Mjölnir - 01.01.1902, Blaðsíða 9

7
viðskipta vinar þíns, þá muntu sjá, ef þú ert ekki alveg
steinblindur, að atvinna þín hefir fieiri afleiðingar en að fita
þig og' safna þjor mammons. Þú œttir að reyna að reikna
út á heimili drykkjumannsins, livað mörg tár og livað mörg
andvörp fara í hvorja krónuna, sem þú græðir á „heirnil-
is8toðinni“.
Hvernig er annars samvizku þinni farið maður?
Jeg veit að vaninn sljófgar tilfinningarnar, en liann
ætti þó eklci að gjöra menn tilfinniugarlausa.
Þykir þjer Kain eptirbreytnisverður, sem myrti bróð-
ur sinn og spurði svo: „A jeg að gæta bróður míns?“
Holdur þú að heilsa og' líf drykkjumannanna, tár og'
kveinotafir kvenna þeirra, andvörp og auðnuleysi barna
þeirra hrópi oklci enn hærra on blóð Abels um htfnd?“
Heldur þú að arinleggur guðs sje svo stuttur að hann
geti aldrei náð þjer?“
Þótt þú ef til vill fyrirlítir aumingja mennina, som
eru þau flón að drekka ráð og rænu frá sjálfum sjer og
gæfu og gleði frá vandamönnum sínurn, já, þótt þú metir
þá lítils og þykir ekki Btanda á miklu, þótt þeir liggi fyr-
ir hunda og' manna fótum, eða hvornig sem liag þeirra
fer, þá mátt.u vita, að þeir hafa ódauðlega sál eng'u síðui
en þú, og þú verður vissulega að bera áhyrg'ð á hverr;
sál, sem ólyfjau þín hefur steypt í glötun. Spyr þú sam-
vizku þína, vesall maður, hvort þotta sjo ekki satt.
0, að þessi voðalega ábyrgð gagnvart lifandi guði
mretti hvíla eius og martröð á samvizku þinni unz þú