Helgarpósturinn - 18.07.1980, Blaðsíða 7

7
hn/rjarpnczti irinn Fðstudagur 18: júii i980
^ Karolina, prinsessa af Monakó,
hefur mikinn áhuga á bók-
menntum, svo mikinn, aB hún
situr nú viö aB skrifa sina fyrstu
skáldsögu, og gerir þaB alein.
Hún mun víst ekki hafa í hyggju
aB skrifa hana undir dulnefni. Þvi
má meB sanni segja, aB bók-
arinnar verBur beBiB meB mikilli
eftirvæntingu. Gert er ráB fyrir,
aB skáldsagan komi út I byrjun
næsta árs.
#Þær geta leyft sér alls kyns
duttlunga stóru stjörnurnar úti I
heimi. Elísabet Taylor þurfti um
daginn aB fara i alhliBa læknis-
rannsókn í Washington. Hún setti
þó skilyrBi: Hún þurfti aB fá fimm
herbergja fbúB, risastórt sjón-
varpstæki og einkakokk. Þetta
fékk hún og kostaBi þaB hana
rúmlega eina milljon króna fyrir
daginn, en þetta tók allt fimm
daga. Hún þurfti sem sé eitt her-
bergi á dag. Ef ég væri rfkur....
Plasteinangrun, steinull, glerull m/eða án ál-
pappírs, álpappírsrúllur, glerullarhólkar, plast-
einangrunarhólkar.
Allt til einangrunar - og verðið hefur náðst ótrúlega
^ langt niður vegna magninnkaupa.
Byggingavörudeild
Jón Loftsson hf,
Hringbraut 121 Simi 10600
ínum miðif
en eBlisávisunin leiddi mig á
réttar brautir,” sagBi Litavers-
eigandinn, Einar Asgeirsson.
1 Málaranum var þekking
Hjartar GuBbjartssonar skrif-
stofustjóra verslunarinnar
rannsökuB. Hann var meBhöndl-
aBur á sama hátt og Einar f Lita-
veri. BundiB fyrir augun og sIBan
leiddur á vit teppabútanna.
„BannaB aB kfkja”, sögBum viB
og Hjörtur sór og sárt viB lagBi aB
hann sæi ekkert. Hann fór siBan
mjúkum höndum um teppin.
ÞreifaBi vel og vendilega á botn-
umr köntum og áferB teppanna
sjálfra. „Ég held ég hafi þaB,”
sagBi skrifstofustjórinn og bros
færBist yfir andlit hans. „Þessa
áferB kannast ég viB, þetta teppi
er til sölu hérna.” Teppabúturinn
sem Hjörtur hélt eftir var raunar
frá Málaranum, svo hann hafBi
rétt fyrir sér, en viB gátum ekki
stillt okkur um aB striBa Hirti
örlftiB og spurBum hvort hann
væri alveg viss. Hvort ekki væri
rétt aB kanna máliB örlftiB betur.
„Nei, nei, þaB er óþarfi,” svaraBi
hann þá ákv
,Þetta er
minn bútur,
og þar viB
sat. ViB
urBum
aB viBurkenna sigur Hjartar
GuBbjartssonar skrifstofustjóra
— hann þekkti sitt teppi.
Og þá var næsta fórnarlamb
fulltrúi Teppalands. Forstjórinn
og framkvæmdastjórinn voru
ekki á staBnum og þaB var Birgir
Þo'rarinsson afgreiBslumaBur
sem var valinn til aB halda uppi
heiBri verslunarinnar. Birgir var
settur f myrkvun meB hjálp
trefilsins og hann kvaBst ekkert
sjá nema svartnættiö. „ÞaB er
allt f lagi,” sagöi hann. „Eg skal
finna Teppalandsbútinn meB
höndunum einum. Ég þekki
áferöina.”
Mikið þuklað
Og Birgir afgreiöslumaöur tók
til viB aB þukla bútana. SfBan fór
hann aB þylja hvers konar teppi,
hann heföi f höndunum. Þetta var
ullarteppi meB stifum botni.
Þetta nælonteppi og allt voru
þetta lykkjuteppi. Viö Helgar-
póstmenn höföum ekki hug-
mynd um hvaö þetta allt merkti
en vissum hins vegar vel úr hvaöa
verslunum bútarnir voru, svo
viö stöövuöum þessa sérhæföu
lýsingar Birgis og báöum hann aö
segja okkur tafarlaust hvaöa
teppabút hann myndi selja okkur
ef viB ætluBum aö kaupa teppi
I Teppalandi. >tÉg myndi
selja ykkur teppi’ af þessari
gerö”, svaraöi hann án þess
aö hika og rétti okkur teppa-
bútinn sem viö höföum fengiö
lánaöan úr Teppalandi. Niöur-
staöa þessarar smákönnunar
okkar varö þvi óumdeilan-
leg. Framleiöendur
og innflytjendur
þekkja sfna vöru
og vita hvaö
þeir eru aö
selja fólki —
skulum
viB vona.
„Drekk Tropicana daglega og þekki þvf bragöiö,” sagöi Davið Schev-
ing Thorsteinsson.
opnum
nýjan
afgreióslusal
Við höfum opnað nýjan afgreiðslusai á jarð-
hæð þar sem annars vegar er gengið inn
Tryggvagötumegin gegnt skrifstofum toll-
stjóra og hins vegar gengið inn Hafnar-
strætismegin þarsem öll bankafyrirgreiðsla
er fyrir hendi.
/I
Við væntum þess að þetta nýja fyrirkomulag !
verði viðskiptavinum okkar til mikils hægðar-
auka, spari þeim sporin og flýti mjög fyrir
allri afgreiðslu.
Hafóu samband ST-
EIMSKIP m
SÍMI 27100 '*■