Morgunn - 01.12.1941, Blaðsíða 25

MORGUNN
123
The Place of Death in Evolution „Staða dauðans í þróun-
inni“ og kom út fyrir mörgum ái-um. Til eru einfruma líf-
verur, sem að öllu sjálfráðu deyja ekki. Þær tímgast með
klofningu. Sumar þeirra þurfa endrum og eins á samein-
ingu að halda til þess að yngjast upp. Þær sem ekki samein-
ast, virðast verða miður hæfar til tímgunar. „Að því er
menn vita“, segir Newman Smyth, „kemur dauðinn fram
við umslciptin milli tveggja hátta við tímgun og margföld-
un lífsins. Hann verður eðlilegur þar sem breytingin gerist
frá hinum kynlausa hætti einfrymisins til frjóvgunarhátt-
arins, sem smámsaman verður hinn yfirgnæfandi háttur
náttúi'unnar, ekki aðeins í viðhaldi lífsins heldur og í því,
að gefa lífinu f jölbreytni, meira innihald og breytingarmátt
til þess að laga sig eftir breyttum aðstæðum. Þegar líf-
vera hættir að tímgast með einföldum klofningi frumunn-
ar, sýnir það sig, að dauðinn verður sjálfsagður fyrir f jöl-
fruma verur, sem öðlast meiri hæfileika og víðtækari nyt-
semi, en leggja til þess sjálfar sig í sölurnar“.
Newman Smyth segir ennfremur: „Lífeðlisfræðin bend-
ir heimspekinni þannig á djúpsett sannindi og næsta yfir-
gripsmikil. Því að þegar við komumst að raun um tillögun
einhvers atriðis í hinum lífræna heimi, er þess skammt
að bíða, að við fáum skynsamlegan skilning á gagnlegu
hlutverki þess. ... 1 rás náttúrunnar ber ekki að líta á
dauðann sem skaðræði. . . . Dauðinn er tillögun í hinu guð-
lega skipulagi náttúrunnar og birtist sem leið til lífsins,
sívaxanda og sælla lífs“.
Vera má að sumum finnist þessi skoðun á dauðanum
dálítið óþægileg. Þeir kunna að spyrja, hvernig þá beri
að skilja syndafallssöguna í þriðja kapítula Fyrstu Móse-
bókar. í augum þeirra, sem gera sér það ljóst, að sagan
er dæmisaga, en ekki frásögn um atburð, er hafi í raun og
veru gerzt, verður hún ekki af þessari ástæðu ómerkilegri.
Hún felur í sér mikilvæg sannindi um tilhneigingu manns-
ins til þess að láta undan hinum lægri hvötum dýrsins og
afleiðingarnar af því að láta girndir og þótta fá yfirhönd-