Morgunblaðið - 19.01.1990, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐID I'ÖSTUDAGÚR .19. JANÚAR 1990
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
FANNEY STEFÁNSDÓTTIR,
lést í hjúkrunardeild Hvítabandsins fimmtudaginn 18. janúar.
Stefán Benediktsson, Svandís Magnúsdóttir,
Guðmundur Benediktsson, ingibjörg Faaberg,
Sigurjón Benediktsson, Snædís Gunnlaugsdóttir.
t
Móðir okkar,
SIGURBJÖRG PÁLSDÓTTIR,
sem lést 10. þ.m. verður jarðsungin mánudaginn 22. þ.m. kl.
15.00 frá Fossvogskapellu.
Ólafur Kjartansson, Þorvaldur Kjartansson.
t
Litli sonur okkar,
SVERRIR GARÐARSSON,
Ránargötu 45,
Reykjavík,
lést í Landspítalanum 16. janúar sl.
Svava Jósteinsdóttir,
Garðar Vilbergsson.
+
Faðir okkar,
ÁSGEIR ÁSGEIRSSON,
Austurgötu 38,
Hafnarfirði,
lést í Borgarspítalanum 18. janúar.
Þórður Ásgeirsson,
Pétur Ásgeirsson,
Vfgdís Ásgeirsdóttir,
Erla Ásgeirsdóttir.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT ÞORLÁKSDÓTTIR,
Selsvöllum 3,
Grindavík,
lést í Landspítalanum 18. janúar.
Jóhannes Jónsson,
Þorlákur Guðmundsson, Álfhíldur Jónsdóttir,
Kristjana Jóhannesdóttir, Sigvaldi Jónsson,
Valgerður Jóhannesdóttir, Pétur Sverrisson,
Jón Ingi Jóhannesson
og barnabörn.
Kveðjuorð:
Hansborg Jónsdóttir
Fædd 29. nóvember 1898
Dáin 19. janúar 1988
Á hverju sumri var haldið til
Hansborgar ömmu á Hellissandi.
Pabbi með nikkuna á bakinu og
mamma með ballskóna í töskunni.
Hvalfjörðinn þekkti ég eins og
handarbakið og andaði léttar þegar
sporðinum var náð.
Vegamót — Ólafsvík — Hellissand-
ur.
Þá var enginn vegur á Enninu
og við urðum að sæta lagi:
Stökkva á milli steina, ballskóm-
ir í töskunni, bíll í fjarskanum,
sandur við sjóndeildarhringinn.
Stundum mátti sjá ljós í álf-
hólnum í kvöldkyrrðinni, stundum.
Amma beið í dymnum á Grund
eins og klettur. Umvafði alla, svo
hlý.
Langafi lá rúmfastur í litla her-
berginu, alltaf brosandi með Ijóð á
vör.
Þetta sumar sneri ég heyinu með
Gumma frænda á hveijum morgni.
Um haustið barst bréf til
Reykjavíkur. Lítill snáði fékk sín
fyrstu laun. Golsótt lamb fyrir
snúningana. Golsótt?
Ári síðar kom annað bréf. 800
krónur - bankabók. Þannig er víst
lífið hjá litlum lömbum.
Brátt fluttust flestir í bæinn.
Meiri vinna var sagt. Amma kom
í kjölfarið. Afí og langafi báðir
fallnir frá.
í kjallaranum á Grettisgötunni
fór vel um ömmu Hansborgu. Hún
eignaðist vin. Hann bjó í kjallaran-
um við hliðina. Hún eldaði matinn.
Hann las í blaðinu. Kaffítár á eftir.
Kannski voru þetta bestu árin
hennar ömmu. Hver veit?
Hamingjan var skammvinn. Vin-
urinn veiktist og lést, skyndilega.
Of fljótt.
Eitthvað í ömmu dó líka. Neisti
augnanna dofnaði. Ljósið í álf-
hólnum hætti að loga.
Úr herberginu hennar Hans-
borgar ömmu á elliheimilinu sást
Snæfellsjökull úti við sjóndeildar-
hringinn á góðum degi.
Þóraiinn Guðmunds-
son — Kveðjuorð
Fæddur 21. ágúst 1893
Dáinn 24. desember 1989
Vinur okkar, Þórarinn Guð-
mundsson, andaðist í hárri elli að-
faranótt aðfangadags sl.
Þórarinn fæddist og ólst upp að
Finnbogastöðum í Trékyllisvík á
Ströndum. Hann var sonur Guð-
mundar Guðmundssonar, bónda og
oddvita, og konu hans, Þuríðar
Eiríksdóttur. Heimili þeirra hjóna
var menningarheimili á þeirra tíma
vísu, þótt lífsbaráttan væri oft hörð
og Þórarinn vandist því frá bam-
æsku að sinna öllum algengum
störfum til sjós og lands. A ungl-
ingsárum hneigðist hugur hans að
jarðrækt og bættum búskapar-
háttum, og varð sá áhugi til þess
að hann fór til náms að Hólum í
Hjaltadal og útskrifaðist þaðan sem
búfræðingur vorið 1918.
Næsta áratuginn dvaldist Þórar-
inn á æskustöðvunum norður á
Ströndum. Þar stóð hann fyrir
stofnun búnaðarfélags, sem réðst
í heilmiklar jarðarbætur, þrátt fyrir
tækjaskort og lakan fjárhag. Um
nokkurra ára skeið stjórnaði Þórar-
inn búi í Reykjarfirði, en það rak
hann í félagi við bróður sinn, Guð-
mund Þ. Guðmundsson, skóla-
stjóra. Meðal vinnufólks í Reykjar-
firði var Guðbjörg Jónsdóttir, og
með henni eignaðist Þórarinn dótt-
urina Huldu, sem ólst upp að Finn-
bogastöðum hjá föðurfólki sínu.
