Samvinnan - 01.08.1985, Blaðsíða 42

Oblátan
„Hlustaðu á lagsi!“ Wasinski
hnippti í mig. Pschorrn sagði: „Þið
takið hér við vörunni og flytjið uppí
Albrecht-stræti, ekki lengra. Búið um
hana í tólf litlum pökkum, það þýðir
þið þurfið að fara sex ferðir. Ef allt
gengur vel förum við eins að á
morgun. Skiljið þið?“
„Já,“ sagði Wasinski.
„Hvað segir þú?“ spurði hann mig.
„Allt í lagi,“ sagði ég, þó vissi ég
ekki um hvað var að ræða eða hvað
var í pökkunum sem við áttum að
flytja. Wasinski hafði pantað tvo
bjóra. Við tæmdum glösin og gengum
út. Útifyrir dyrunum sáum við fjóra
eða fimm bíla koma niður götuna frá
járnbrautarstöðinni. Þeir voru mjólk-
urhvítir, klunnalegir: lögreglubílar
hersins. Wasinski þreif í mig, hopaði
á hæli og sagði: „Hlauptu.“ Þarmeð
tók hann á sprettinn. Ég hljóp líka, í
aðra átt, eins hratt og ég gat. Wasinski
hljóp að húsarústunum, ég hljóp niður
götuna. Ég leit ekki um öxl, hljóp
bara, hljóp. Ég lagði höndina á brjóst-
vasann og fann fyrir nistinu. Frelsi
mitt var í hættu, þessvegna hljóp ég.
Oblátunni varð ég að bjarga, þess-
vegna hljóp ég.
Þeir komu á eftir mér. Sírenurnar
vældu. Gatan kvíslaðist í tvær götur
sem lágu í hálfhring. í hringnum
miðjum stóð kirkja. Við mér blöstu
gráleitir veggir, og svart op anddyris-
ins. Ég hljóp þvert yfir götuna. Éinn
bíllinn straukst nærri því við mig, en
ég slapp innum anddyrið.
Kirkjan var hálfhrunin. Fjórir
veggir, yfir þeim næturhimin-
inn. Ég hrasaði um hnullunga
á gólfinu, rakst á steinblakkir og
súlur, steyptist oní skurð. Ljósgeislar
frá rafmagnsluktum þeirra skáru húm-
ið yfir höfði mér. Raddir hrópuðu:
„Stattu kyrr!“ Bergmálið var mikið.
Ég hafði skorist á kinninni. Blóðið
rann niðrí hálsmálið á skyrtunni. í
flýti tók ég dósina uppúr vasanum og
stakk henni undir stein. Svo gekk ég
til þeirra.
Þeir drógu mig út og settu mig inn í
einn af bílunum. Við ókum aftur til
leigubílastöðvarinnar. Hún var um-
kringd af lögreglumönnum. Hópur
manna, meðal þeirra nokkur kunnug
andlit, Pschorrn, Kremer, Ríkkarð,
en ekki Wasinski. Þeir færðu okkur á
lögreglustöð 14 og yfirheyrslurnar
byrjuðu, leiðinda spurningar, drunga-
leg svör. Lögreglumennirnir drukku
kaffi úr þykkum postulínsbollum. Þeir
flettu umbúðum utanaf brauðhnúðum
og lögðu lifrarpylsu oná þá.
Ef ég losna, hugsaði ég, ætla ég að
A ljósmynda-
sýningu í
Hamragörðum
Eitt af því, sem hvað mesta
athygli vakti á aldarafmæli
Jónasar Jónssonar frá
Hriflu 1. maí síðastliðinn,
var Ijósmyndasýning sem
haldin var í Hamragörðum.
A þeirri sýningu var þessi
svipmynd tekin, en á henni
eru forseti Islands, Vigdís
Finnbogadóttir og Gerður
Steinþórsdóttir, dótturdótt-
ir Jónasar. Þær blaða í há-
tíðarhefti Samvinnunnar,
sem kom út á afmælisdag-
inn.
(Ljósm.: Kristján Pétur
Guðnason).
42