Morgunblaðið - 28.05.1987, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. MAÍ 1987
.
megi gjaman aga böm meir en yfir-
leitt er gert hér, þó auðvitað verði
þau að fá að leika sér ... Þessar
vangaveltur krakkanna ættu að vera
hollt umhugsunarefni til foreldra
sem standa yfir krökkum í tónlist-
arnámi.
Bæði Þórhildur og Þórarinn
stefna á útlönd næsta vetur. Þórar-
inn hefur augastað á Hans Leygraf
í Hannover, sem hefur meðal annars
kennt Selmu Guðmundsdóttur
píanóleikara, en ella að fara til Salz-
burg. Við hvetju búast þau, hvemig
vilja þau vinna eftir þennan áfanga?
Þórarinn á von á að stökkið verði
mikið. „Ég er búinn að taka kenn-
arapróf og aukafög. Nú vil ég
gjaman spila meira. í vetur hef ég
einbeitt mér að fáum verkum, svo
núna langar mig að kynnast miklu
fleiri verkum. Það er freistandi að
hafa fleiri verk undir. Píanótónlistin
er víðfeðm, svo það skiptir máli að
sjá sem mest fyrir sér.
Eiginlega finnst mér að skólinn
héma mætti vera erfiðari. Það mætti
Ieggja meira á nemenduma. Það er
mikil aðsókn að góðum erlendum
skólum svo ef maður kemst inn, þá
er líka krafist mikils."
Þórhildur ætlar til Hollands sem
hún hætti við í fyrra. Veit og býst
við að halda áfram á svipaðan hátt
og áður. Það sé erfitt að segja fyrir
um kröfumar, þær fari eftir kennur-
unum.
Það er margt sem er sérstakt við
tónlistamám og það gefur því sér-
stakan brag, að nemendumir hafa
einkakennara. Hvað segja þau tvö
um það? Þau eru á því að áhrif kenn-
arans séu mikil. Góður kennari verði
nemendum sínum fyrirmynd, hvort
sem hann vilji eða ekki. Námið sé
því á engan hátt sambærilegt venju-
legu skólanámi, því samband
nemanda og kennara verði mjög
náið. Þó nemendur hitti kennara
aðeins tvisvar í viku, hálftíma í senn,
þá fer smátt og smátt allt að snúast
um þeessa hálftíma. Og smám sam-
an fer lífíð líka að snúast æ meir
um tónlistina, annað bliknar við hlið-
ina á henni. Flestir tólistamemar
eiga sér minningar um augnablik,
þegar þau heyrðu einhver þekkileg
tónverk í fyrsta sinn og kraftbirting
tónlistarinnar opinberaðist þeim. En
fólk á þessum aldri er ekki mikið
gefið fyrir að fjasa um slíkt,
tvímenningamir ætla að passa sig
að hljóma ekki eins og áttræðir öld-
ungar.
A tónleikunum spilar Þórhildur
píanókonsert í A-dúr KV 488 eftir
Mozart, því hún man enn þegar hún
heyrði hæga kafalann í fyrsta skipti
og heillaðist gjörsamlega. Þórarinn
spilar píanókonsert Katsatúríans.
Sterk, rússnekt tónlist, varla hægt
að hugsa sér meiri andstöðu við
Mozart-konsertinn, sem er auk þess
Tónlistin agar börnin sín og smá
agi er börnunum bara til góðs
Viðtal við nemendur, sem útskrifuð-
ust úr Tónlistarskólanum
Alvara stundarinnar getur orðið yfirþyrmandi á þessum árstíma hjá tónlistarskólanemum. F.v. Þór-
hildur, Hrafnhildur, Kolbrún og Þórarinn
dætumar hlaupandi út, grátandi og
gólandi og faðirinn reif hár sitt og
klæði yfir uppivöðslusömum og aga-
lausum afkvæmum sínum .. .
Það er ekki ósjaldan að foreldrar
krakka í tónlistamámi, velti því fyr-
ir sér hvað stíft eigi að halda
krökkunum að hljóðfærinu og hvort
eigi að pressa þau til að halda áfram,
ef þau gerast því fráhverf. Hvemig
gekk námið fyrir sig hjá Þórami og
Þórhildi?
„Mamma hélt mér við efnið,“ seg-
ir Þórarinn. „Þó ekki svoleiðis að
ég gæti ekki verið í fótbolta eins og
aðrir. Á tímabili lét ég víst ekki vel
að stjóm og ég er mömmu þakklát-
ur fyrir að hafa veitt mér aðhald,
eins og hún gerði.“
Þóhildur segist mest hafa haldið
sér sjálf að píanóinu. „En mér fínnst
allt í lagi að foreldrar pressi svolítið
á. Það er hægt að veita jákvætt
í dag kl. 2 verða vortónleikar
Tónlistarskólans haldnir í Há-
skólabíói. í þetta sinn fer ágóði
tónleikanna til bókasafns skólans en
nemendur og kennarar hafa safnað
peningum til þess undanfarið, eins
og hefur verið rakið hér áður.
Liður í einleikaraprófi er að nem-
endur koma fram ásamt hljómsveit.
