Dagblaðið Vísir - DV - 03.01.1989, Blaðsíða 6

6
ÞRIÐJUDÁGUR 3. JANÚAR 1989.
Fréttir
Ungfrú heimur á Vopnafirði:
Dansaði með börnum,
Grýlu og Leppalúða
Sveinn Guömundsson sveitarstjóri veitir Lindu Pétursdóttur viðurkenningu.
Jóhaim Ámason, DV, Vopnafirði:
Linda Pétursdóttir, ungfrú heimur,
setti svip sinn á hátíðarhöldin um
jólin í heimabyggð sinni, Vopnafirði.
Segja má að jólagleöin hafi byrjað
á Þorláksmessu þegar stærsti at-
vinnurekandinn á staðnum, Tangi
hf., bauð öllum starfsmönnum sínum
í jólakaffi. Þá um kvöldið var svo
uppákoma við Kaupfélagið. Þar lék
Kvintett Sigga Kross jólalög, Samkór
Vopnafjarðar tók lagið undir öruggri
stjórn Kristjáns Davíðssonar og jóla-
sveinar komu við. Hápunkturinn var
þó þegar okkar yndislega ungfrú
heimur, Linda Pétursdóttir, dró út
vinninga í árlegu jólahappdrætti
Umf. Einherja.
Einherjar voru þó ekki þar meö
komnir í jólafrí því á hverju ári sjá
þeir um að bera út kort fyrir bæj-
arbúa. Fer í það mikill tími aö flokka
kortin og koma þeim svo til gleði-
ríkra heimila á aðfangadag.
Linda á jólabailinu
Jóladagur leið á Vopnafirði eins og
víðast annars staðar. Lágu menn þá
á meltunni eftir vel heppnaða jóla-
máltíð eða kíktu inn hjá vinum eða
vandamönnum. Á annan dag jóla var
svo haldin íjölmenn barnaskemmtun
í félagsheimilinu Miklagarði. Að
þessu sinni bar þar hæst nærveru
fegurðardottningarinnar okkar.
Skemmtunin hófst á því að Sveinn
Guðmundsson sveitarstjóri afhenti
Lindu glæsilegan veggplatta sem
unninn var úr íslensku bergi hjá
Álfasteini í Borgarfirði eystra. Þeir
hjá Álfasteini vildu líka heiðra
ungfrú heim og gáfu henni eyrna-
lokka sem útbúnir voru úr steinum.
Loks sté Brynhildur Arthúrsdóttir,
formaður ungmennafélags sveitar-
innar, á svið og afhenti Lindu 50
þús. kr. ávísun sem félagarnir höfðu
heitið á hana ef hún næði einhverju
af þremur efstu sætum í keppninni
um titihnn ungfrú heimur.
Síðan dansaði ungfrú heimur í
kringum jólatréð með börnunum,
jólasveinum, Grýlu og sjálfum
Leppalúða.
Boðin velkomin með tertu
Þegar dansað hafði verið talsverða
stund þáðu gestir kaífiveitingar í
boði Kvenfélagsins og Verkalýðs-
félagsins. Að þessu sinni hafði þó
Vopnafjarðarhreppur slegist í púkk-
ið í tilefni af sigri Lindu.
Á borðinu var meðal annars stór
terta sem á var letrað Velkomin
ungfrú heimur, Linda Pétursdóttir,
til hamingju.
Að sjálfsögðu var Linda látin skera
fyrstu sneiðina af þessari glæsilegu
tertu.
Þegar jólatréð haíði verið tekið nið-
ur var slegið upp unglingadansleik
þar sem tvær hljómsveitir léku fyrir
dansi, annars vegar ungt og efnilegt
tónlistarfólk úr grunnskólanum og
hins vegar Kvintett Sigga Kross.
Segja má að þessi jól hafi liöiö um
margt eins og ávallt áður, en upp úr
stendur að á meðal okkar Vopnfirð-
inga var nú heimsfræg stúlka sem
óhætt er að segja að við séum öll stolt
af.
Við þurfum svo að sjá á bak henni
á nýársdag þegar hún fer af stað til
að dreifa birtu og yl um alla heims-
byggðina.
Til þess er engin betur fallin en
Linda okkar Pétursdóttir.
Þau Ólafur Ármannsson, formaður Umf. Einherja, Linda Péfursdóttir, ungfrú
heimur, Aðalbjörn Björnsson og Birna Einarsdóttir hreppstjóri sjá eitthvað
skondið við útdrátt vinninga í happdrætti Einherja.
DV-myndir: Jóhann Arnason, Vopnafirði.
Nýársávarp forseta íslands:
Vegum ekki að okkur
sjálf um með bölsýni
í nýársávarpi sínu varaði Vigdís
Finnbogadóttir, forseti íslands,
landsmenn við að eyða orku sinni „í
krepputal og kvíða“.
