Vikan - 02.12.1965, Blaðsíða 80

lengur og betur en hin skaerasta
birta sem mannshugur og hyggju-
vit megnar aS skapa.
(Ef til vill hefur ritstjórinn verið
að fiska eftir viðhorfi mínu til jóla-
gjafa, — einkum ef haft er í huga
að ég hef lífsviðurværi mitt af bók-
sölu og bókaútgófu, og á því af-
komu mína að verulegu leyti undir
jólagjöfum annarra manna). Ég tek
ófeiminn afstöðu með þeim sið að
skiptast á kveðjum og gjöfum inn-
an heimilis, fjölskyldu og góðs
vinahóps um jólin. Einkum finnst
mér sjálfsagt að börnin fái sína
jólagjöf, — nytsama gjöf eða vekj-
andi, — ekki nauðsynlega stóra gjöf
eða dýra, — en gjöf, sem frá staf-
ar hlýhug góðs gefanda.
Hughrif jólanna og áminning
kristinnar kirkju um mannúð, kær-
leika og frið á jörðu, er nauðsyn
í þeim óróa og ys, sem einkennir
líf nútímamanns. Ef sá hlýhugur
og friður, sem gætir manna á milli
um jólahátíðina, gæti seytlað inn f
þjóðlífið, mætti eyða þeirri tor-
tryggni og þeim ótta sem svo mjög
mótar allt umhverfi okkar. — Þá
væri vel. Fleiri væru ánægðir og
meira öryggi ríkti. Velvild og hlý-
hugur einkenndi frekar samskipti
manna en nú er.
Mín ósk er því sú, að jólahald
í nútfð og framtíð, með hverjum
hætti sem það er haldið hjá hinum
ýmsu mönnum, megi efla þann frið
og þann velvilja, sem fslenzkri
þjóð, og raunar mannkyni öllu, er
meiri nauðsyn nú en nokkru sinni
fyrr.
Gunnar Eyjólfsson
Framhald af bls. 17.
Hann býður okkur þegnskap í
ríki friðarins, þess friðar sem hver
maður hlýtur að finna frammi fyrir
jötu Jesúbarnsins á jólanótt.
Það jólahald sem ég hef nú lýst
hér vil ég fá að hafa í friði —
vonandi lifi ég aldrei undir ein-
ræði, þar sem jólahaldi mínu væri
hætta búin, og ef ég væri einráð-
ur léti ég fólk í friði með það jóla-
haldi sem hver hefur kosið sér.
Sá sem vill hrófla við jólunum
hlýtur að þjást af Delerium Búbonis.
Jóhannes úr Kötlúm
Framhald af bls. 18.
arr skáld kvað. Guðsbarnaáhugi
fullorðna fólksins í þéttbýlinu snýst
nú fyrst og fremst um hégómlegt
kapphlaup ágóða og eyðslu —
meira að segja bókmenntirnar eru
orðnar sígildur jólabissness. Og nú
eru tíuaurabörnin orðin þúsunda-
krónubörn, umkringd slíkri gjafa-
gnótt að þau finna vart þá einföldu
jólagleði sem skapar Jesúbarnið og
himnaríki þess.
Og skal nú vikið að sjálfri spurn-
ingunni. Til þess að geta hagað
jólahaldi að mínum geðþótta yrði
mér að vera gefið allt vald á himni
og jörðu, því ekki mundi ég sétja
þar um neina allsherjarreglu, héld-
ur útdeila hverjum einulrt því jó'la-
GEFJUN
Þá var enn hægt að halda heilög
jól, jólin nefndust þá enn með réttu
Ijóssins hátíð, og þau voru einnig
hátíð barnanna. Það sem mér er
hvað minnisstæðast frá þeim jól-
um er, hvað gaman var að fara í
sparifötin á aðfangadagskvöld,
hvað sál og líkami glöddust yfir
margföldum matarskammtinum,
sem mér var útmældur á diskinn;
þar við bættist hin sígilda jólagjöf,
kerti og spil. En framar öllu minnist
ég þó, hversu gott var að vakna á
jóladagsmorguninn í hlýrri birtunni
frá olíulampanum, sem þessa einu
nótt ársins var látinn loga alla
nóttina. Allt þetta vissi ég þá, að
var Jesúbarninu að þakka.
Hver kynslóð heldur jól við sitt
hæfi, einnig sú, sem nú ræður ríki
og siðum. Við, sem annað þekkjum,
kunnum að sakna einhvers, sem áð-
ur var, amast við öðru, sem nú er.
Setjum nú svo að ég sæti á valda-
stóli og mín orð væru lög. Vera
má, að ég hálfheiðinn maður
hvarflaði þá huga mínum aftur
heim til bernskujólanna, eins og
Matthías gerði 1891, og ég spyrði
sjálfan mig: A ég að fyrirskipa
fólkinu að innleiða aftur jólahelg-
ina i jólahaldið?
Loks mundi ég svara og segja:
Það er tilgangslaust. Sérhver kyn-
slóð heldur jól við sitt hæfi. Ef
jólahaldið núna er ekki eins og það
ætti að vera, þá er það af því að
fólkið er það ekki heldur. Það yrði
þá fyrst að breyta fólkinu.
Gleðileg kaupmannajól!
Oliver Steinn
Framhald af bls. 18.
þennan inngang að jólahaldi
mömmu. í minn stað og systkina
minna, eru komin dóttir okkar og
synir. Þeirra vegna, — ekki síður
en sjálfs mín, — vona ég, að þeg-
ar aldur færist yfir okkur hjónin og
börnin hafa valið sér maka, þá
fáum við að njóta þeirrar ánægju
að sjá þau hefja sitt jólahald á
sama hátt.
Síðan var gengið heim og setzt að
jólaborðinu, — og er svo enn. Það
skiptir ekki megin máli hverjir jóla-
réttirnir eru, þeir hljóta að veljast
eftir smekk hvers heimilis. En hitt
skiptir miklu máli, hversu þetta
borðhald tekst og hvert hugarfar
ríkir á heimilinu þetta kvöld.
Að borðhaldi loknu kemur svo
stund barnanna, þegar jólapakk-
arnir, sem raðað hefur verið hjá
skreyttu jólatrénu, eru opnaðir. Sá
Ijómi og það blik, sem úr barns-
augum skín á þeirri stund, lýsir
gQ VIKAN 48. tbl.
Veljið
hlaupfrítt, möl-
varlð garn — veljið
DRALON sportsarnlð.
Veljiö fIjótprjónað og sterkt
garn — veljið DRALON
sportgarnið. Það fæst
í næstu verzlun.