Morgunblaðið - 20.11.2010, Blaðsíða 50

50 DAGBÓK
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. NÓVEMBER 2010
Grettir
Smáfólk
Hrólfur hræðilegi
Gæsamamma og Grímur
Úthverfið
Kóngulóarmaðurinn
Ferdinand
ÞAÐ SKOÐAR ALDREI
NEINN BLOGGIÐ MITT,
ÞAÐ ER SVO ÓSPENNANDI
ENGINN VILL LESA UM
VENJULEGAN GAUR OG
KÖTTINN HANS
TÍMI
KOMINN TIL AÐ
SKÁLDA!
MÁ ÉG VERA
MEÐ LEPP OG
HÖKUTOPP
FARÐU
MEÐ ÞETTA
BRÉF Í PÓST
FYRIR MIG!
LÍTTU Á ÞIG SEM FYRSTU
MANNESKJUNA Í LANGRI
LÍNU ÞESS FÓLKS SEM MUN
KOMA ÞESSU BRÉFI Á
ÁFANGASTAÐ
OG MUNDU AÐ ÉG
ER STOLT AF ÞÉR
ALLAR ELDRI SYSTUR
VIRÐAST HAFA GRÁÐU Í
DÁLEIÐSLU
HVERT
ERTU AÐ
FARA?
ÉG Á AÐ STANDA
VAKTINA Í MASTRINU
LÍTUR
ÚT FYRIR AÐ
ÞÚ HAFIR
VERIÐ
LEYSTUR AF!
PÓSTUR
ÉG ER UNGUR
ÞINGMAÐUR,
GETURÐU HJÁLPAÐ
MÉR? ÖLDUNGA-
DEILDAR-
ÞINGMAÐUR STAL
NESTINU MÍNU!
MAMMA,
ER EITTHVAÐ
AÐ FRÉTTA AF
MIÐLARANUM?
LÖGREGLAN
HEFUR TRÚ Á
ÞVÍ AÐ
HANN SÉ
ENN Á LÍFI
ÞÁ ÆTTU
ÞEIR AÐ
GETA NÁÐ
HONUM!
JÁ,
EN
HVAÐ
SVO?
MEIRA AÐ
SEGJA ÞÓ AÐ HANN
FARI Í FANGELSI ÞÁ ER
ÓLÍKLEGT AÐ VIÐ FÁUM
EITTHVAÐ AF
PENINGUNUM OKKAR
TIL BAKA!
EKKI GEFA STRAX
UPP VONINA ELSKAN,
LÖGREGLAN HEFUR SETT
TÍU MILLJÓNIR TIL
HÖFUÐS HONUM
LEYFÐIRÐU
ELECTRO OG
SYNI HANS
AÐ VERA
EINUM?
ÞEIR
GÆTU
STUNGIÐ AF!
ÉG EFAST
STERKLEGA UM
ÞAÐ
GOTT OG VEL, ÉG ER
TILBÚINN TIL AÐ FARA Í
FANGELSI
OG ÉG MUN TAKA Á
MÓTI ÞÉR ÞEGAR ÞÚ
LOSNAR ÚT!
Síðasti naglinn í
kistu Samfylking-
arinnar
Nú er alveg orðið ljóst
að Samfylkingin fer
sömu leið og forver-
arnir, að dragast upp í
eigin aulaskap. Hverj-
ar voru aftur hinar
andvana kennitölur
sem að Samfylking-
unni standa? Alþýðu-
bandalagið, Alþýðu-
flokkurinn, Bandalag
jafnaðarmanna, Þjóð-
vaki, Kvennafram-
boðið, Kvennalistinn
og guð má vita hvað. Það sjá allir að
Samfylkingin er í frjálsu falli, og fer
sömu leið og móðurflokkarnir. Varla
er hægt að hugsa sér meira taktleysi
en að knýja á um Evrópusambands-
aðild nú, þegar stjórnvöld hér eru
með allt niður um sig. Og aðeins
örfáir sérvitringar vilja þangað inn.
Og þar fyrir utan þá er viðvarandi
fátækt og atvinnuleysi, það sem
Evrópusambandslöndin eiga öll
sameiginlegt, og okkar bíður ef við
förum þar inn. Er það kannski
Draumaland Samfylkingarinnar að
við göngum hér um með betlistaf?
Ég hélt kannski í einfeldni minni að
Samfylkingin hefði lært eitthvað á
því, að vera stjórnmálaarmur Baugs
á sínum tíma. Ekki fór það vel. Það
er nefnilega þannig að sjálfs er
höndin hollust, það kann aldrei góðri
lukku að stýra að vera leiguþý ann-
arra. Þær voru ófáar ræðurnar, ég
held þrettán, sem Jóhanna Sigurð-
ardóttir hélt á Alþingi þar sem hún
ásakaði þáverandi stjórnvöld fyrir
að leggja Baug í einelti. Og þáver-
andi formaður Samfylkingarinnar
hélt hina frægu Borgarnesræðu og
síðar Keflavíkurræðu
þar sem hún ásakaði
þáverandi stjórnvöld
fyrir að leggja stein í
götu Baugs, Kaup-
þingsfélaga og ann-
arra útrásarvíkinga.
Þá vantaði ekki stóru
orðin, og ljóst hvar
hagsmunir Samfylk-
ingarinnar lágu.
