Blanda - 01.01.1940, Blaðsíða 20
i8
Eptir nokkra dvöl heirna fór eg aptur su'Sur gang-
andi, og voru mér þá gefnar á leiöinni 20 kr. Þa'5
geröi frændkona mín, Þórunn Sigurðardóttir í MitS-
dal í Mosfellssveit (d. 18S5), °ö þóttu mér þa'5
miklir peningar, enda var mér það góöur styrkur
eptir peningagildi í þann tíð. Eg kom suður undir
jólaföstuna, síöast í nóvember, og byrjaði þá þegar
á náminu. Piltar þeir úr 5. bekk, sem kenndu mér,
voru Þorleifur Jónsson (nú póstmeistari)*), Jó-
hannes Sigfússon (nú yfirkennari) 1 2) 0g Jón Magn-
ússon (síðast forsætisráðherra), allir latínu, Stein-
grímur Stefánsson (d. í Chicago 1913) stærðfræði,
Þorvaldur Jakobsson (nú uppgjafaprestur í Hafn-
arfirði) landafræði og Ólafur Guðmundsson (lækn-
ir,d. 1906) sögu—auk Páls Melsteds, er kenndi mér
dönsku, sem fyrr var getið, og var jafnan fjárhalds-
maður minn í skóla. Er eg öllum þessum, lifs og'
liðnum, þakklátur fyrir veglyndi þeirra, en mest
átti eg Ólafi Guðmundssyni að þakka. Hann var
einhver hinn ágætasti drengur, er eg hef þekkt,
vildi öllum vel og var hugljúfi hvers manns, ávallt
iðandi af kæti og lifsfjöri, en hann sleit sér út fyrir
aðra á örðugum læknisferðum og andaðist tæplega
hálffimmtugur, þrotinn að heilsu og harmdauði öll-
um, er honum höfðu kynnzt. — Námið stundaði eg
af kappi og sóttist það svo vel, að þá er kom fram
á útmánuði um veturinn, vildu kennarar mínir, að
eg reyndi að komast i 2. bekk, en eg aftók það, vildi
ekki eiga á hættu að falla eða slampast inn með
skömm, þótt það hefði ef til vill tekizt, sem naum-
ast var þó sennilegt, eptir rúmlega hálfs vetrar
nám, áður alls ófróður í öllum námsgreinum nema
í sögu. •
1) D. 2. apríl 1929.
2) D. 19. des. 1930.
1