Morgunblaðið - 08.08.1986, Blaðsíða 25

24
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. ÁGÚST 1986
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. ÁGÚST 1986
25

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aóstoöarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
HaraldurSveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 450 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 40 kr. eintakiö.
Akureyri —
Hafnarfjörður
Málefni sveitarfélaga sem
skipuðu verðugan sess í
fjölmiðlum fyrr á þessu ári meðan
aðdragandi og úrslit sveitar-
stjómarkosninga vóru efst á
baugi, eru löngu fallin í skugga
annars fréttaefnis. Framvinda
sveitarstjómarmála, sem varða
flest staðbundin mál og eru í
raun ramminn utan um daglegt
líf borgaranna, skipta þó jafn
miklu máli á líðandi stund og
þegar talið var upp úr kjörköss-
unum.
I mörgum sveitarfélögum
kemur eftirmáli kosninganna
fram í breyttum sveitar- eða
bæjarstjómarmeirihluta með ólík
viðhorf og aðra starfshætti. Sú
var meðal annars raunin í tveim-
ur gamalgrónum kaupstöðum,
Akureyri og Hafnarfírði. Á Akur-
eyri hvarf vinstri meirihluti frá
völdum eftir áralangan valdafer-
il. í Hafnarfirði gerðizt hið
gagnstæða. Þar tók við meiri-
hluti Alþýðuflokks og Alþýðu-
bandalags.
í grein sem Ámi Grétar Finns-
son, bæjarfulltrúi, skrifar í
Morgunblaðið sl. miðvikudag
kemur m.a. fram, að Qárhags-
staða Hafnarfjarðarkaupstaðar
var mjög traust um sl. áramót,
þrátt fyrir það að bæjarsjóður
þurfti að axla verulegar skuldir
vegna bæjarútgerðar. „Er mér
ekki kunnugt um,“ segir bæjar-
fulltrúinn, „að nokkurt annað
bæjarfélag af hliðstæðri stærð
hafí staðið ^árhagslega betur en
Hafnaríjörður. Þannig hefur það
og verið í mörg undanfarin ár
og á sama tíma hafa átt sér stað
miklar framkvæmdir á vegum
bæjarins, sem yfírleitt hafa verið
greiddar jafnóðum. Hinn nýi
meirihluti tók því ekki við neinum
skuldahala, heldur settist í blóm-
legt bú.“
í nýútkomnu Alþýðublaði
Hafnarfjarðar er hinsvegar skýrt
frá því að komið sé „tómahljóð"
í bæjarkassann. í því sambandi
rifjar bæjarfulltrúinn upp að fyrir
u.þ.b. einum og hálfum mánuði
hafí bæjarstjóm Hafnaifyarðar
hækkað laun starfsmanna um
8,6%. Nýr bæjarstjóri hafí þá
staðhæft, að þessi ákvörðun
myndi hvorki bitna á fram-
kvæmdum né þjónustu bæjarins,
þar eð nægir fjármunir væru fyr-
ir hendi til að mæta þessum
kostnaðarauka. Aðeins nokkrum
vikum síðan sér hinn nýi meiri-
hluti Alþýðuflokks og Alþýðu-
bandalags sig neyddan til að
skýra frá því, að lausafjárstaða
bæjarins hafí „sjaldan verið jafn
slæm og nú“. Á skömmum tíma
skipast veður í lofti.
Ákureyri, höfuðstaður Norður-
lands, á djúpar rætur, bæði
menningarlega og atvinnu- og
efnahagslega. En staða kaup-
staðarins hefur ekki styrkzt þau
kjörtímabil, sem vinstri meirihluti
hefur farið þar með völd. Þrátt
fyrir það að Akureyringar hafí
þegar fyrir áratugum skotið fleiri
stoðum undir atvinnulíf sitt en
flest önnur byggðarlög, það er
byggt jöfnum höndum á um-
fangsmiklum sjávarútvegi, fjöl-
þættri landbúnaðarþjónustu,
margs konar iðnaði, verzlun og
þjónustu, ekki sízt ferðaþjónustu,
hafa verið blikur á lofti í atvinnu-
málum þeirra á gengnum árum,
ekki sízt í byggingariðnaði.
