Vikan - 06.04.1967, Blaðsíða 18

GKKERT HO GGRK -
nnnno ek bídh
Brauðstrit á íslandi á
útmánuðum 1967. Lórenz
tekur við fóðri úr vöru-
skemmu Mjólkurfélags
Reykjavíkur og raðar
pokunum aftan á Scan-
iann.
Melgerði í Mosfellssvcit.
Atvinnutækið stendur á
hlaðinu. ■ [)
Þegar heimsstyrjöldinni síðari
lauk, var Mosfellssveit ennþó sveit
í þeim skilningi, sem lengst af hef-
ur verið lagður í það orð. Þar var
ekki mikið um þurrabúðir nema í
kring um Alafoss og ef til vill hita-
veituna, sem þó var nýlega komin
í gagnið; meira að segja höfðu
garðyrkjumennirnir margir hverjir
skepnur ennþá. Og 1946 voru
byggð eða undirbúningur hafinn að
byggingu sjö nýbýla úr Lágafells og
Varmárlandi. Kaupfélagið var ekki
risið, þaðan af síður greiðasalan
og smurstöðin í Þverárholti, Vefar-
inn eða Beltasmiðjan, ekki Hlé-
garður né Varmárlaug, heldur ekki
kóngsvegurinn yfir Jónsteig. Thor
Jensen var enn á lífi og bjó á Lága-
felli og Sigurjón var á Alafossi.
Reykjalundur var rétt að líta dags-
ins Ijós. Heimilisdráttarvélar voru
enn nýlunda, en gamall, ryðgaður
18 VIKAN 14-tbl-
þúfnabani stóð austan undir húsi
þar sem lítið bar á í braggahverfinu
við Lágafell. Reykjavíkurbær var
nýbúinn að leggja undir sig meiri
hluta sveitarinnar frá Élliðaám að
jarðamærum Korpúlfsstaða og Blika-
staða, og braggar og hús hersins
stóðu enn þar sem þeim hafði ver-
ið komið fyrir í upphafi.
Eitt framangreindra nýbýla
byggðu foreldrar mínir. Meðan ver-
ið var að koma upp húsi þar, feng-
um við leyfi til að hafast við í húsi,
sem herinn hafði reist í bragga-
hverfinu við Lágafell. Þetta var svo
sem ágætt hús, en síður en svo
hugsað sem íbúðarhús. Enda var
það baðhús hjá hernum. Pabbi
braut niður baðbásana, sem voru
hlaðnir úr vikri, og þannig varð til
stórt herbergi, sem ( meira en ár
varð okkar vistarvera. Hann dubb-
aði upp kompu fyrir eldhús við
hliðina. í eldhúsinu var gríðarmik-
ið, steinsteypt baðker. Yfir það
lagði hann braggahurð langsum,
og vandaðri búrkista var torfund-
in. En gluggarnir í stofusvefnher-
berginu voru svo hátt, að það var
seiling upp í gluggakistuna.
Nú eru liðin 20 ár, síðan þetta
var.
Nú heitir húsið Melgerði. Það
hefur verið pússað að utan og ein-
angrað og frágengið að ihnan,
risinu lyft svo nú ^ru þar vistar-
verur og það eru komnir gluggar.
Það er hlýtt og vistlegt, þar eru
6 herbergi, eldhús, geymsla og búr,
og fólkinu sem á það, hefur alltaf
liðið vel í því.
Húsbóndinn þar heitir Lórens.
Nei, fyrirgefið, Lárus Hermannsson
heitir hann v(st. En það kannast
enginn við nema skatturinn og þjóð-
skráin og allra sfzt hann sjálfur.
Hins vegar hlaut hann f skírninni
suður í Slésvík nafnið Lorenz og
það tollir við hann þótt með ís-
lenzkum ríkisborgararétti öðlaðist
hann annað nafn — að nafninu til.
Hann kom hingað á þessar slóð-
ir árið 1949 sem vinnumaður að
nýbýlinu Skálatúni. Þáverandi eig-
andi þess og sá sem reisti það,
Jóhann Kristjánsson arkítekt, keypti
þetta hús og gerði að sómasamleg-
um mannabústað fyrir Lórens og
fjölskyldu hans. Þegar Jóhann féll
frá, keypti Lórens húsið af erfingj-
unum og gerði það enn betur (
stand, og tók jafnframt við bústjóm
á Skálatúni, þegar það varð gert
að hæli fyrir vangefin börn. Því
starfi gengdi hann til ársins 1960,
að hann tók að sér mjólkurflutn-
inga fyrir Mosfellssveit, og því starfi
gengdi hann til síðustu mánaðar-
móta, að hann hætti og hyggst nú