Morgunblaðið - 28.05.1987, Blaðsíða 74

74
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. MAÍ 1987
„ LæKnirtnn sagbl honum ab
anda <xti sér fj&LlaLofti."
ást er...
... aÖ vanta ekkert
nema þig
TM Rtg. U.S. Pat Off.—aH rights ressrved
c1983Loa Anpetee Tlmee Syndlcate
Ekki þarna. Mig klæjar
aðeins neðar ...!
POLLUX 349
Er hún að koma upp eða
setjast?
HÖGNI HREKKVÍSI

Sérstakir hjólreiða-
stígar eru nauðsynlegir
Ágæti Velvakandi.
Ég er ein úr stórum hópi fólks
sem hef gaman af að hjóla og nota
þá hjólið til þess að komast leiðar
minnar. Fljótlega eftir að ég bytj-
aði að hjóla í vinnuna lærði ég að
það er aðeins hægt á gangstígum
og gangstéttum. Akbrautimar em
einfaldlega of hættulegar til þess
að það sé þorandi að hætta sér út
á þær. Þessar ferðir mínar hafa
kennt mér að alveg eins og að aka
bíl þá þarf þjálfun og vissan þroska
til þess að geta hjólað samhliða
umferð bíla. Það leiðir hugann aftur
að því hveijir það em sem em
mest á hjóli. Það em að sjálfsögðu
börn.
Í umferðarlögum segir að bami
yngra en 7 ára sé óheimilt að hjóla
á almannafæri. Þeir sem rannsakað
hafa hegðun bama á hjólum benda
hins vegar á að það sé ekki fyrr
en við 10 til 12 ára aldur sem börn
hafi náð þeim þroska að geta hjólað
samhliða bílaumferð. Fyrir þann
aldur eigi böm ekki að hjóla á ak-
brautum. Hjól er eins og hvert
annað leikfang þar til bamið hefur
náð þeim þroska að geta kallast
„ábyrgur vegfarandi". Þá má held-
ur ekki gleyma að kenna baminu
að hjóla, ekki aðeins að stíga hjólið
og halda jafnvægi, það em þau fljót
að komast upp á lag með. Heldur
fyrst og fremst að hegða sér rétt
í umferðinni. Mistökin sem flestir
foreldrar gera er að mgla því sam-
an að vera leikinn á hjólinu og vera
góður vegfarandi. Það er tvennt
ólíkt.
Hvemig er ástandið hér á landi?
Því miður er það ekki til fyrirmynd-
ar. Börn allt niður í 4 ára aldur em
á hjólum á götum úti eftirlitslaus.
Foreldrar bera því fyrir sig að þau
séu í nágrenni heimilisins og þar
sé lítil umferð. En hvar verða slys-
in? Þau verða einmitt nálægt
heimilunum. Þess vegna þurfa
bömin eftirlit og vemdað umhverfi.
Lítil böm hafa ekki þroska til þess
að „passa sig“ á bílunum.
Auðvitað ættu að vera hjólreiða-
stígar í íbúðahverfum og víðar og
það er reyndar furðulegt að foreldr-
ar hafí ekki _gert kröfu um slíkt
fyrir löngu. Á meðan ástandið er
þannig að hjólreiðastígar em varla
til verða foreldrar að segja bömum
sínum að hjóla á gangstéttum og
gangstígum eða annars staðar þar
sem þeir vita böm sín ömgg. Hins
vegar ber að hafa hugfast að allt
sem gert er til þess að aðskilja
gangandi og hjólandi fólk frá um-
ferð bfla skilar sér í færri slysum
og „borgar" sig þess vegna fyrir
þjóðfélagið.
Margrét Sæmundsdóttir,
forskólafulltrúi Umferðarráðs.
Hæpið afnotagjald
Skrifið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 13 og 14,
mánudaga til föstudaga, ef þeir
koma því ekki við að skrifa. Með-
al efnis, sem vel er þegið, eru
ábendingar og orðaskiptingar,
fyrirspumir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfn, nafnnúmer og heimilisföng
verða að fylgja öllu efni til þáttar-
ins, þó að höfundur óski nafn-
leyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina þvi til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
Kæri Velvakandi.