Þannig leggur nýr bæjarstjóri
á Akureyri, Sigfús Jónsson, meg-
ináherzlu á það í viðtali við
Morgunblaðið, að „rífa þurfí upp
atvinnulífíð" og að „brýnast sé
að efla viðskipti og þjónustu", svo
byggðarlagið geti staðið undir
nafni sem höfuðstaður og mið-
stöð Norðurlands.
Fróðlegt verður að fylgjast
með framvindu bæjarmála - dómi
reynslunnar - á þessum tveimur
stöðum, Akureyri og Hafnarfírði,
þar sem kjósendur skiptu um
meirihluta; hvað á eftir að fylgja
í kjölfar hægri sveiflu nyrðra og
vinstri sveiflu í fírðinum.
Skermar og
dagsektir
Morgunblaðið greinir frá því
í fréttum gærdagsins að tíu
sjónvarpsskermar hafí verið
reistir í óleyfi í Reykjavík, en leyfí
byggingamefndar þarf til upp-
setningar.
Einn af þeim skermum, sem
risið hafa án formlegs leyfís
réttra yfírvalda, er á húsi sovézka
sendiherrans í Reykjavík. Það em
nokkur ár síðan að sá skermur
var settur upp. „Við höfum rætt
þetta mál við þá Sovétmenn,"
sagði skrifstofustjóri hjá bygg-
ingarfulltrúanum í Reykjavík í
viðtali við Morgunblaðið í gær,
„og þeir lofuðu að færa skerm-
inn, en þeir hafa ekki staðið við
það“.
Skrifstofustjórinn segir enn-
fremur að þeir sem sett hafí upp
slíka skerma, án leyfís, megi
búast við því að þeim verði gert
að fjarlægja þá að viðlögðum
„dagsektum". Hinsvegar séu lög-
fræðingar ekki á einu máli um
„hvort hægt sé að beita sendi-
ráðsmenn dagsektum, en það
telst hæpið“, segir skrifstofu-
stjórinn.
Furðulegt er ef erlend sendiráð
geta brotið íslenzkar bygginga-
reglugerðir, ámm saman, sem
og eigin loforð, án þess að sæta
sömu viðurlögum og landsmenn
sjálfír.
Morgunblaðið/Óli Gísli Sveinbjörnsson
Meðal efnis á skemmtidagskrá sem var flutt á túninu hjá Hótel Höfn var að meðlimir leikfélags Homa-
fjarðar fluttu revíuþætti. Hér syngur Ásgeir Gunnarsson revíu-vísur af miklum móð.
Haf narhreppur:
Frá 40 ára afmæli
Hafnarhrepps
HÖFN í Homafirði átti fjöratíu
ára afmæli i sumar. Kauptúnið
er þó eldra, en það á rætur sínar
að rekja til þess er verslunarstað-
ur var fluttur til Hafnar frá
Papósi 1892. Homfirðingar
héldu upp á afmæiið með ýmsu
móti síðustu vikuna í júlí.
M.a. var haldið upp á afmælið
með útihátíð á túninu hjá Hótel
Höfn laugardaginn 26. júlí. Þar
flutti Sturlaugur Þorsteinsson odd-
viti Hafnarhrepps ávarp, leikfélag
Hornafjarðar flutti revíuþætti, og
Benedikt Þorsteinsson flutti annál
Hafnarhrepps. Þá voru íjórir aldr-
aðir borgarar heiðraðir, þrír með-
limir fyrstu hreppsnefndarinnar
1946 og elsti innfæddi Hafnar-
búinn.
Þá var haldin sögusýning í
Heppuskóla, þar sem m.a. voru
sýndar gamlar myndir frá Höfn.
Stóð sú sýning frá 26 júlí til 1.
ágúst og á sama stað og tíma hélt
Jóna Imsland vefnaðarlistamaður
sölusýningu á verkum sínum. Einn-
ig var starfrækt svæðisútvarp í
þijá daga, 24. til 26. júlí, í Sjálf-
stæðishúsinu, og sá Albert
Eymundsson skólastjóri um það.
Laugardaginn 26. júlí var svo
öllum hreppsbúum boðið til veislu
í íþróttahúsinu. Kvöldið eftir var svo
dansleikur. Heimir Þór Gíslason var
formaður undirbúningsnefndar, en
megnið af vinnunni við afmælis-
haldið var sjálfboðavinna.
