Blanda - 01.01.1940, Blaðsíða 272
270
2. Land það, sem Jörundur fékk til umráða,
hefir verið lítið, af því að búið var að nema
öll lönd í kringum það, og má ætla, að þess
vegna hafi hann tekið það ráð, að leggja und-
ir sig „bjórinn“, þ. e. landsvæðið, sem ónum-
ið var inn af landnámi Ásgerðar, frá Jöldu-
steini og inn í Krossárbotna, og var örstutt
frá hans eigin landi og að nokkru leyti (neðst)
gegnt því, ef bær goðans hefir staðið þar, sem
áður er greint. Þessi landspilda hefir verið góð
viðbót við heimalandið, því að hvorttveggja er,
að hún er allstór og hefir verið þá mjög gagn-
söm, — líklega að miklu leyti skógi vaxin, —
eins og hún var um aldaraðir. Og þá hefir
þetta land (,,bjórinn“) að líkindum allt hlotið
nafnið Goðaland, eftir goðanum, er nam það,
þó að ekki beri nema nokkur hluti þess það
nafn nú á dögum. — Hér vil ég skjóta því
inn í, að ég fæ ekki séð, að það styðjist við
minnsta snefil af líkum, að svokallaðar Emstr-
ur hafi nokkurn tíma heitið Goðaland og að
þar sé að finna það Goðaland, er Njála nefnir.
Og jafnmikla fjarstæðu álít ég það vera, að
nákvæmlega athuguðu máli, að Flosi og menn
hans hafi farið af Mælifellssandi, um Emstr-
ur, Almenninga og niður á Þórsmörk, er þeir
fóru til Njálsbrennu. Það þarf ekki annað
en líta á landabréfið, — hvað þá að vera
kunnugur —, til að sjá , að óhugsandi er, að
menn, sem voru að flýta sér, færu svo krókótta
leið, — Mælifellssandur — Emstrur — Almenn-
ingar — Þórsmörk — Þríhyrningshálsar —
þó að hún hefði verið greiðfær, sem hún hefir
aldrei verið. —
Neðst á „bjórnum“ er svonefnd Hoftorfa,