Blanda - 01.01.1940, Blaðsíða 16
14
þessari vertiiS minni, t. d. um fyrstu kynni min af
Grimi Thomsen á BessastöSum, þá er félagar mínir
fengu mig ókunnugan til aö heimsækja hann og
biðja hann um KonráSsorSabók aS láni, en gerSu
svo gabb aS mér á eptir, er eg kom aptur lítt er-
indi feginn, en þeir vissu, aS karl lánaSi ald-
rei bók, sizt óþekktum sjómönnum, og sner-
ist jafnan illa viS því kvabbi. En Jón Pét-
ursson háyfirdómari, er eg hitti fyrst þennan
vetur, bauSst ótilkvaddur til aS lána mér suöur aS
SviSholti íslenzka annála (útgáfu Árna Magnús-
sonarnefndarinnar 1847), og hafSi eg þá bók undir
höfSalagi minu um veturinn og las i henni ávallt,
er eg hafSi tóm til. Þennan sama vetur fann eg aÖ
máli Brynjólf Oddsson, bókbindara í Reykjavík, og
falaöist eptir kennslu hjá honum, en hann setti mér
svo harSa kosti, aS eg þóttist ekki geta gengiS aS
þeim, og þykir mér þó undarlegt, aS eg skyldi ekki
ganga aö öllum þeim skilmálum, er hann setti mér,
því aö engan haföi eg meS mér í ráSum, en var
mjög ákafur aS vilja nema þessa iön; var þessari
fyrirætlan rninni svo lokiö, og hefir þaö víst ekki átt
aö liggja fyrir mér aS veröa bókbindari, enda sé eg
ekkert eptir því. Þótti mér nú sýnt, aö hlutskipti
mitt yrSi vinnumennska í sveit, og ef til vill síöar
örbirgöarbúhokur á einhverju koti, og þótti mér það
ekkert glæsilegar horfur. Kaup fékk eg ekkert hjá
foreldrum mínum, þótt eg væri þá oröinn nokkurn
veginn hlutgengur vinnumaSur, en 4—5 kindur fékk
eg aS hafa á tóSri, og varSi eg andvirSi einnar til
þess aö koma mér fyrir til kennslu í dönsku og
reikningi rúman mánaSartíma eptir nýár 1879 hjá
frænda mínum, Magnúsi stúdent Helgasyni í Birt-
ingaholti, er þar var þá aö kenna 3 piltum undir
skóla: Kjartani, bróSur sínum, Hálfdani GuSjóns-