Meðal þess sem Hafnarbúar gerðu i tilefni af 40 ára afmælinu var
að reka svæðisútvarp. Var það starfrækt i Sjálfstæðishúsinu i þijá
daga i umsjá Alberts Eymundssonar skólastjóra, en m.a. efnis fengu
unglingar nokkrum sinnum að ráða dagskránni.
í tilefni af afmælinu var sögusýning í Heppuskóla þar sem m.a. vora
til sýnis þessar gömlu myndir.

S\\\\\UI/
Jóna Imsland vefnaðarlistamaður hélt sýningu á verkum sinum i
Heppuskóla og var sýningin sett upp í tilefni af afmælinu.
Coldwater og Iceland Seafood
— til góðs eða ills
eftir Þorstein
Gíslason
í greinaflokki Ásgeirs Jakobs-
sonar undanfarið eru „fískrétta-
verksmiðjur" Islendinga í USA
taldar til tjóns fyrir íslenzkan sjáv-
arútveg og Bandaríkjamarkaðurinn
óhagstæður, betra að selja allan
fisk ferskan til Evrópu. Höfundur-
inn setur fram forsendur fyrir
þessu, sem eru rangar og sumar
þeirra skulu leiðréttar hér.
Verksmiðjur Coldwater og Ice-
land Seafood í USA kaupa físk-
blokkir sem hráefni, sumpart frá
íslandi og sumpart frá öðrum lönd-
um. Frystihúsin fá ávallt fullt verð
fyrir blokkimar og borga engan
sölukostnað þótt þær séu endurseld-
ar til óskyldra aðila. Frystihúsin
ráða sjálf hvort þau framleiða
blokkir fyrir verksmiðjumar og
kjósa ævinlega að gera það. Verk-
smiðjumar skapa þannig stöðuga
sölumöguleika á blokkum fyrir fullt
verð. Erfítt er að koma því heim
hvemig þetta gerir verksmiðjumar
að „grundvallarskekkju í sjávarút-
vegsdæminu". Það er einnig hæpin
kenning að verksmiðjumar standi
í vegi fyrir að fiystihúsin selji beint
til verzlana erlendis. Sáralítill hluti
af framleiðslu verksmiðjanna í USA
er seldur til verzlana, vegna þess
að það borgar sig ekki. Það eina
sem verksmiðjumár sjálfar fá frá
íslandi eru blokkir, og ég hef aldrei
heyrt talað um að nein verzlun
hafi keypt fískblokkir. Þótt blokk-
imar séu framleiddar úr flökum eða
flakapörtum, þá er það nú svo, að
í þær fara aðeins flök sem ekki eru
nothæf í annað, eins og flestir vita,
og þannig varð til orðið „blokka-
matur“.
Það er ekki rétt að íslenzku verk-
smiðjumar í USA _ hafí verið
byggðar fyrir fé frá íslandi. Þær
voru byggðar fyrir lánsfé, sem þær
hafa sjálfar staðið undir að endur-
greiða. Það er einnig rangt að
sjávarútvegurinn á íslandi standi
undir árlegum rekstrarkostnaði
verksmiðjanna með lágu fískverði,
því að þær borga fullt verð fyrir
allt sem þær fá frá íslandi. Skipt-
ingin á því verði milli íslenzkra
aðila er svo allt annað mál, og sé
hún ekki rétt, þá dugar ekki að
draga neinn rekstur erlendis inn í
það atriði.
Höfundurinn setti fram fróðlega
kenningu um að íslenzkur sjávarút-
vegur ætti að fá greiddan einhvem
ákveðinn hluta af heildarveltu Cold-
water og Iceland Seafood, burtséð
frá því að þau fyrirtæki borga fullt
verð fyrir allt sem þau kaupa frá
íslandi. Þessi kenning mun alveg
„Það er ekki rétt að
íslenzku verksmiðjurn-
ar í USA hafi verið
byggðar fyrir fé frá
Islandi. Þær voru
byggðar fyrir lánsfé,
sem þær hafa sjálfar
staðið undir að endur-
greiða. Það er einnig
rangtað sjávarútvegur-
inn á Islandi standi
undir árlegum rekstr-
arkostnaði verksmiðj-
anna með lágu
f iskverði, því að þær
borga fullt verð fyrir
allt sem þær fá frá ís-
landi.“
óþekkt í viðskiptum og ég held ekki
að hún muni verða almennt tekin
upp af neinum, þótt freistandi væri
að selja stórum kaupendum sem
gætu fallizt á slíka reglu.
