Blanda - 01.01.1940, Blaðsíða 44
42
8. Því viltu, fjandinn, freista mín,
fláráSur mjög meíS svikin þin,
eSa veiztu ekki af þessu,
kvinnunnar sæSi son guðs er,
sundur skal mola haus í þér,
sittu á kvala sessu,
þar sért þú æ um aldurs tíí5,
aldrei linni þín kvöl né hriS,
sóttir þú þennan sigur í stríS.
9. Stattu viS, meöan eg stefni þér,
stefni þér allir englarner,
stefni þér himna hallir,
stefndur farSu, og stökktu brátt,
synd, djöful, hold né fjanda.
Englanna sönnust aÖstoÖ blíð
annast mig nú og á hverri tíð
með huggun heilags anda.
Vil eg svo glaÖur ganga hér,
gu'ð minn blessaður, svo í þér,
lifsstund á meðan leyfist mér.
8. vísa. 1 því: hvað 2288. — 2 mjög: svo 417; svik-
in: svikum 378, 685 mjög með svikin: meður svikum 495,
1942; flærðarfullur með skeytin þín 1488. — 5 sundur skal
mola: sem sundurmolaði 1488; mola: merja 2288; í; á
1567. — 6 kvala: kvalanna 417. — 7 þar sért þú: vertu
þar 378, 610. — 8 aldrci linni þín: svo hvorki linni 179,
svo (sl. 378) aldrei linni 378, 610, aldrei lini þér 685, þar
aldrei linnir 1567; kvöl né hríð: kvala hríð 1488, 1942, sú
kvöl né hríð 495. — 9: þú sóttir í þennan sigurinn strið
685.
9. vísa. 2 allir englarner: allur englaher 1942, 475;
stefni allir englarnir hér 2288. — 3 himna hallir: himnar
allir 685. — 4 stökktu brátt: steikstu hratt 378, stökktu
hratt 1567, 1942, stökktu bratt 495, stattu brátt 2288. —
5: stefndu í kvalir, sökktu þrátt 1488, stefndur farðu, og