Skírnir - 01.01.1917, Blaðsíða 111
104 Um heiti hljóðfæra og öunur hljómfræðisorð í islenzku. [Skirnir-
k e s t u r. Þá má tala um k ó r s ö n g, um kórsönglag, kór-
h 1 j ó m 1 e i k eða samsöug, orkesturlag, orkestur-
h 1 j ó m 1 e i k, ennfremur fersláttar-(hljóm)leik, s t r o k--
fer-sláttar-leik o. s. frv.
Þau eru vitaskuld miklu fleiri hljóSfærin og hljómfræðisorðin
en eg skal láta staðar numið hér.
Fjarri fer því, að eg álíti öll þessi heiti fullgóð, sem eg hefi
stungið upp á. En eg held eg hafi bent á réttu leiðina: að kynna
sér einkenni og skyldleika hljóðfæra og að taka upp útlend heiti,
þar sem erfitt er eða ómögulegt að búa til al-íslenzk orð. Enda
mætti fylgja þeirri reglu víðar. Mér þykir t. d. orðið o f u r s t i
miklu betra en herfylkishöfðingi eða h e r s i r, sem »Ny
dönsk oröabók« notar. Það er langt frá því, að herfylki hafi fest
rætur í merkingunni »bataillon«, og hersir merkti alt annað í forn-
málinu, og er því gerræði að láta það merkja einmitt o b e r s t og
ekki g e n e r a 1 eða k a p t a j n.
Nú vil eg að eins biðja menn að athuga þessar uppástungur,
þá mun það varla bregðast, að sumir muni geta fundið ennþá betri
heiti, þau heiti, sem ein eiga við.
Þeim, sem óska að kynna sér enn betur sögu og ásigkomulag
hljóðfæra, get eg bent á s k r á »Musikhistorisk Museum« (í Khöfn)
eftir Angul Hammerich (1909). Er þetta rit með mörgum falleg-
um myndum.
Holger Wiehe.