Sú aðför sem Sam-
fylkingin hefur lagst í
gegn heimilunum í
landinu, elli- og ör-
orkulífeyrisþegum,
kemur því ekki á
óvart. Þetta fólk hefur
ekki efni á að leggja
flokknum til fé, eins og Baugur og
aðrir útrásarvíkingar gerðu á sínum
tíma og Evrópusambandið gerir nú,
því má það éta það sem úti frýs. Þá
verður valdagræðgi Dags B. Egg-
ertssonar ekki til að hjálpa til, að
leiða hirðfífl til valda aðeins fyrir
budduna sína er smánarlegt. Að vísu
var ljóst fyrir löngu að dagar Dags
B. Eggertssonar væru taldir í póli-
tík. Nú er staðan sú að flokkurinn er
fylgislaus og forystulaus, og enginn
fæst til að taka við formennsku af
Jóhönnu, því það vill enginn eiga það
á „rekordinu“ að hafa verið formað-
urinn sem lagði Samfylkinguna nið-
ur. Það verður einhver sem fórnar
sér í það. Einhver sem er hvort eð er
búinn að vera í pólitík eins og Skúli
eða Ólína, eða kannski Árni Páll sem
er þekktur fyrir að leika eitruðum
peðum.
Ég skora á borgara þessa lands að
mæta í mótmæli fyrir utan Alþingis-
húsið og svæla þetta duglausa lið út.
Það þarf flokk fyrir fólk eins og mig
og þig, sem mundi spretta upp úr
því.
Ómar Sigurðsson skipstjóri.
Ást er…
… þegar þér finnst önnur
manneskja vera orðin
hluti af þér.
Velvakandi
Ég hitti karlinn á Laugaveg-inum. Hann var svolítið
afundinn og tautaði fyrir munni
sér gamlan húsgang:
Illa liggur á honum
enginn má það lá honum
það er farið frá honum
fljóðið sem var hjá honum.
Síðan leit hann upp í holtið og
bætti við frá eigin brjósti:
Allt þó mæddi á henni
aldrei neitt samt brá henni.
Hugur minn er hjá henni
þó heyri ég ekkert frá henni.
Séra Páll Tómasson á Knapp-
stöðum átti Pál fyrir son, sem var
annálaður gleðimaður, kær að
hestum og hagyrðingur ágætur.
Einhverju sinni að sumarlagi kom
hann að Bröttubrekku og sá fram
yfir Stífluna, – „en hún er, sem
kunnugt er, gullfögur sveit, þegar
hún er klædd í sól og sum-
arskrúð,“ skrifar Jón Jóhannesson
fiskimatsmaður á Siglufirði. Þá
orti Páll hringhendu og hefur
vafalaust borið miðrímið fram
svona: fíblar, ríblegt, líblegt og
Stíblu:
Vaxa fíflar fróni á,
finnst því ríflegt heyið,
ó, hve líflegt er að sjá
ofan í Stíflu greyið.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Hugur minn er hjá henni
Ég tók eftir því á dögunum, aðleiðarahöfundur Fréttablaðsins,
Páll Baldvin Baldvinsson, notaði orð-
takið „Seint séð, Þuríður“. Sennilega
kannast fæstir við þetta orðtak nú á
öndverðri tuttugustu og fyrstu öld.
Þuríður var prestsfrú í Stykkishólmi
á nítjándu öld, Þuríður Kúld, sem
Matthías Jochumsson orti um frægt
kvæði. Þar eru þessi vísuorð:
Hverju líkist lífið manna?
leiftri, draumi, sjónhverfing,
það er blik á brjósti hranna,
botnlaust djúp er allt í kring.
Þuríður var dóttir Sveinbjarnar
Egilssonar rektors og var uppi 1823–
1899. Hún þótti einkennileg í orðum
og háttum. Maður hennar var séra
Eiríkur Kúld, sem sat um skeið á Al-
þingi, en hann var uppi 1822–1893.
Hann var kunnur að ljúfmennsku,
jafnaðargeði og æðruleysi. Gekk á
ýmsu í hjónabandi þeirrar Þuríðar.
Þuríður á eitt sinn að hafa sagt, að
nú tæki hún eftir því, að séra Eirík-
ur væri ekki aðeins dökkur í andliti,
heldur líka um allan líkamann, og
gæti hún ekki við það unað. Þá sagði
séra Eiríkur með mestu ró: „Það er
seint séð, Þuríður mín.“
Ólafur Grímur Björnsson, læknir
og fræðimaður, sem ég hef sótt
margan fróðleik til, hefur bent mér
á, að Sighvatur Grímsson Borgfirð-
ingur víkur að Þuríði Kúld og sér-
kennilegum uppátækjum hennar í
Prestaæfum, sem varðveittar eru í
Þjóðarbókhlöðu. Skrifar Sighvatur,
að Þuríður hafi verið „ofláti mikill,
allt fram á elliár, tilgerðarsöm og
glysgjörn úr hófi fram og skapvarg-
ur hinn mesti“. Ekki eru þessi
fleygu ummæli séra Eiríks þó þar á
bók.
Athugasemdir og leiðréttingar vel þegnar.
Hannes H. Gissurarson
hannesgi@mbl.is
Fróðleiksmolar úr sögu og samtíð
Seint séð, Þuríður