Skólablaðið - 01.11.1957, Blaðsíða 10

6
" KARLMENNIRNIR f VI. BEKK 11
Þannig nefndist umræðunefni Lmálfund-
ar Framtíðarinnar þetta skolaár.
Málfundafélag Menntaskólans í Rvík
lýtur svo lágt að taka svo lítilfjörlegt
efni til. umraeðu, enda karlmenn þar í
stjórn.
Ég nennti ómögulega að eyða heilu
kvöldi í þvílíka vitleysu, en get þó ekki
látið hjá líða að minnast á þetta nokkrum
orðum.
Allar þessar deilur um stráklingana í
VI. bekk hófust með því, að á síðasta
skólafundi báru þeir fram tillögu þess
efnis, að stulkum í IV. bekk yrði leyfð
þátttaka í ferðalagi nokkru, sem þá var í
bígerð.
Vitanlega særði þetta mjög okkar
stærilæti. En ekki vegna þess að stákarn-
ir létu þannig í ljós leiða sinn á okkur,
því það hefði sært okkur eins, þótt smá-
hundskvikindi hefðu snúið við okkur bak-
inu. Við gátum bara ómögulega þolað,
að því væri hreytt svona í okkur, hve
óspennandi og ureltar við værum orðnar,
enda þótt við séum fyrir löngu bunar að
gera okkur grein fyrir því sjálfar.
Við reyndum að svara þessari ósvífni,
en náðum þó ekki tilætluðum árangri.
Karlmennirnir í VI. bekk. Ja, hérna,
karlmenn. Hvað er nú það? Finnst það
fyrirbæri ennþá? Ekki hér í skóla.
Þetta, sem einu sinni gat kallast karl-
maður og er nú sem hvert annað hrak,
bregður fyrir frammi á göngunum, hang-
andi upp með veggjum, með úfið hár og
hálfsofandi, eða þá hlaupandi inn í
kvennabekki í leit að glósum, stílaverk-
efnum og fl. Ekki komast þeir húsa á
milli nema í bíl fari. Smásteini, sem
menn léku sér að að tvíhenda hér áður
fyrr, geta þeir varla lyft á hné sér.
Ekki skammast þeir sín vitund fyrir að
skrópa í skólanum dag eftir dag, sem
þeir eyða þá í rúminu við lestur ástar-
ævintýra eða einhvers álíka. Heima-
lestur þekkist vart meðal þeirra - það
er allt of lítilfjörlegt. Leikfimi í skól-
um er langt fyrir neðan þeirra virðingu.
Útkoman verður sem sé aflvana úrhrak,
gamalt og úr sér gengið löngu fyrir tím-
ann, háð okkur í einu og öllu.
HAUSTHVÖT
HLUSTUM á gjálfrið
í öldunum.
Heyrum duninn
í fossum
og þrumur í lofti.
Sjáum eldingar
óveðursnótta,
þrumuský ógnar
og hamfara
og þungbúin fjöll.
Skynjum mátt
hinn mestan: að lifa
Eftir stúdentspróf deyja þeir loksins
út af og hverfa úr sögunni af orsökum
andlegrar og líkamlegrar spillingar.
Lestur á illa skrifuðum "týperingum"
á spássíur hefur sjálfsagt haft úrslita-
völdin.
Svo eigum við kvenfólkið að umgang-
ast þá með lotningu og beita öllum okk-
ar kvennaklækjum við þá. Nei, þökk
fyrir. Gerið svo vel, fjórðabekkjar
fögru yngismeyjar. Takið við þeim og
léttið þannig af okkur þungri byrði.
Við getum séð fyrir bekkjarbræðrum
ykkar með gleði. Þeir eru þó ekki
alveg eins djúpt sokknir.
B.