Margir átta sig ekki á því að
verðmæti fiskblokkanna er aðeins
brot af heildarverðmæti framleiðslu
frystihúsanna, en þar skiptir verð-
mæti flakapakkninga langmestu
máli. íslenzku sölufélögin í USA
hafa aukið notkun fískblokkanna,
en hafa ekki veruleg áhrif á mark-
aðsverð þeirra að öðru leyti. Hins
vegar er hlutdeild félaganna í flaka-
sölunni þannig, að þau hafa getað
haft afgerandi áhrif á verðlagið.
Þessi tæp 22 ár sem ég var for-
stjóri Coldwater, var verð þorsk-
flaka meira en fimmfaldað, og
íslenzka verðið alltaf langhæst mið-
að við alla aðra. Þess konar þróun
var niðurstaða þeirrar sölustefnu
sem var rekin fyrir SH og SÍS í
USA. Þótt íslendingum hafi aldrei
dugað þessar verðhækkanir, þá er
hitt víst, að án sölufélaganna hefðu
þær orðið miklu minni, og þeim
mun minna hefði komið til skipt-
anna á íslenzka þjóðarbúinu.
Hugleiðingar um hvort nú þurfí
að losa sig við Coldwater, og þá
væntanlega einnig Iceland Seafood,
varða auðvitað mest frystihúsin
sem eiga þessi félög, og þekkja þau
bezt. Ekki tel ég líklegt að þeir líti
svo á, að það bæti hag þeirra að
loka þeim sölumöguleikum sem í
áratugi hafa reynzt þeim vel.
Höfuadur er verkfræðingur og
fyrrverandi forstjóri Coldwater
Seafood í Bandaríkjunum.
AF ERLENDUM VETTVANGI
Kúvending í skattamál-
um í Bandaríkjunum
SAMEIGINLEG nefnd beggja
deilda Bandaríkjaþings kemur
saman í þrúgandi hitanum í
Washington í þessum mánuði
til að samþykkja frumvarp til
breytinga á skattalögum.
Frumvarp þetta mun að lyktum
hafa áhrif á hvern einasta
borgara á hnattkúlunni. Svo
virðist' sem Bandaríkjamenn
undir forystu Reagans séu i
þann mund að taka forystuna
í skattamálum og leiða hinar
ríku þjóðir brott frá skattkerf-
um, sem þrýstihópar hafa
komið á og felast í því að gera
fé upptækt.
Þessi skattheimtukerfí hafa
undanfarin fímmtíu ár litlu
áorkað öðru en að leiða alþjóðleg-
an iðnað á villigötur. Kjarni
kerfanna, sem brugðust, var sá
að eigendum velmegandi fyrir-
tækja var sagt að þeir ættu yfír
höfði sér slíka skattheimtu að
helmingur hagnaðar fyrirtækj-
anna yrði gerður upptækur. En
þessir aðiljar þyrftu ekki að greiða
umræddan skatt ef þeir gerðu
vissa hluti, sem ríkisstjómin vildi
fá framgengt.
Skattbylting er yfirvofandi á
Vesturlöndum vegna þess að
bandarískir stjórnmálamenn hafa
allt í einu komist að því að veija
má fénu, sem fer í súginn vegna
skattheimtukerfísins, bæði á vin-
sælli hátt og með meiri árangri.
