Helgarpósturinn - 19.06.1981, Blaðsíða 16

r
[
r
r
r
Föstudagur 19. júní 1981 he/garpricrtl irínri halrjarpri'ZÝl irinn Föstudagur 19. júnf 1981
Mikiliiölegt er landsiagiö I
andiiti Finnboga Herm annssonar
og minnir einna helst á fjöll og
sléttlendi umhverfis Núp I Dýra-
firöi. Þar er hann bdsettur og
kennir viö héraösskölann. Hann
heldur þar fyrir utan uppi vest-
firsku landshlutaútvarpi I þvl
plássi sem fjóröungarnir fá út-
hlutaö fyrir náö I dagskrá rikisút-
varpsins og skrifar reglulega
Vestfjaröapósta I svipaö pláss
sem Helgarpósturinn skammtar I
þágu byggöastefnunnar og les-
endum blaösins er aö góöu kunn-
ugt. Finnboga er annars fátt heil-
agt og skrifar stundum viötöl viö
versfirska klerka og fleira kynd-
ugt fólk I þetta blaö og önnur, eöa
þá aö hann fjargviörast dt f kam-
arinn á alþjóöafiugvellinum aö
Holti í önundarfiröi.
Finnbogi Hermannsson er stór
rnaöur og stæöilegur, og þaö er I
stflhversu fyrirferöarmikill hann
hefur veriö aö undanförnu I þjóö-
mála- og stjórnmálaumræöunni.
Hann er tiltölulega nýveriö geng-
inn f Framsóknarfiokkinn eftir aö
hafa kosiö Alþýöubandalagiö alla
sína hundstið, og var i fjóröa sæti
á lista flokksins I Vestfjaröakjör-
dæmi I siöustu alþingiskonsing-
um. Hann hefur setið á þingi sem
varaþingmaöur og einatt látiö i
sér heyra á siöum málgagnsins,
Tímans.ef honum hefur mislikaö
eitthvaöí fari fiokks eöa stjórnar.
Hæstur hvellur varð I vor þegar
Finnbogi skýröi frá þvi aö stjórn-
arflokkarnir heföu gert meö sér
leynisamkomulag um neitunar-
vald í vissum málum, — I þessu
tilviki varnarmálunum — og virt-
ist koma stjórnarstarfinu I hönk.
Formaöur Finnboga og þingmaö-
ur, Steingrimur Hermannsson,
sagöi hann þá fara meö fleipur
eitt, þótt annað kæmi á daginn og
siðar. hefurekkiveriö friösamlegt
meöFramsóknarmönnum á Vest-
fjöröum. Þá varö Finnbogi ,,Nafn
vikunnar” I Þjóöviljanum og
Svavar Gestsson bauö hann vel-
kominn til sins fyrra pólitiska
heimilis ef honum væri óglatt hjá
Framsókn.
En hvaöa læti voru þetta eigin-
lega?
m Steingríms
sfóöu í viku
„Þaö er nil satt aö segja aöeins
eitt mál sem mig og forystu
urflugstööina frá þvi þessi
árekstur okkar Steingrims varö
er enn frekari árétting um aö ég
fdr meö rétt mál”.
Formaðurinn
oq (lokkðdræltirnir
Fékkstu þessar upplýsingar
þinar i krafti þinnar aöstööu sem
varaþingmaöur og braustu þann-
ig trdnaö viö flokkinn?
„Þessi mál bar aldrei á góma
meöan ég sat bæöi þingfundi og
þingflokksfundi, sem varaþing-
maöur fyrir Ólaf Þóröarson og
umbjóöendur mina á Vestfjörö-
um. Aö ööru leyti hefur nærveru
minnar aldrei veriö óskaö eöa
hins aö ég gegndi öörum trUnaö-
arstörfum fyrir flokkinn, þannig
aö svariö hlýtur aö vera neit-
andi”.
Ertu þar meö aö segja aö for-
maöur Framsóknarflokksins hafi
logiö upp á varaþingmann sinn til
þess aö bjarga eigin pólitísku
skinni?
„Menn bjarga ekki eigin skinni
meö sliku”.
í framhaldi af þessu: Hvaöa
skoöun hefuröu þá á forystu
Framsóknarflokksins?
