Blanda - 01.01.1940, Blaðsíða 70
68
Skœringi sagnameistara, svo hann leitaði að henni
í dyrum og dyngju í peysu í sinni, og þó hann hefSi
2:2 augun, fann hann hana ekki, sem lesa er af síS-
ari Hrólfsunga Króníku, 7. kap. Af þessu sem öSru
er nú auSséS almætti Skrapatoris, hvar fyrir oss ber
af öllum áhuga aS reiða oss upp á hans baksjón.
En þú, sköllótti Skraparot, gef oss aS höndla svo
meS vora kertisstubba hér í tímanum, aS þú aS end-
aSri hérvist vorra daga virSist aS leiSa oss þang-
aS, sem kertastubbarnir taka enda, en hákertin taka
viS. Og lát oss aldrei verSa fundna í því ósómans
háttalagi, aS forsmá þínar elskulegu dætur, svo aS
þin grimmd svipti oss ei páskagrautnum. Heyr þaS
og bænheyr fyrir þinn stóra, hreykjandi barSahatt.
Viljum vér svo aS endingu þessarar einfaldrar, en
þó velmeintrar ræSu niSur krjúpa í annaS sinn á
vorar fátæklegar skollaskinnshúfur meS eftirfylgj-
andi bænarorSum:
Ó, þú stóri og sterki Skraparot, vér, þínir aumir
hrossagaukar, þökkum þér ámátlega fyrir eitt og
sérhvaS, er þín örlætisfulla líknarloppa hefur glatt
hrognahatta vora. Vér biSjum þig, aS þú viljir vera
oss gráSuglega náðugur og aS þú vildir viS magt
halda þínum náSargjöfum, nefnilega tóbakskorninu
og kertisstubbanum, og láta oss þaS aldrei á borS
bresta. Og meS því vér vitum, aS þú ert oss mild-
ur 0g miskunnsamur, þar þú hefur gefiS oss svo
náSugan kóng, já, i þínu orSi til alls góSs hneigS-
an, sem einn kóng kann prýSa, þá biSjum vér, aS
þú staSfestir hans ríkisstól ævinlega og látir hann
breiSast út yfir heimsskautiS. Lát þá alla mæta
straffi, er setja sig upp á móti honum. Lát ginkefli
í allra þeirra kjaft, sem1) honum eru óhlýSugir.
1) Sctja sig upp, hdr., en útstrikað aftur.