46 prósent skattur er nú lagður
á hvert það fyrirtæki í Banda-
ríkjunum, sem sýnir meiri hagnað
en 100 þúsund dollara. En ýmis
fyrirtæki sem árlega velta allt að
fímm hundruð þúsund sinnum
hærri upphæð en þetta greiða
sama sem enga skatta. Ástæðan
er sú að stjómendur bandarískra
fyrirtækja geta farið fram á fjár-
festingarívilnanir eða aðrar
skattaívilnanir ef rekstrarfénu er
varið til hluta, sem þingmönnum
eitt sinn vom að skapi. Þrýstihóp-
ar iðngreina á fallanda fæti hafa
kreist þessar ívilnanir út úr
Bandaríkjaþingi. Þiýstihópamir
kváðu viðskiptavini sína ekki hafa
efni á einu og öðm nema þeir
fengju skattafrádrátt til að gera
hvort tveggja. Það er augljóst að
ráðamenn velmegandi fyrirtækja
em ekki reiðubúnir til að ráðast
í framkvæmdir eftir áætlun skatt-
heimtumannsins. En þar sem
skattheimtan borgar reikninginn
gera þeir það engu að síður.
Með því að skera niður þennan
skattafrádrátt gætu bandarískir
stjómmálamenn á næsta ári lækk-
að hagnaðarskatt á fyrirtæki úr
46 prósentum í 33 eða 36 prósent
og haldið því fram að skatttekjur
af fyrirtækjum aukist um 100 til
150 milljarða dollara á næstu
fímm ámm. Þetta er hin villandi
aðferð stjómmálamannsins til að
segja að skattheimta af fyrirtækj-
um verði 1990-91 25 til 40 millj-
ónum dollara hærri en ella.
Þessi upphasð verður síðan not-
uð til að lækka tekjuskatt á
einstaklinga um einn ellefta hluta.
Bandarískur tekjuskattur er um
þessar mundir í fjórtán mismun-
andi þrepum. Hinir fátækustu
greiða 11 prósent tekjuskatt og
þeir hinna ríkustu, sem ekki ráða
sér endurskoðanda til að fylla út
skattseðilinn, greiða 50 prósent.
Breytingar þessar á skattalögum
verða lögfræðingum vissulega
þyrnir í augum vegna þess að
þeir verða sviptir ýmsum uppá-
haldsaðferðum sínum til að
komast undan skatti. Mikið fé
sparast við að loka þessum undan-
komuleiðum undan skattheimtu
og gæti skattheimtukerfi Banda-
ríkjamanna breyst á þann veg að
Reagan hyggst nú beita öxinni
til að draga úr skattheimtu
aðeins verði tvö skattþrep; 15
prósent og 27 prósent. Að vísu
gætu ýmsar flækjur leitt til þess
að efri mörk tekjuskatts verði í
raun við 32 prósent. Hvað sem
gerist þá verður auðugasta þjóð
í heimi með lægsta tekjuskatt (af
hátekjum) af iðnríkjum heims.
Evrópa siglir í kjölfarið
Víst er að aðrar auðugar þjóðir
verða að þoka sér í átt að þessu
kerfi, ef þær ætla að halda í auð-
inn. Þjóðir, sem á áttunda ára-
tugnum bjuggu við hæstu
skattheimtu yfír 60 prósentum,
urðu fyrir því að fólkið með bestu
menntunina flutti úr landi og
skortur varð á hugviti. Nú verða
þau ríki, sem heimta hæsta há-
tekjuskattinn, fyrir öðrum og
alvarlegri skorti. Fyrirtæki í nú-
tímaiðnaði, sem fást aðallega við
að koma upplýsingum áleiðis (við-
skiptaþjónusta, tölvur, rannsóknir
o.s.frv.), hverfa. Upplýsingar eru
þyngdarlaus verslunarvara og
þeir, sem versla með upplýsingar,
setjast að þar sem helstu starfs-
menn búa við sem minnsta
skattheimtu. Og þetta á reyndar
ekki aðeins við um mikilvægustu
starfsmennina.
Öll sú atvinna, sem sköpuð
hefur verið í framsæknustu iðn-
ríkjum heims, hefur verið við lítil
fyrirtæki. Þau fyrirtæki, sem
mestum árangri hafa náð, hafa
verið stofnuð af litlum hópum
fólks með hugmyndir og þor til
að hrinda nýjungum í fram-
kvæmd. Og oft eru þessar nýjung-
ar skammlífar og verða undir
þegar aðrar nýjungar koma fram.