„Ég getbara svaraö þvi sem aö
okkur snýr fyrir vestan. Tengslin
milli forystu og flokksmanna eru
afskaplega litil samkvæmt minni
reynslu. Ég veit aö visu ekki
hvort þaö er eitthvert séreinkenni
á Framsóknarf lokknum. Það á aö
heita svo aö ég hafi verið vara-
þingmaöur fyrir þennan flokk i
bráðum tvö. kjörtlmabil og ég
hef verið svo lukkulegur aö vera
aldrei ónáöaður af þingmönnum
hans á Vestfjöröum, utan einu
sinniþegar ég var kvaddur á þing
siöastliöiö haust. t fyrra skiptiö
sem ég sat á þingi i tvo daga, fyrir
Steingrim Hermannsson —, haföi
hinn varaþingmaöurinn sam-
band. Ef þd ert aö biöja mig um
álit á forystu Steingrims sérstak-
lega, ja, þá á ég kannski erfitt um
svar þvi' ég by svo afskekkt.
Steingrimur hefur ýmsa ágæta
kosti sem f lokksformaöur og allt i
lagi meö þaö. Hann er annálaöur
vinnuþjarkur en hann tekur
kannski of mikiö aö sér og þaö er
ekki farsælt i lýöræðislegum
flokki. Ég er hræddur um aö hann
kunni ekki að halda utan um sina
menn. Þaö er vitaö mál aö miklir
tveim skjöldum i þessu máli.
Hinni pólitisku ásjónu hefur þótt
henta að sýna andstööu viö aukna
ásælni og Utþenslu herstöövarinn-
ar en hins vegar hefur maddam-
an látiö fara aftan aö sér I
hernám svændinu”.
Hvers vegna sagirðu skiliö viö
Alþýöubandalagið?
„Ég vil strax taka fram, aö
fyrstu og einu afskipti min af
pölitik eru innan Framsóknar-
flokksins. Ég haföi aö visu fylgt
Alþýöubandalaginu að málum, en
haföi oröið efasemdir um flokkinn
sem ekki hafa breyst. Þær eiga
einkum rætur aö rekja til þess aö
flokkurinn er tvihöföa og synir
eitt höfuö i stjórn og annaö I
stjórnarandstööu af forstokkuðu
blygðunarleysi. Og ábyrgöarleysi
hans varðandi efnahagsmál var
algjört, — þangaö til aö þeir loks-
ins fengu fjármálaráðuneytiö. Þá
hefur komiö annaö hljóö I strokk-
inn, af þvi nU er þaö Ragnar
Amalds sem skekur smjörið. Og
hann hefur, aö þvi er mér synist,
komist vel frá sinu”.
SKílainórallinn
Finnst þér Framsóknarflokk-
urinn syna meiri ábyrgö? Liöur
þér pólitiskt vel þar?
„Varöandi núverandi stjórnar-
samstarf og við rikjandi aöstæö-
ur, þar sem allt lýtur aö þvi að
koma efnahagsmálunum á réttan
kjöl, þá held ég að þessi stjórn
hafi unniö nokkuð vel. E n þaö eru
ýmsir vankantar á þessu þjóðfé-
lagi sem þarf aö sneiöa af og ýmis
grundvallarviöhorf sem ég vil
breyta, ogég get ekki séö aö þessi
stjórn hafi veriö mynduð I þeim
tiigangi. Þaö væri aftur á móti
hótfyndni ef ég segöi að mér liöi
vel I Framsóknarflokknum. Þá á
ég við samskipti min eöa sam-
skiptaleysi viö flokksforystuna
eöa þá sem telja sig fulltrúa
hennar á Vestfjöröum. Það
breytirekki þvi aö ég finn til mik-
illar samkenndar með venjulegu
Framsóknarfólki I minu kjör-
dæmi. Þetta er fólk sem ég deili
kjörum með og hef viö náiö sam-
band og heimamenn leita mikið
til min varöandi ýmisskonar fyr-
irgreiöslu. Ég er þannig gerður,
aö ég vil hafa hlutina á hreinu og
vita aö hverju ég geng. Þvi er
ekki aö heilsa aö unniö sé af heil-
indum innan kjördæmissam-
