Skírnir - 01.01.1917, Blaðsíða 99
92 Ritfregnir. [Skirnir
inum eftir á«. En ef e k k e r t af öllu þessu á við n e i n n sór-
stakan mann, hvar á himni eða jörðu á það þá heima?
Á bls. 45 segir höf. að land það er hver landnemi tekur (heim-
ilisréttarland) só 116 ekrur. Það er 160 ekrur.
Kverið er skrifað af kulda, hvaðan sem hann kemur.
G. F.
Jorúsalem. I. I dölunum. II. I Landinu helga. Skáldsaga
eftir Selmn Lagerlöf. Þytt hefir Björg Þ. Blöndal. Reykjavík..
Bókaverzlun Sigurðar Kristjánssonar. 1915—’16.
Þetta er einhver merkilegasta skáldsagan sem nokkurn tíma
hefir verið þydd á íslenzka tungu. Einn af beztu ritdómurum
Svía, skáldið Oscar Levertin, hefir meðal annars skrifað þetta
um hana:
»Maður er alveg í vandræðum þegar maður árum saman af
fljótfærni hefir haft fallegu lýsingarorðin gálauslega um hönd. Mað-
ur vildi helzt velja slíkri bók ný, öldungis ótelgd einkunnarorð.
Gamlir og ungir, mentaðir og ómentaðir eiga jafnt að geta notið-
þessarar sögu, svo tær er lind hennar. Eg veit ekki hvað er að-
dáanlegast í henni, auðlegð hjartans eða ímyndunaraflsins, innileg-
leikinn, sem aldrei flekkast af auvirðilegri og hverflyndri klökkvi
nútímans, eða hin frábæra frásagnarlist. Hér á sannlega talshátt-
urinn »skáld af guðs náð« við, þó honum só oft misbeitt. En ekki
skyldu menn þá hafa Appollo hinn hellenska í huga. Því að það-
er Saga hin norræna sem haldið hefir skáldkonu vorri undir
skírn.«
Málið á þýðingunni er yfirleitt viðfeldið og ytri frágangur
góður. Bókin er því stórra þakka verð. G. F.
Valur: Dagrúuir. 1915. Sami: Brot. Sögur úr íslenzku þjóð-
h'fi, 1916. Rvlk. Bókaverzlun Arinbj. Sveinbjarnarsonar.
Sögur þessar eru myndir úr h'fi íslenzkrar alþýðu. Höf. hefir
glögt auga, og er auðsýnt, að hann leggur stund á að skila sem
bezt því sem ber fyrir auga og eyra. Mór virðist liann efnilegur
rithöfundur. Hann segir yfirleitt vel frá, og þótt smávegis við-
vaningsmörk sóu á stílnum hór og þar, þá eru þau ekki meiri'
en það, að æfðari hönd hefði getað máð þau af með nokkrum penna-
dráttum. 1 aðalsögu fyrri bókarinnar hefir höf. ekki náð föstum
tökum, sagan er slitrótt, dettur sundur í þætti, og verður ekki að -