„Nær væri,“ sagði forsetinn „að
hugsa um það sem má styrkja okkur
sjálf til verka, í stað þess að berast
ráðvillt með þvi kapphlaupi sem
mikið er stundað í íjölmiölum og ég
vil kalla að við séum þar að vega að
okkur sjálfum með bölsýni. Síst vil
ég kasta rýrð á góða fréttaþjónustu
við landsmenn við að skýra þeim
skjótt frá því sem er að gerast í
landinu og heiminum öllum, frétta-
þyrstri þjóð. En má það ekki vera
augljóst að erfitt er á stundum að
öðlast heildarsýn yfir málefni lands
og lýðs þegar setið er hverja stund
um þá stjórnmálamenn sem þjóðin
hefur kjörið og þeir fulltrúar eru
krafðir sagna um hugsanir sínar frá
andartaki til andartaks. Er svo kom-
ið að mörgum ofbýður atgangurinn
í harðri samkeppni um tíðindi sem
helst þurfa að vera æsifréttir. Gæti
ekki svo farið aö við hættum að taka
mark á þó hrópað væri: „Úlfur, úlf-
ur...“ “
Forsetanum var tíðrætt um stöðu
og framtíð tungunnar og sagði „að
hér er um alvarlegt mál aö ræða. Við
vitum að það þarf meira til en að slá
á slettur eins og hæ hæ og bæ bæ,
sem unglingar, liðsmenn mínir, eru
nú að reyna að kenna ungviðinu,
grænjöxlum, að er hlægilegt að
kveðja á íslensku. Unglingar eru
áreiðanlegt fólk sem vert og hyggi-
legt er að treysta. Það er þar á ofan
ekki nóg að leggja sig fram við að
varðveita gömul orðatiltæki og réttar
beygingar orða - þannig að píta sé
ekki seld með egg og fisk heldur eggi
og fiski á skyndibitastöðum. Umfram
sjálfa varðveislu hins talaöa og ritaða
máls þarf að smíða ný orð af glögg-
skyggni, svo íslendingar geti talað
saman um sín eigin mál á öllum sviö-
um á sinni eigin tungu."
-pv
Sandkom r>v
Merkilegar
niðurstöður
Féiagsvísinda-
stofnunkemst
áðmerknnið-
urstöðuikönn-:
un um viðhorf
íslendingatil
tekjuskipting-
ar. Niðurstöð-
urnarsýnáað
þeirsemhafa
lægstartekj-
urnártelja
tekjuskipting-
unaveraof
mikla. Þeir sem hæstar hafa tekjurn-
ar eru á öndverðum meiði. Félagsvís-
indstofnun spurði einnig í þremur
könnunum, 1983,1986 og 1988, hvort
fólk væri ánægt eða óánægt með fjár-
hagsafkomu sína. ÖOum á óvart var
niðurstaðan á þessa leið: Fólk í hæsta
launaflokki var mjög ánægt. í næst-
hæsta flokki var fólk fremur ánægt.
Þeir sem höfðu í við lægri laun voru
fremur óánægðir. Þeir sem hafa mj ög
lág laun voru mjög óánægðir. Þetta
kemur eflaust mjög á óvarl
Fjölmennt
á Íslandi
Þaðvirðistsem
enginn viti
hvcrsumargir
gestiryoruá
Hótel íslandi á: ;
gaihlárskvöld
ognýársnótt..
Þeirsemsóttu
baUÍðvitaþóaÖ
gestirnir voru
munfleirien
eðlilegtgetur
talist. Einn
þeirrasemætl-
aði að skemmta sér á þessu baUi sagði
að ef í húsið hefði komið sardína, sem
sloppið heíði úr dós, væri hann þess
fullviss að sardínan hefði hiklaust
vUj að fara aftur í dósina. Hann sagð-
ist ekki í vafa um að þar hetði verið
mun rýmra en á stærsta skemmtistað
þjóöarinnar þessa nótt.
Vikukaupið
í loftið
Fiugeldásalar
erumjögá-
nægðiraðlök-
innivertíð.
Mikiðvarum
aðfóikkeypti
flugeidaog
annaðsprengi-
efnifýrirmjög
háar upphæðir.
Sandkornhef-
urtheyrtafein-
umsölumanni
semkom
þreyttur heim seint á gamlársdag eft-
ir mikla töm og sagði stoltur að hann
hefði selt hveijum viðskiptavini fyrir
um tíu þúsund krónur að meðaltali.
Það vom dæmi þess að einstaka viö-
skiptavinir heíðu keypt rakettur og
fleira fyrir fimmtán þúsund krónur.
Hjá venjulegum launamanni hggur
nærri að vikukaupinu hafi verið
skotið á loft. Það má þó gera ráð fyr-
ir að hinn venjulegi launamaöur hafli
látiö sér nægjaaðhorfa meiraá ann-
arraskotensíneigin.
Fátæktarbragur
hjá Stöð 2
Þóttáramóta-
skaupSjón-
varpsinshali
ekki þótt ýkja
merkilegt var
þaðhéjlhátíðá
mótiskemmti-
þætíi keppi-
nautarins. Það
varengukost-
aðtilogreynd-
araöeinstek-
inn saman
skemmtiannáU
ársins. Mest bar á endursýningum
frá þáttunum í sumarskapi. Það bar
■ þvímikiðásumarstemningu.Aövísu
hittist vel á þar sem veðrið á gamlárs-
kvöld og nýársnótt var sem um mitt
. sumar v£eri. Þessi vængbrotni þáttur
rennir stoðum undir þær sögur að
Stöð hafi veriö rekin með tug ef ekki
hundraö miUjóna króna tapi á síðasta
ári.
Umsjón: Sigurjón Egilsson