Arið 1929 var Þórarinn ráðinn
bústjóri að tilraunabúinu að Gunn-
arsholti í Rangárvallasýslu, þar
sem hann starfaði í nokkur ár. Að
Gunnarsholti kynntist hann In-
giríði, föðursystur okkar, sem þar
var kaupakona. Þau gengu í hjóna-
band haustið 1932 og hófu fljótlega
búskap í landi Eyrarbakka. Þar
reistu þau nýbýlið Sólvang og
bjuggu þar í 30 ár. Fyrstu árin
voru erfið, en með tímanum stækk-
aði búið smám saman og ræktunin
jókst. Með búskapnum vann Þórar-
inn löngum við flökun í frystihúsinu
á Eyrarbakka.
Áhugi Þórarins á félagsmálum
var alla tíð mikill. Hann sat 18 ár
í hreppsnefnd Eyrarbakka og lagði
þar fjölmörgum þjóðþrifamálum
lið, og um 20 ára skeið var hann
formaður búnaðarfélags sinnar
sveitar.
Þórarinn þótti einkar laginn við
hvers kyns aðhlynningu að sjúkum
skepnum og var oft og iðulega
kallaður til þegar eitthvað bjátaði
á í þeim efnum. Á æskuárunum
norður á Ströndum og á námsárun-
um að Hólum var hann einnig feng-
+
Útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁSTRÍÐAR S. JÚLÍUSDÓTTUR,
er lést 10. janúar sl. fer fram frá Keflavíkurkirkju laugardaginn
20. janúar kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar er vinsamlegast bent á minning-
arkort Sjúkrahúss Keflavíkurlæknishéraðs.
Júlíus Einarsson, María Ögmundsdóttir,
Sigurður Einarsson, Stefania L. Erlingsdóttir,
Bjarni Einarsson, Ingibjörg Erlingsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
■ Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
ag útför fósturbróður míns,
ANDRÉSAR GUÐMUNDSSONAR
frá Syðri-Gróf,
til heimilis á Háaleitisbraut 93.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks á deild A-5 á
Borgarspítalanum.
Guð blessi ykkur öll.
Fyrir hönd vina og vandamanna.
Guðfinna Jónsdóttir.
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL TÓMASSON
húsasmfðameistari,
Skipagötu 2,
Akureyri,
sem lést á Kristnesspítala þann 16. janúar verður jarðsettur frá
Akureyrarkirkju mánudaginn 22. janúar kl. 13.30.
Anna Jónína Jónsdóttir,
Sigrún Pálsdóttir, Sveinn Gíslason,
Sigurbjörg Pálsdóttir, Finnur Birgisson,
Anna Pála Pálsdóttir, Reynir Engilbertsson,
Helena Pálsdóttir, Sverrir Þórisson,
Páll Tómasson, Sigríður Agnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
KRISTÓBERTS RÓSINKARSSONAR,
Háaleitisbraut 26.
Dætur, tengdasynir,
barnabörn og langafabarn.
Amma sá hann ekki, hún fann
fyrir honum.
Stundum fórum við í hugarflug
til Hellissands og rifjuðum upp
gamla tíma, þegar amma var ung
með langa fléttu að mitti.
í hvolnum kvað við samhljómur
klukknanna á kvöldin.
Sverrir Guðjónsson
inn til að hlynna að mannfólkinu,
þegar læknishjálp þurfti að sækja
um langan veg. I þessum störfum
var Þórarinn einkar farsæll og átti
gott samstarf við þá lækna og dýra-
lækna, sem nálægastir voru, enda
báru þeir til hans fyllsta traust.
Þórarinn og Ingríður voru barn-
laus, en þau ólu upp dreng, Viðar
Inga Guðmundsson, frá fimm ára
aldri, og á súmrin voru ávallt hjá
þeim börn og unglingar. Við systk-
inin nutum oft þeirrar hamingju
að fá að dvelja að Sólvangi hjá
þeim Ingu og Þórarni í lengri eða'
skemmri tíma, og strákurinn í
hópnum var þar sumarlangt ár eft-
ir ár. Þórarinn var afskaplega barn-
góður og átti í okkur hvert bein.
Hann var persónulegur vinur okkar
allra og okkur þótti heiður að fá
að kalla hann afa. Sumardrengirnir
hans Þórarins héldu tryggð við
hann eftir að þeir urðu fullorðnir,
og gátu þá stundum launað þeim
hjónum gott uppeldi með ýmiss
konar greiðasemi. í þessu sam-
bandi er okkur efst í huga sú mikla
vinátta sem ríkti með þeim Þórarni
og frænda okkar, Sævari heitnum
Gunnlaugssyni.
Ingiríður lést árið 1977, en þá
höfðu þau Þórarinn fyrir nokkru
selt Sólvang og búið um sig að
Ásabergi á Eyrarbakka. Eftir lát
konu sinnar flutti Þórarinn búferl-
um norður til Akureyrar til Huldu,
dóttur sinnar, og manns hennar,
Halldórs Arasonar. Þar naut hann
frábærrar aðhlynningar í ellinni í
faðmi afkomenda sinna.
Með Þórarni Guðmundssyni er
genginn mætur maður, framfara-
sinnaður atorkumaður á sínu sviði
og hvers manns hugljúfi, sem hlýja,
vinsemd og giaðværð fylgdu við
hvert fótmál. Viðkynning við hann
var gæfa, okkur sem hennar nut-
um.
Orlygur, Guðný og Guðlaug