Ef ég myndi nú rölta í bæinn
með þann ásetning í huga að kaupa
mér útvarpstæki, sem ég myndi svo
gera og rölta síðan glaður og án-
ægður með tækið heim, stinga því
í samband og stilla á Bylgjuna og
kæmi eitthvað á Bylgjuna sem mér
líkaði ekki myndi ég stilla á Alfa
og eftir mánuð eða svo myndi ég
prófa að hlusta á Stjömuna. Tækið
myndi aldrei koma við stöðvar RÚV
nema rétt á meðan ég sný rásveljar-
anum. Samt þarf ég að greiða fullt
afnotagjald til RÚV. Þama vaknar
sú spuming, hvort ég eigi ekki að
reyna að verða mér út um smyglað
viðtæki og borga fyrir það verð, sem
væri þó nokkuð yfír útsöluverði
hér, því að af smygluðu tæki þarf
ekki að greiða afnotagjald. Já, af-
notagjald, er það réttlætanlegt fyrir
ríkisvaldið, að immheimta af fólki
afnotagjald af því sem fólk hefur
lítil eða engin afnot af? Sverrir
Hermannsson hefur verið talinn
orðsnjall maður, því skil ég ekki í
honum að vera ekki búinn að breyta
því sem heitir afnotagjald í orðið
meðlag. Segjum sem svo að ríkis-
valdið opnaði veitingahús og fólk
leyfði sér að borða ekki á ríkisrekna
veitingahúsinu. Þá teldi ég víst að
viðskiptavinurinn yrði að greiða
þessu ríkisrekna veitingahúsi þjón-
ustugjald, þó svo hann verslaði
annars staðar. En ég var nú bara
að velta þessu fyrir mér, eða þann-
ig-
7971-2728
Víkverji skrifar
Adögunum ræddi Víkveiji um
hve flugstjórar í innanlands-
flugi töluðu misjafnlega mikið við
farþega. Víkveiji flaug með Flug-
leiðum á laugardagskvöldið þegar
stóri Lottóvinningurinn var dreginn
út.
Flugstjórinn í þeirri ferð, frá
Egilsstöðum til Reykjavíkur, hóf að
ræða við farþegana strax á leiðinni
út á brautarenda á Egilsstöðum og
þegar í loftið var komið las hann
upp Lottótölumar. Hann tók fram
að sér þættu þetta ómögulegar töl-
ur. Eftir að hann hafði gefíð
farþegum tækifæri til að yfírfara
Lottóseðla sína bað hann þann, ef
einhver væri, sem hefði fimm rétta
að koma fram í til sín þannig að
fólk gæti barið nýja milljónamær-
inginn augum.
Enginn var með fímm þannig að
flugmennimir flugu vélinni einir til
höfuðstaðarins og enginn hoppaði
hæð sína í vélinni - upp úr þekjunni.
XXX
A
UUti um heim em margvíslegar
aðferðir af hálfu stjómvalda
við að refsa fólki og vara það við.
í bréfi sem Víkveija barst á dögun-
um er bent á aðferðir sem hafa
verið reyndar í Bandaríkjunum.
Þegar ökumenn hafa þrívegis verið
teknir undir áhrifum áfengis í Kali-
fomíu hafa þeir verið skikkaðir, auk
sektar, til að skila svo og svo mörg-
um dagsverkum í að hreinsa til
meðfram þjóðvegum. Við fyrsta
brot ungra ökumanna var þeim
nýlega gert að fara í líkhús og skoða
lík fólks, sem farist hafði í um-
ferðarslysum.
ILos Angeles var orðið svo mikið
af ógreiddum stöðumælasektum
að yfirvöldum fannst nóg komið.
Gripið var til þess ráðs að senda
skuldurunum bréf þar sem þeim var
tilkynnt um stóran happdrættis-
vinning. Þegar fólkið svo kom til
að vitja peninga sinna beið þeirra
aðeins krafa um greiðslu stöðu-
mælasektar á stundinni.
í dæmi frá Sacramento er sögð
sú saga að til að koma upp um
smáþjófa, sem gerst höfðu að-
sópsmiklir í verzlunum, hafi lög-
reglan sett upp eigin verzlun undir
fölsku nafni og auglýst að munir
væru keyptir gegn staðgreiðslu.
Ekki leið á löngu þar til dularfullir
menn birtust með mikið af vamingi
og við rannsókn játuðu nokkrir
skúrkahópar að góssið væri stolið.
!