sitji i fyrirrúmi. Ég gekk i Fram-
sóknarflokkinn vegna þess að Al-
þýöubandalagiö og Framsóknar-
flokkurinn skarast á mörgum
sviðum. Þetta eru félagshyggju-
flokkar, enda þótt þeir séu tvær
greinaraf sama meiði. Ræturnar
hafa sótt frjómagn I tvenns konar
jarðveg. Þaö sem ég læt mig
varöa er málefnaleg afstaöa, eins
og kom fram vetur i sambandi
viöherstöövarmálið. Engu aö siö-
ur geri ég mér grein fyrir þvi,
aö ætli menn aö starfa inan
ákveöins fiokks veröa þeir aö
sætta sig viö og vinna innan viss
ramma. Ég og fjöldiFramsóknar-
manna, þar á meöal flestir þeir
sem ég ræddi þessi mál viö á
Vestfjöröum, teljum aö stefnu
Ölafs Jóhannessonar komna
langt Ut fyrir þann ramma sem
flokkurinn hefur sett sér. ÞU
minnistá framapot og tækifæris-
mennsku. Þaö er misjafnt hvaö
menn þurfa aö hafa mikiö fyrir
þvl aö koma sér og skoöunum sin-
um á framfæri. Þú heldur
kannski aö ég hafi þurft að þola
nauöfyrir þetta ámæli. Ensvo er
ekki. Þótt viö lifum á timum
breytinga, er samt enn þá rik sú
rótgróna tilhneiging til
stéttaskiptingar sem lengi hefur
verið viö íyöi og felst greinilega I
spurningu þinni. Þar er viötekið,
aö sonur feti I fótspor fööur sins
án tillits til þess til hvaða stéttar
hann var borinn. Ég man til
dæmis ekki eftir þvi, aö nokru
sinni hafi veriö talaö um að sá
semer Hermannssonur Jónasson-
ar ráöherra hafi þurft aö standa i
framapoti. En sá sem er
Hermannssonur Guölaugssonar
húsgagnasmiös, hann ber greini-
lega þann kross”.
ippeidió
og seklarhenndin
Þú ert núna 3ö ára gamall,
reykviskur kommi I húö og hár,
en orðinn varaþingmaður fyrir
Framsóknarflokkinn á V estf jörö-
um. Stendurðu þig stundum aö
þvi aö vera hissa á þessari
hremmingu?
„Hissa er kannski ekki rétta
orðið. Ég sé hins vegar fyrir mér
ákveöna þróun á lifsbrautinni. Og
ég hef yeriö að taka Ut þroska
sem persónuleiki á þessum ár
sem eru umfram þritugt”.
liftín hafi lagt sitt af mik-kum og
sú reynsla að llfiö gerist ekki I
tveimur skautum.”
Úlbrol í
rnaldsblámanum
Er eintóm heiörikja i kringum
æsku- og unglingsárin i endur-
minningunni?
„Ég var alinn upp I Skugga-
hverfinu, þarsem foreldrar minir
búa reyndar enn, nánar tiltekið
að Njálsgötu 27. Og jú, þaö er af-
skaplega mikil heiðrikja yfir upp-
vaxtarárunum þar. Viö áttum
þar, bræöurnir, indælis leik-
félaga, sem viö höfum haldið
tryggð viö siöan, — jafnvel þótt
menn hafi flutt I aðra átt, eins og
Siguröur Sverrir Pálsson, sem
var okkar fyrsti leikfélagi ásamt
þeim bræðrum Jakob og Torfa á
36 svo og Sævari Hilbertssyni á
29. Mér er það minnisstætt að viö
vorum orönir alveg ramm-
pólitiskirþegará unga aldri. Viö
áttum mikla samkennd meö þeim
bræðrum á 36, þar sem foreldrar
þeirra voru lika sóslalistar. Þetta
gekk svo langt aö viö stunduðum
skæruhernað gegn ihaldsöflunum
i hverfinu. Viö herjuðum einkum
á Pétur heitinn bilstjóra á 38. Pét-
ur var kosningasmali á Njálsgöt-
unni og ók meö stóran silkifána á
kjördag. Þaö var fáni Sjálfstæöis-
flokksins. A honum var mynd af
ránfoglinu sem er tákn flokksins.
