Morgunblaðið - 03.12.1982, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 3. DESEMBER 1982
29
Kristinn Árnason
Minningarorð
Fæddur 2. nóvember 1903
Dáinn 22. nóvember 1982
Hann fæddist á Bakkastíg 7
þann 2. nóvember 1903. Hann var
sonur hjónanna Árna Árnasonar
verkamanns og konu hans, Krist-
ínar Ólafsdóttur. Árni var fæddur
í .Breiðholti við Reykjavík, sonur
Árna Guðmundssonar bónda þar
og Kristbjargar konu hans. Krist-
ín móðir Kristins var dóttir Ólafs
Ólafssonar frá Vatnsenda og Guð-
laugar Guðmundsdóttur konu
hans, sem var ættuð úr Dalasýslu.
Þau hjón Árni og Kristín áttu
heima á Bakkastíg 7 um langan
aldur í lágreistu húsi og áttu þar
börnin sín 12. Tvær dætur dóu í
bernsku en af þeim sem komust
upp voru fjögur eldri en Kristinn
þau Ólafía, Valdimar, Laufey og
Guðrún og fimm yngri, þau Stef-
anía, Margrét, Áslaug, Gunnhild-
ur og Ólafur. Árni var verkamað-
ur og stóð framarlega í verka-
lýðsbaráttunni í byrjun aldarinn-
ar. Hann var einn af stofnendum
Dagsbrúnar. Kristinn átti lengi
heima í húsi foreldra sinna á
Bakkastígnum og kvæntist ekki.
Athygli vakti hve myndarleg og
dugleg þessi systkini voru. Má þó
geta nærri að börnin urðu fljótt að
fara að vinna fyrir sér til að þetta
stóra heimili gæti komist af. Hef-
ur eflaust þurft dugnað og hygg-
indi til að næra þennan vinnandi
barnahóp þannig að þar yrði hver
öðrum glæsilegri að vexti og útliti
eins og raunin varð á.
Kristinn varð yfir 190 cm á hæð
og hinn föngulegasti maður þegar
hann var vaxinn. Hann var vand-
aður maður, hreinskilinn og fals-
laus með öllu. Umgengni hans var
góð, og á vinnustöðum sínum hélt
hann öllu í framúrskarandi röð og
reglu.
Skólaganga hans hófst og end-
aði í Miðbæjarbarnaskólanum. Ef-
laust hafði hann góða hæfileika til
náms en efnahagur og ástæður
leyfðu slíkt ekki. Hann stóð fast
við hlið foreldra sinna við að
vinna fyrir æskuheimilinu og var
þá lítill tími til annars en að
vinna. Fiskvinna og önnur verka-
mannavinna urðu hans fyrsta
hlutskipti á unglingsárunum og
síðan lá leiðin á sjóinn. Eftir all-
mörg ár á sjónum varð hann um
tíma bílstjóri og ók vörubíl.
Ekki veit ég hve lengi hann
fékkst við bílstjórn en þegar ég
kynntist Kristni var hann vél-
gæslumaður í frystihúsi. Hann
bar þó við um tíma að stjórna 12
tonna fiskibát. Nokkur ár var
hann austur á Hvolsvelli við vél-
gæslu í frystihúsi á sjöunda ára-
tugnum.
Síðustu árin gerðist Kristinn
vinnulúinn. Hann átti þá heima
uppi í Árbæjarhverfi. Þá var búið
að rífa Bakkastíg 7, þar sem öll
myndarlegu systkinin ólust upp í
lágreista húsinu. Kristni var
þungt í skapi þegar borgin keypti
húsið og lét rífa það.
Á Hvolsvelli hafði Kristinn
eignast hest og eftir það voru
hestar og sönn vinátta við þá
mesta ánægjuefni hans í lífinu.
Urðu margir í hópi hestamanna
hér í borginni góðir vinir hans.
Fyrir rúmu ári hafði heilsan
brugðist honum svo illilega að
hann varð að láta hestinn sinn og
fara á dvalarheimili aldraðra sjó-
manna í Hafnarfirði. Hann and-
aðist á Landspítalanum 22. nóv-
ember síðastliðinn. Fjórar systur
hans eru enn á lífi og fylgja hon-
um til grafar í dag.
