Ægir - 01.11.2000, Side 20

AÐALFUNDUR LÍÚ
Auðlindagjald af útgerð í eigin landi
á sér hvergi hliðstæðu í heiminum
- sagði Kristján Ragnarsson á aðalfundi LÍÚ um skýrslu auðlindanefndar
„Ætla má af áliti Auðlindanefndar um orkumál, að ef út-
gerðin í landinu væri í formi bæjar- eða ríkisútgerða þá
væri engin ástæða til álagningar auðlindagjalds. Með
sama hætti er viðhorf nefndarinnar ólíkt til auðlinda í
sjó, orku í vatni og jarðhita, að hún telur að ekki eigi að
greiða auðlindagjald af orkunni vegna þess að ríkssjóð-
ur hafi keypt vatnsréttindi af Titan félaginu í Þjórsá og
Tungnaá í upphafi aldarinnar og hafi því greitt fyrir
þessi réttindi fullt verð.
Þegar bent er á að sama hljóti þá að eiga
við um kaup á aflaheimildum, sem greitt
hefur verið fyrir fullt verð, fæst ekkert
svar. Af þessu má sjá að nefndin hagar
málum eftir viðhorfum og áhugaefnum
einstakra nefndarmanna og þá ekki hvað
síst formannsins," sagði Kristján Ragn-
arsson formaður LIU í setningarræðu
sinni á aðalfundi LIU sem haldinn var í
Reykjavík 9. og 10. nóvember.
Fjölmörg mál bar á góma á fundi út-
gerðarmanna. Kristján Ragnarsson gerði
í setningarræðu sinni að umtalsefni efna-
hagsumhverfi líðandi stundar; það er að
verðbólgan væri komin í 5% og horfur
væru á að hún ykist vegna lækkunar á
gengi krónunnar og þenslu á innlendum
vinnumarkaði. Hagvöxt undanfarinna ára
sagði Kristján að rekja mætti að mestu
leyti til aukinnar fjárfestinga í atvinnulíf-
inu. Mikið hefði verið fjárfest í nýjum
fiskiskipum og endursmíði eldri skipa,
en nú kynni þar að verða breyting á. Illa
horfði nú um stundir varðandi afkomu
nýrra skipa, sérstaklega vegna mikillar
verðlækkunar á uppsjávarfiski og hækk-
unar á verði olíu.
Slagorð um skuldaaukningu
í sjávarútvegi
„Umræða um skuldaaukningu í sjávarút-
vegi hefur verið slagorðakennd, þó fyllsta
ástæða sé engu að síður til þess að vara við
of mikilli skuldsetningu í greininni,"
sagði Kristján Ragnarsson. Samkvæmt
upplýsingum Þjóðhagsstofnunar hafi
heildarskuldir sjávarútvegsins verið árið
1998 um 140 milljarðar króna, en aukn-
ar skuldir megi að stórum hluta rekja til
mikilla fjárfestinga undanfarin ár sem
aftur endurspegli mikla bjartsýni á fram-
tíð íslensks sjávarútvegs til lengri tíma.
Þó verði að hafa í huga að allir kostnaðar-
þættir hafi farið hækkandi undanfarna
mánuði. Hæst beri þar gríðarlega hækk-
un olíuverðs á þessu og síðasta ári. Olíu-
reikningur útgerðarinnar, miðað við heilt
ár, hefur hækkað um fjóra milljarða króna
frá því á sama tíma í fyrra. Einnig hafi
vextir hækkað og tryggingagjald hækk-
að.
Spá um sjö prósenta sam-
dráttur aflaverðmætis
„Á þessu ári gera áætlanir ráð fyrir að
heildaraflaverðmæti sé 60 milljarðar
króna sem er óbreytt frá síðasta ári, en á
næsta ári er gert ráð fyrir rúmlega 7%
samdrætti," sagði Kristján.
Hann benti á að verðlag útfluttra botn-
fiskafurða hafi aðeins hækkað um 2,8% í
íslenskum krónum síðustu tólf mánuði. I
erlendri mynt hafi verð þessara afurða aft-
ur á móti lækkað um rúm 7%. Hækkun-
in í íslenskum krónum sé því vegna
breytinga á gengi krónunnar á sama tíma.
Afurðaverð á uppsjávarfiski, mjöl og lýsi,
sé áfram lágt. Athygli veki að verð á sjó-
frystum afurðum hafi lækkað um 3%
umrætt tímabil í íslenskum krónum á
sama tíma og landfrystar afurðir hafa
hækkað um 11%. og saltfiskur um 5%.
„Við sem störfum í sjávarútvegi verð-
um ávallt áþreifanlega vör við breytingar
í greininni þegar bregðast þarf við versn-
andi afkomu og breyttum aðstæðum. Út-
gerðarfyrirtæki eru sameinuð, skipum
fækkað og veiðiheimildir færðar saman.
Forsvarsmenn LÍÚ þungt hugsi yfir fundargögnum við háborð aðalfundar.