Svo háttaöi aö bilskúrar þeirra
Péturs og Guðmundar, fööur
Jakobs og Torfa, lágu saman.
Mér er það i' fersku minni, aö eitt
góöviöriskvöld, eftir að Pétur og
Jóhannes,sonur hans, höfðu veriö
aö sprautumála gamla Plymm-
ann hans Péturs, alveg himinblá-
an i' stil við stefnuna, stendur þá
ekki Jakob Guömundsson hvim-
eygur uppi á skúrnum i þann
mund er þeir yta út bilnum og
hefur gaflinn aö brjóstvirki. Sem
nú bilinn liöur út úr skúrnum
sturtar ekki Kobbi úr heilu glasi
af sósulit yfir allan ihaldsblám
ann á þaki bílsins og var hlaupinn
um leið. Bilamálararnir vissu
hins vegar ekki sitt rjúkandi ráð
og héldu aö galli heföi komiö fram
i lakkinu, þar sem voru þessi
hrikalegu útbrot. Þetta er örlitil
skirskotun til þess hvernig þessi
ár gengu fyrir sig”.
sú mismunun sem þar viögekkst
fór helst eftir héruöum. Þingey-
ingar, Eyfiröingar og Skagfirö-
ingar voru auövitaö ákaflega hátt
skrifaðir. Vestfiríingar voru i
góöum metum, en töldust oft
furöufuglar. Hafnfiröingar og
Vestmannaeyingar töldust hins
vegar úti i ystu myrkrum. Ég
lauk þarna mjög þokkalegu
stúdentsprófi og á yfirleitt ákaf-
lega góöar minningar um þennan
skóla”.
Guðfræom
oq brauðslrílio
Frá þvi að þú kemur þarna
fram af færibandinu og þar til þú
flyst I afskekkt pláss á Vestjfórð-
um, hvaö gerist i millitiöinni?
„Ég innritaöist i guðfræöi viö
Ht og hóf kennslu um leiö við Iön
skólann, þar sem ég starfaði nær
óslitiö þar til ég fór vestur 1977.
Enég kom viöar viö I brauöstrit-
inu. Baslaði til dæmis i blóma-
bransa með tengdafólki minu i
rúmlega eitt ár.haföi viðkomu i
blaöamennsku V hálft ár. En sú
vist á Visi er varla umtalandi, þvi
þetta voru nú bara þrir timar á
dag og ég var hafður i aö klippa út
myndasögur og vélrita matar-
uppskriftir. Þetta var öröugt
timabil, og eftir uppstokkun i
einkalifinu sneri ég við blaöinu og
fór vestur á firöi og geröist skóla-
stjóri á Súöavik. Þar var ég að-
eins i eitt ár, en þá var minnar
þjónustu ekki vænst lengur”.
En hvernig fór meö guöfræö-
ina? Þú hefur lika skrifað talsvert
út frá trúarlegum sjónarhóli og
synt klerkastéttinni radriarsemi i
blaðagreinum. Ertu af þeirri teg-
und sem fariö er aö kalla lúters-
trúarmenn Framsóknarflokks-
ins?
„Já, vistin i guöfræöideildinni
var hvorki löng né merkileg. En
einhver prófhef ég þó þaöan, sem
skiptir auövitaö litlu máli. Hitt
skiptir liklega meira máli, að
menn sem álpast þarna inn veröa
þrátt fyrir allt ekki samir menn.
Ég haföi engar sérstakar langan-
irl þennan háskóla, en mér fannst
þetta koma helst til greina. Lik-
lega vegna hins alltum faömandi
eðliskristinnarkirkju. Ég held aö
þetta sé skyringin þegar ég legg
þetta niður f yrir mér. Og ég talaði
þvert um hug mér ef ég segöi aö
„OkMir maddomunni samdi tkki”

Með lasta jörð
undir iðlum
Kennslan, fjölmiölastörfin,
pólitisk og félagsleg þátttaka, —
allt viröist þetta benda til þess aö
þú hafir þörf fyrir aö láta aö þér
kveöa, hafa áhrif á umhverfi þitt
og það fólk sem þar býr?