Kristinn átti enga afkomendur,
en eins og nærri má geta er komin
heil ætt út af Árna og Kristínu,
foreldrum hans, sem áttu heima á
Bakkastíg 7.
Þorsteinn Þorsteinsson

Gull og demantar
L.
Kjartan Asmundsson,
gullsmíðav.
Aðalstræl i S.
Bjartmar Baldvinsson
— Minningarorö
Bjartmar Baldvinsson var
fæddur 8. júlí 1912, hann lést síð-
ari hluta sumars er leið. Hann var
sannur vinur minn. Ég á marga
vini, karla og konur, en enginn tók
honum fram. Það tókst með okkur
alveg sérstök vinátta og tókum við
í spil, þrjú eða fjögur eftir ástæð-
um. En það brást aldrei að þó við
værum tvö eða þrjú, sem við hann
spiluðum og myndum aldrei hvert
okkar átti að gefa, þá mundi
Bjartmar það undantekningar-
laust. Konan hans, Guðný, gaf
honum það dýrmætasta sem hon-
um nokkrum sinnum var gefið.
Hann var þess minnugur hverja
stund.
Á þeirra löngu búskapartíð birt-
ust vitanlega skuggar. Þeir hurfu
eins og dögg fyrir sólu, vegna
vitsmuna þeirra og hins ham-
ingjusama hjónabands þeirra og
gagnkvæms trausts, hvors til ann-
ars. Eins og ég sagði áður á ég
mjög trygga og góða vini. Ég
sakna þessa kæra vinar míns
mjög. Ég er orðinn það fullorðinn
að ég býst við að fundum okkar
beri fljótlega saman, þó á öðrum
vettvangi verði. Það mun örugg-
lega kæta okkur báða.
Bjartmar var dagfarsprúður
maður, og allir sem kynntust hon-
um sakna hans. Hann verður lengi
í minnum þeirra sem kynntust
honum.
Guðný og börn þeirra og barna-
börn þakka honum mikið ástríki
sem aldrei brást. Ég þakka skap-
aranum fyrir að hafa fengið að
kynnast honum, því fáir eru hans
líka á jarðríki. Ef við ættum
marga hans líka, ættum við góðan
heim. Dyggðum hlaðinn. Guð
blessi Bjartmar og hafi hann
hjartans þökk fyrir allt og allt.
Heill og hamingja fylgi fjölskyldu
hans.
Sveinn E. Sveinsson
Á myndinni eru Sigríður G. Benjamin, Einar llákonarson formaður stjórnar Kjarvalsstaða, Alfreð Guðmunds-
son forstöðumaður og Þóra Kristjánsdóttir listráðunautur.
Gaf Kjarvalsmálverk
FRÚ Sigríður G. Benjamin hefur
gefið Kjarvalsstöðum málverk
eftir Jóhannes S. Kjarval til
minningar um föður sinn Harald
Guðberg. Hann var fæddur í
Danmörku 1882, fluttist til ís-
lands 1916 uk stofnsetti hér
fyrstu reiðhjólaverslun landsins,
Fálkann, og síðar Örninn, að því
er segir í tilkynningu frá
Kjarvalsstöðum.
Málverkið er af Vífilsfelli,
málað 1936, 105x150 sm. að
stærð. Frá 1957 hefur málverkið
hangið á heimili Sigríðar G.
Benjamin í London.
__Nýiu
Pölaroid
augnabliksmyndirnar
eru hrókur alls fagnaðar
Polaroid660myndavélin tryggir fallegri,
litríkari og skarpari augnabliksmyndir
■ 660 vélin hefur sjálfvirka fjarlægðarstillingu
frá 60 cm til óendanlegrar, 640 vélin er með
fix focus og 650 vélin með fix focus og nærlinsu.
Óþarft að kaupa flash og batteri
því batteri er sampakkað filmunni. * J
Notar nýju Polaroid 600 /4S/4
litmyndafilmuna, þá hröðustu í heimi!
helmingi Ijósnæmari en aðrar sambærilegar filmur!
Tökum gamlar vélar upp í nýjar
Polaroid vélar!