Vikan - 02.12.1965, Blaðsíða 30

wmmmm

Wmmmm
Wmtmwí
i

Maður verður
ieiöur*alýriK BíKa
<5 Guðmundar tveir á Kirkjubóli: Guðmundur Böðvarsson og
Guðmundur Jón Sigurðsson.
Eitt hlað gamalt — milli gamalla húsa og nýs. Guðmund- (>
ur hefur reist hér hús í brekkunni ofan við
gamla bæinn.
I anddyrinu hefur Guðmundur komið sér upp ofurlitlu minja-
safni. En það verður að standa hótt, því barnshendur eru
ekki alltaf hlifnar við hrörlega muni.
Gæsalöpp drottning — eftir Anatole France — ég hafði það
fyrir sið órum saman, að vera alltaf viss um, hvar hún
stæði í bókaskápnum mínum, að enginn hefði stolið henni
frá mér, að ég hefði ekki látið hana þar sem ég fyndi
'C>' hana ekki aftur.

— En hvað með fjósmokstur?
— Mér hefur aldrei þótt leiðin-
legt að moka fjós. En ég myndi
eftirláta hverjum sem er að vera
að fást við skáldskap undir þeim
kringumstæðuml En sláttur með
orfi; það er mjög skemmtilegt verk.
En þótt maður vilji fara út með
orf nú orðið, þá er það ekki til
annars en að fólk hlær að mannil
— Jæja. Við vorum áðan komn-
ir svo langt, að þú varst alinn upp
við kveðskap og Ijóðagerð. Það
þýðir, að þú hefur byrjað snemma
sjálfur, og getur líklega ekki sagt:
Þennan dag byrjaði ég að yrkja,
og þetta var mín fyrsta vísa.
— Nei, það get ég ekki, en hitt
get ég sagt þér, að fyrsta vísan
hefur áreiðanlega verið níðvísa. Því
þegar við bræður voru hér allir
saman, þá gekk ekki á öðru en
hver gæti sviðið hinn beturl
— Ortuð þið allir, bræðurnir?
— Já, við vorum allir að fikta
við þetta.
— En þeir Þorsteinn og Jón hafa
helzt úr lestinni?
— Já, þeir lögðu ekki að sér
með það. Og þeir eru fjöldamarg-
ir, sem drepa niður ( sér einhvern
möguleika, eða hæfileika, ég veit
ekki hvort ég á að segja, sem hefði
kannski mátt rækta upp í eitthvað.
Það þarf ekki að vera annað en
það, að maður lendi ungur meðal
fólks, sem hefur ýmugust á vísna-
gulti, því til að yfirst(ga það, þarf
maður helzt að vera eins og Ólaf-
ur Kárason; að það sé engin leið
30
aS drepa niður skáldið f mannin-
um. Aðrir geta lent meðal þeirra,
sem eru örvandi, ef þeir heyra eitt-
hvað bitastætt eftir unglinginn, og
það getur alveg ráðið úrslitum.
— Nú áttu sjálfur son, sem hef-
ur fengizt við skáldskap. Þú hefur
þá heldur örvað hann.
— Það get ég ekkert sagt um.
Ungt fólk nú orðið hefur miklu
meiri tækifæri til að verða fyrir
áhrifum. Það gerir aukinn bóka-
kostur, aukinn tími til lesturs, út-
varp, meiri blaðakostur,- allt getur
þetta opnað mönnum einhverjar
leiðir eða ýtt undir þá. Eitthvað
sem þeim er hugstætt getur komið
fram og haft áhrif á þá, í öllum
þessum tækifærum, sem standa
fólki til boða.
— Nú hefur Böðvar ekki alizt
upp í sama vísna-andrúmslofti og
þú.
— Nei, en þegar hann fer að
vitkast, vaxa úr barni í ungling, er
hér á þessu heimili orðinn nokkur
bókakostur, og þar að auki veit
hann, að karl faðir hans er eitt-
hvað að vafstra í þessu líka. Og
það getur verið nóg, til að vekja
bæði athygli hans á þessu og eins
hitt, að hann losnar alveg við að
líta á þetta sem sérvizku eða vit-
leysu; þetta er bara hlutur, sem er
eðlilegur í hans uppeldi.
— Getur hann kannski verið
dæmi upp á mann, sem verður
skáld af því hann hefur hin réttu
skilyrði, en hefði kannski ekki orð-
ið það á næsta bæ?
'''■;■ ::r
VIKAN 48. tbl.