„Samkvæmt þeirri kenningu
sem er rikjandi I uppeldis-
heimspeki og lytur að reynslunni,
experience eins og Dewey oröar
þaö, þá skoöast hún ekki sem
hugtak, heldur ferli. Hún er raun-
verulega summan af lifverunni,
eða gagnferliö af sambandi lif-
veru og umhverfis. Já, þér kann
að finnast þetta fáránlega fræöi-
legt, en undanfarin f jögur ár hef
ég lifaö i' umhverfi og samfélagi
sem er i afskaplega miklu jafn-
vægi og það hefur haft mjög góð
áhrif á mig. I Dyrafirði er mikil
kyrrö, og, þaö sem kann aö
hljóma undarlega á þessum róst-
urtimum, mikil eindrægni hjá
mannfólkinu. Og þegar maður er
kominn svona út úr gefst manni
loks heildarsýn yfir það þjóðfélag
sem maöur hrærist I. Þá fyrst
hefur maöur, þótt einkennilegt
megi viröast, fasta jörö undir fót-
um, sem ég held aö sé afskaplega
fátittaö menn hafi núoröið. Ég lifi
nefnilega I indælis bændasam-
félagi, ef ég kæri mig um. Og ég
kæri mig um þaö. Ég álit aö
bændasamfélagiö standi á traust-
ari þjóöfélagslegum og menning-
arlegum grunni en önnur sam-
félög i þessu landi og sé ákveöiö
mótvægi við hina félagslegu upp-
lausn sem rikir meöal okkar. Jú,
ég el i brjósti ákveöin grundvall-
arviðhorf til mannlifs i þessu
landi og á þessari jörö. Og ein-
hvern veginn er það svo, aö ég
verö fyrir áreitum sem krefjast
andsvars. Maöur er ekki látinn i
friöi. Maöur er ekki stikkfri.”
Ertu þá kominn niöur á varan-
legan pólitiskan grundvöll ekki
siður en persónulegan?
„Svarið er afdráttarlaust já.
Ég er ekki byltingarsinni, en ég
sé fyrir mér endurfæðingu og
endursköpun á islensku sam-
félagi og þvi veröur ekki spornaö
gegn. Endurfæðingin er fyrst og
fremst efnahagsleg og ég held aö
viö sjáum ekki fyrir endann á þvi
hvort hér er ab verða til samfélag
þar sem það grundvallarlögmál
Finnbogi liermannsson í Helgarpósisviðiaii
tiOlal: M’ni Nrarinsson myndir: vaidis Óskarsddlllr
Framsóknarflokksins hefur
greint á um,” segir Finnbogi
Hermannsson. „Ég tel mig hafa
fylgt samþykktum sem geröar
hafa veriö á flokksþingum um
utanrikismál. Hef meöal annars
vitnaö til samþykktar frá þingi
Framsóknarflokksins 1978, þar
sem kveðiö er á um aö herinn fari
úr landi og einmitt varaö viö þvi
að landsmenn hafi hann að fé-
þúfu. Þegar þessi flugstöövar- og
Helguvlkurmál komu upp I vetur
taldi ég mér skylt aö skýra frá þvi
aö ákveðiö samkomulag var um
þaö gert i upphafi stjórnarsam-
starfsins aö hver stjórnaraðila
hefði visst neitunarvald og þar
væri aö finna skýringuna á ýms-
um ákvöröunum rikisstjórnar-
innar”.
EnSteingrimur formaöur sagöi
i Tfmanum aö þessi ummæli þin
um leynisamkomulag væru út i
hött?
„Sú yfirlýsing Steingrims stóö
nú ekki lengur en i viku tima,
nákvæmlega. Svavar Gestsson,
formaður Alþýöubandalagsins
skrifaöi grein I fréttabréf miö-
stjórnar Aiþýöubandaiagsins þar
sem hann vitnaöi orörétt I leyni-
samkomulagiö. Þetta fréttabréf
er ekkert leyniplagg, en ég vil
taka þaö fram hér, ef það hefur
valdiö einhverjum misskiiningi
fyrr, að minar upplýsingar voru
ipphaflega ekki fengnar úr þvi.
Atburöarásin varöandi Keflavik-
flokkadrættir eru innan Fram-
sóknarflokksins á Vestfjöröum og
Steingrimur lætur eins og það
komi honum ekkert viö”.
Hvaöa flokkadrætti ertu að
tala um?
