Morgunn - 01.12.1941, Blaðsíða 60
158
MORGUNN
ið við staðreynd. Margt bendir nú á, að liðið sé á nóttina
og dagurinn í nánd, sá dagur þegar efinn verður að víkja
úr mannssálunum fyrir ljósi svo sterkra sannana um fram-
haldslífið, að þær eigi verði vefengdar framar.1)
Forsmekkur duaðans.
Merkileg frásögn eftir D. D. Honie.
Þegar miðillinn frægi, D. D. Home, sem nokkuð var
sagt frá í Morgni XXI, 2., var tvítugur að aldri, varð hann
fyrir einkennilegri reynslu. Hann var þá í skóla hjá vini
sínum einum, ágætum manni, við frönsku- og þýzkunám.
í endurminningum sínum segir hann frá þessu atviki á
þessa leið:
„Á meðan ég dvaldi þar, fékk ég undarlega vitrun, sem
er mér í svo ljósu minni, að ég man hana nákvæmlega enn,
eftir tíu ár.
Skólinn var byggður á hæð og var dásamlegt útsýni
þaðan. Fyrir fótum manns lá borgin, til hægri rann áin
í ótal bugðum, unz hún hvarf á milli hæðanna, og á vinstri
hönd var slétta með margra mílna víðsýni, þar sem fallegu
bændabýlin stóðu á víð og dreif.
Ég hefi oft setið þarna klukkustundum saman á kvöld-
in, horft á ljósin og verið að reyna að geta mér til um líf
og örlög þess fólks, sem þarna átti heimkynni sín.
Kvöld eitt sat ég í djúpri íhugun þeirrar breytingar,
sem heimurinn kallar „dauða“, og eilífðarinnar fyrir
handan. Að lokum gerðist ég þreyttur, fann fyrst hvíld
í bæninni og síðan í svefninum. Um leið og augu mín lok-
uðust fyrir jarðneskum hlutum fannst mér sem einhver
1) Eins og' tilkynnt hefir verið i blöðum og útvarpi mildaði hæsti-
réttur dóm undirréttar, og þar hlaut frú Lára Ágústdóttir skilorðs-
bundin dóm. Ritstj.