Undanfarin ár hefur sinfóníuhljóm-
sveitin spilað með, en kom því ekki
við nú, svo það er hljómsveit nem-
enda úr skólanum sem hljóp í skarðið
* undir stjóm Marks Reedmanns. Ekki
slæm býti það með fullri virðingu
fyrir okkar ágætu sinfóníuhljóm-
sveit. Reedmann hefur áður getið
sér gott orð með strengjasveit skól-
ans og það jafnast fátt á við að
hlusta á góða nemendahljómsveit
spila af ungæðislegum eldmóði.
Einleikarar á tónleikunum em
tveir píanónemendur, þau Þórhildur
Bjömsdóttir og Þórarinn Stefánsson.
Svo koma fram tveir söngnemendur,
þær Kolbrún Amgrímsdóttir og
Hrafnhildur Guðmundsdóttir.
Hljóðfæraleikarar eiga það yfír-
leitt sammerkt að byija ungir að
læra. Þórhildur og Þórarinn em eng-
ar undantekningar. Þórhildur byij-
aði þegar hún var 9 ára. „Mamma
mín og systir spiluðu, svo það var
píanó heima. Ég hafði alveg heillast
af Nú árið er liðið og var alltaf að
biðja mömmu að spila það, jafnt
sumar sem vetur. Svo ákvað ég að
reyna bara sjálf, svo ég byijaði víst
til að geta spilað Nú árið er liðið.
Fyrstu árin var ég í einkatímum,
en fór í Tónlistarskólann 15 ára.
En það var ekki fyrr en ég kláraði
píanókennaradeiidina, að ég fór að
hugsa um píanóið fyrir alvöm. Ég
ætlaði þá til Hollands síðasta haust,
búin að fá skóla, en ákvað svo að
ljúka einleikaraprófi fyrst, í og með
til að athuga hvort ég hefði nú ör-
ugglega úthald. En eiginlega vel ég
píanóið eftir að hafa útilokað allt
annað. Ætli þetta sé ekki það sem
ég get helzt. En stundum er kjarkur-
inn i lágmarki. Þá fæ ég svona
peðstilfinningu og mér fallast hend-
ur yfir hvað ég kann nú lítið. En
sveiflast ekki allir eitthvað til?
Það var líka píanó heima hjá Þór-
ami og mamma hans er aukinheldur
píanókennari. Hann fór í tónlistar-
deildina á Akureyri 7 ára, lauk henni
1983 og varð stúdent á tónmennta-
braut MA 1984. „Ég fór í tónlistar-
skólann til Halldórs Haraldssonar
eftir stúdentspróf og þá fyrst fór
að komast einhver mynd á námið.
Þó það sé fastur kjami kennara fyr-
ir norðan, þá lenti ég í einhverri
hringiðu erlendra kennara sem hver
Það er salur Hagaskólans sem er ramminn utan um hljómsveit Tón-
listarskólans og Mark Reetmann á æfingu
fyrir sig var ágætur en komu og
fóm. Eftir á finnst mér slæmt að
skólinn skyldi láta þetta viðgangast.
Líklega hefði verið betra að mamma
hefði kennt mér, — en það er nú
reyndar ömgglega erfitt að foreldrar
kenni bömum sínum. Þeir gera yfir-
leitt of miklar kröfur til eigin bama.“
— Þessi athugasemd minnir reyndar
á frásögn Galínu Visnevskæju af því
þegar maður hennar, sellóleikarinn
Rostropovitsj tók sig til stöku sinn-
um og reyndi að koma lagi á tónlist-
armenntun dætranna tveggja. Þau
þijú hurfu glöð og ánægð inn í her-
bergi, en eftir stutta stund komu
aðhald. Ég er ekki að tala um svip-
una á lofti." Og fiðluleikarar úr
hljómsveitinni, sem koma aðvífandi
rétt í þessu, taka mjög undir þetta
með aðhald foreldra. Einhver kann
sögu af rússneskum píanista, sem
rifjaði upp með skelfingu hvemig
honum var haldið við píanóið í 6
klst. á dag, þegar hann var bam.
Móðirin var sumsé harðákveðin í að
búa til píanista úr drengnum, sama
hvað tautaði og raulaði... Of mikið
af því góða, segja krakkamir. Þórar-
inn er á því að fínnist einhver
hæfíleikamerki hjá barninu, sé allt
í lagi að halda því við efnið. Það
Blaðburóarfólk
óskast!
REYKJAVÍK KÓPAVOGUR
Stekkir — Breiðholti
Skaftahlíð — Stórholt
Flókagata frá 1-51
Grenimelurfrá 1-25
Kársnesbraut
frá 57-139
Sunnubraut
Grænagrund

Hvernig líst þér á að eiga sumarbústað t.d. í Húsafelli eða í Sviss,
á Laugarvatni eða í Svartaskógi, í Vík eða Austurríki?
Verð er hreint ótrúlegt
14 feta hús kr. 398.000.- helmingur út og helmingur á 6 mán.
16 feta hús kr. 438.000.- helmingur út og helmingur á 6 mán.
Sem sagt útborgunin er eins og ein góð ferð erlendis með fimm
manna fjölskyldu.
Gi'sli Jónson & Co hf.,
Sundaborg 41, sími 686644
SÝNIIMGAR & SÖLUTJALDIÐ
Borgartúni 26, sími 626644