„Til þeirra var sáö þegar
Gunnlaugi Finnssyni, fyrrver-
andi þingmanni flokksins var
sparkaö. Þær raddir eru m jög há-
værar aö það hafi beinlinis verið
gert að undirlagi Steingrims
Hermannssonar. Þessir flokka-
drættir eru ef til vill fyrst og
fremst persónulegir, en inn i
þetta blandast einnig hreppa-
pólitik”.
Maddaman lœiur lara
allan að sér
En var ekki viðbúið aö þú sem
undanvillingur úr Alþýðubanda-
laginu lentir fljótt upp á kant við
ráösetta maddömu eins og Fram-
sókn? Máttiröu ekki vita þetta
fyrirfram?
„Ég held aö það sé alveg ljóst,
að undanvillingur úr Alþýðu-
bandalaginu sem hefur eitthvert
bein i nefinu og á sér og þjóð sinni
einhver markmiö, hlýtur að lenda
ipp á kant viö maddömuna eins
og viörar hjá henni núna. Þar á ég
einkum við utanrikismálin og þá
staðreynd aö engu er likara en
ólafur Jóhannesson sé genginn á
mála hjá Bandarikjamönnum.
Maddaman hefur að visu leikiö
bands Framsóknarflokksins á
Vestfjörðum. Séð er um aö hinn
almenni flokksmaöur nái ekki
áttum og ski'tamórallinn er grass-
erandi, svo ég noti nú kratahug-
tökin. Og mér finnst, aö hags-
munaklikur iyrst og frems, jafn-
vel ákveöin sveitarfélög oti sinum
tota á kostnab sameiningar I
flriíknum”.
Hvaöa sveitarfélög áttu viö?
„Ég á við Suöureyri viö Súg-
andafjörö. Þeir teymdu Ólaf
Þóröarson, alþingismann Fram-
sóknarflokksins siöastliöið haust i
þær stofnanir I Reykjavik, þar
sem sveitarfélagið þurfti að fá
fyrirgreiöslu. Þetta er pólitiskt
siöleysi. Þessiskitamórallsem ég
tala um hefur ekki legið i 'landi
innan Framsóknarflokksins á
Vestfjörðum, eftir þvi sem gróiö
og gottFramsókarfólk hefur tjáö
mér. Þetta viröist hafa gosiö upp
eftir uppgjöriö yfir siðustu kosn-
ingar”.
framinn og lækifærin
NU ertu bæöi aöfluttur iflokkinn
og aöfluttur ikjördæmið, og ýms-
um gæti flogið I hug að af öllu
þessu brambolti þinu væri dálitil
lykt 'af tækifærismennsku. Ertu
framapotari?
„Ég held aö menn geti ekki les-
iö þaö út Ur stuttum ferli minum
innan Framsóknarflokksins, að
persónulegir hagsmunir minir
Hvernig geriröu þá upp lifið
fram aö þrítugu?
„Þú ert farinn að biðja mig um
greiningu á lifsferli minum og ég
geri ekki ráð fyrir að allir væru
fúsir eða i' stakk búnir aö svara
sllkum spurningum. Ég hef verið
aö stunda nám i sálar- og
uppeldisfræðum núna i tvö ár
meö starfi minu sem kennari og
ég verö að játa aö i þvi samhengi
hefur ýmislegt lokist upp fyrir
mér. Ég held aö ég hafi verið
mjög leitandi og þaö var i raun-
inni ekkert ákveöið viöfangsefni
semheillaðimig, utan lifiö sjálft i
öllum si'num margbreytileika. Ég
er kominn úr verkalýösstétt og
heimilisblaðið var Þjóöviljinn.
Það var alið á tortryggni hjá okk-
ur systkinunum, — viö vorum
þrjú, — I garö atvinnurekenda og
kaupmanna. Og þessi innræting
bar ávöxt. Auk þess fórum viö
vafalaust ekki varhluta af þeirri
sektarkennd sem var og er eitt
helsta uppeldismeöal verkalýös-
og miðstéttar. Þegar ég segi
þetta, þá þýöir það ekki aö upp-
eldið hafi veriö strangt. Siður en
svo. Við nutum afskaplega um-
hyggjusams heimilislifs og I
rauninni mikils frjálsræðis. En
þetta viöhorf bauö upp á ákveðna
einangrun og það er i raun og
veru ekki langt siöan maöur losn-
aöi úr þeirri prisund”.
