafði
vi'st enginn búist við þvi að hann
myndi draga mann inn með sér,
en Sjálfstæðisflokkurinn er orð-
inn eins og krataflokkurinn hér
áður fyrr, að stór hluti þing-
mannaliðsins eru uppbótaþing-
menn. Þótt sjálfstæöismenn séu
og verði óþreytandi viö að
benda á að þeir hafi unnið einn
mann! og bætt við sig nærri 3
prósent kjörfylgi frá siðustu
kosningum þá stoðar það lítið.
Vegna útreiðarinnar i kosning-
um magnast nú ólgan þar og
hinir flokkarnir þurfa ekki að
óttast stjórnarandstöðu þar sem
Sjálfstæðisflokkurinn er marg-
klofinn. Ef ekki koma fram
raddir um það innan flokksins
að Geir Hallgrimsson ætti að
segja af sér þá er lýöræöið orðið
eitthvað skrýtið hjá flokki sem
kennir sig við frjálshyggju og
hvað það nú allt nú heitir sem
Hannes Gissurarson og Kó eru
si og æ að predika (sem betur
fer er hann nú hættur með
frjálshyggjuþættina sina i
trtvarpinu)
Námsmennirnir björg-
uðu Alþýðubandalag-
inu i Reykjavik
Fyrir kosningarnar rak
Alþýðubandalagið hræðslu-
pólitik gagnvart Fylkingunni.
Það lá meira aö segja svo mikið
vi.ð að einn fyrrverandi Fylk-
ingarmeðlimur, Bragi Guð-
brandsson kennari við Mennta-
skólann i Hamrahlið (já hvar
annarsstaðar) sem Alþýðu-
bandalaginu tókst, að lokka til
sin á listann i Reykjavik var
sendur i visitasíu til náms-
mannafélaga á Norðurlöndum.
Þessi ferð borgaði sig, — hver
svo sem borgaði hana! Þegar
aðeins var eftir að telja utan-
kjörfundaratkvæði Reykvik-
inga, en þau voru upp undir tvö
þúsund, þá hafði Alþýðubanda-
lagið ekki nema tvo menn
kjörna í Reykjavik. Þegar svo
þessi atkvæði voru talin komst
Ólafúr Ragnar á þing sem kjör-
hákarl
dæmakjörinn og jafnframt var
ljóst að Guðrún Helgadóttir
myndi komast á þing með
skupluna sina, sem landskjör-
inn þingmaður.
i kosningunum I fyrra fékk
listi Fylkingarinnari Reykjavik
184 atkvæði og hafði fylgi þeirra
þá aðeins minnkað frá þvi i
kosningunum 1974. Að þessu
sinni fékk Ragnar „skjálfti”
Birna Þórðar og þau hjá Fylk-
ingunni 480 atkvæði.sem á máli
prósentureikningsmeistara
þýöir 160 prósent aukning ákjör-
fylgi og þætti gott hjá einhverj-
um flokki. Með sama áfram-
haldi fær Fylkingin um 1250 at-
kvæöi I næstu kosningum og þá
má nú Alþýðubandalagið fara
að vara sig. Þessi 1250 atkvæði
má örugglega telja 90 prósent.
frá Alþýðubandalaginu sem