Hingað til hafa menn auðgast
á þessum nýju fyrirtækjum með
því að eiga hlutabréf. En hluta-
bréf eru fyrirbæri, sem búið var
til á vorum tímum þegar þyngri
skattur hefur verið lagður á tekjur
en arð, sem fékkst af að selja
pappírssnifsi. Eftir að skattalaga-
breytingamar verða um garð
gengnar 1 Bandaríkjunum virðist
ljóst að hlutabréfabrask mun lúta
í lægra haldi fyrir öðru fyrirkomu-
lagi: skiptingu gróðans. Og þetta
fyrirkomulag mun ganga gegnum
raðir verkamanna og samstarf
kemst á í áhættufyrirtækjum um
nýjungar. Nauðsynlegt er að Evr-
ópuríki geri breytingar á skatta-
lögum til að efla slík áhættufyrir-
tæki. Þessar breytingar verða
komnar á í Bandaríkjunum á
næsta ári.
Æskilegast er fyrir Bandaríkja-
menn að nefndin samþykki að
strangar tillögur fulltrúadeildar
þingsins um að loka undankomu-
leiðum fyrirtækja undan skatti og
tillögur öldungadeildarinnar um
að leggja niður aðferðir til að
komast undan tekjuskatti verði
teknar inn í frumvarpið. Aftur á
móti væri verra ef nefndin léti
undan þrýstihópum, sem vilja fara
ívilnanaleiðina. Líkast til verður
styrr um fyrsta frumvarpið, sem
mun fela í sér að helstu sérrétt-
indi vopnaframleiðenda, olíufyrir-
tækja og nokkurra banka verða
afnumin. En í frumvarpinu verða
skattaívilnanir fyrirtækja í málm-
frekum iðnaði lagðar niður og
flýtir það fyrir því að þessi fyrir-
tæki flytji starfsemi sína til Asíu
með aðsetur í Taiwan. Japönsk
iðnfyrirtæki verða að leita sömu
leið vegna þess hversu gengi jap-
anska jensins er hátt.
Ýmsir Evrópumenn munu
halda fram að þær skattaívilnan-
ir, sem Bandaríkjamenn ætla að
leggja niður, eigi að setja í skatta-
lög Evrópuríkja og laða þannig
japönsk og bandarísk fyrirtæki í
málmiðnaði frekar en að reita
jafnréttissinna til reiði með því
að draga úr skattheimtu af
auðkýfíngum í orði kveðnu. Eng-
inn heldur því fram að Evrópuríki
neyðist til að leggja niður velferð-
arríkið ef þeir lækka tekjuskatt
af hátekjum vegna þess að í öllum
Evrópuríkjum eru dæmi um und-
ankomuleiðir undan skattheimtu,
sem þyrfti að afnema.
Það er heldur ekki nauðsynlegt
að Evrópuríki lækki skatt af há-
tekjumönnum jafn mikið og
Bandaríkjamenn gera á næsta
ári, sérstaklega þar sem fylkis-
stjórnir í Bandaríkjunum heimta
allt frá núll upp í tíu prósent skatt
í Kalifomíu ofan á skattheimtu
ríkisins. Auðugar Evrópuþjóðir,
sem ná árangri, verða þess um-
komnar að bæta tíu prósentum
ofan á þessi 27 prósent banda-
ríska ríkisins. En sú verður ekki
raunin með ríki, sem ekki ná
árangri og þykjast málsvarar
jafnréttis, nema ráðamenn þeirra
vilji að æðstu dyggðir ibúanna
verði framtaksleysi og heimska.
Þegar Reagan hóf herferð sína
til að láta stór fyrirtæki borga
skattinn sinn og afnema skattaív-
ilnanir, sem komið hafa ríkum
vinum forsetans til góða, ætlaði
hann að færa Bandaríkjamönnum
einfalda skattalöggjöf. Sú varð
ekki raunin vegna þess að frum-
varpið er 2.800 síður að lengd. í
frumvarpinu eru því örugglega
villur og mistök og þegar fram í
sækir verður að leggja fram frum-
vörp á stærð við símaskrá
Manhattan til að leiðrétta þau.
En enginn skyldi efast um þá
stefnu, sem Bandaríkjamenn hafa
tekið í skattamálum. Stjómmála-
menn ættu að taka það til
athugunar og fjárfestendur einn-
>g-
Greín þessi var leidari f breska
vikuritinu Economist