Hvernig losnaðirðu úr henni?
„Ég geri ráö fyrir að árin og ei-
EmbællismannðlaDriKKan
og alþýOusKOlínn
Hvernig farnaðist þér I
menntakerfinu?
„Viö bræður vorum settir i
menntaskóla, ekki af þvi okkur
hafi langað þangað. Viö héldum
að þaö væri viötekiö og talið var
að viö gætum lært. Menntaskóla-
árin voru hræðilega leiöinleg ár
og þetta var oft helvitis basl. Ég
var hættur eftir f jórða bekk. Bæöi
stundaöi ég þetta illa og van-
metakenndin var aö drepa mann
á þessum árum.Skólinn, sem var
gamliMR, lagöi sannarlega ekki
sittaf mörkum til aö vega á móti
henni. Og ég held mig misminni
þaö ekki, aö hin hrikalega
diskriminering eöa mismunun,
sem gegnsýrt haföi stofnunina
gegnum tiöina, hafi enn þá loðað
þar viö. Mér heyrist aö „forn
gildi” séu þar enn I hávegum
höfö. Þá gerist það, aö Einar
Bragi rithöfundur sem er
heimilisvinur foreldra minna,
dreif mig noröur á Akureyri og
útvegaöi mér þar húsnæði. Og þar
verður allt annaö uppi á teningn-
um. Samkvæmt skilgreiningu
féiagssálfræöinnar hefur maöur
liklega veriö kominn undan
verndarvæng heimilisins, auk
þess sem andinn I MR var
fabríkka hinnar gömlu embættis-
mannastéttar, aö framleiöa sina
lika, var MA púra alþýöuskóli og
tnlin ætti ekki itök i mér. Ég verð
að bæta þvi hér við, til þess aö
fyllaútimyndina, aðég var alinn
upp við kirkjurækni. Og við höfð-
um ekki neinn venjulegan prest,
sem var séra Jakob. Hann
bæöi skirði okkur og
fermdi. Einhver kann að
hnjóta um aö hér sé um
þversögn aö ræða, þar
sem ég talaði um aö ég
hafi veriö alinn upp
á kommaheimili.
En ætli þetta
heimili hafi ekki
verið likt mörg-
um öörum
alþýöuheimilum,
þar sem byggt
var á réttlætis-
kennd, hvort
sem hún var
boðuð af
sósialistum
eöa Kristi.”
verður rikjandi samkvæmt kenn-
ingu Friedmans aö náttúran og
mannlegt eðli sé ekki „fair”, eöa
hvort samfélagiö endurskapast i
anda jafnréttis og bræöralags
manna og féiagshyggjan ræður
rikjum, og þar meö ráði þau við-
horf ferðinni sem lengra eru kom-
in i sögu mannsandans. Til þeirr-
ar viðleitni vil ég leggja mitt lóð á
vogarskálina. En hvort Fram-
sóknarflokkurinn er sá pólitiski
vettvangur sem ég get hugsaö
mér að vinna aö þessum mark-
miðum á get ég ekki annaö en
visað til þeirrar reynslu sem ég
lýstihér áðan. Ég hef marg reynt
aö fá útkomu úr þvi pólitfska
dæmi, en það er eins og það gangi
ekki upp. Ég hef liðiö dónaskap-
inn i tvö ár, og ætli ég láti það ekki
duga. Það væri ekki bara geðleysi
að láta bjóða sér slikt áfram,
heldur lika sóun á kröftum þegar
verkefnin blasa alls staðar við i
kjördæminu. Að þessum verkefn-
um get ég frekar unnið i krafti
fjölmiðlareynslu minnar, heldur
en að berjast viö þær vindmyllur
sem eru tómlæti Framsóknar-
flokksins. Ég hef þegar gert
stofnunum flokksins grein fyrir
þessari niöurstöðu, aö okkur
maddömunni hafi ekki samið. Ég
hef sagt mig úr Framsóknar-
flokknum og afsalaö mér vara-
þingmennsku. Annaö heföi stritt
gegn samvisku minni.”