Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1987, Side 68

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1987, Side 68
Þorbjörn Broddason Samvitundin og ljósvakinn í vaxandi mæli gætir nú óþols hjá mætustu mönnum með sjálfsdýrkun fjölmiðlanna: Utvarpið efnir til umræðuþáttar um gljátímaritin; gljátímarit- in birta glæsimyndir og viðtöl við sjónvarpsstjörnur; sjónvarpað er spurn- ingaleikjum með þátttöku fjölmiðlastarfsmanna; sjónvarpsstöð safnar sam- an fjölmiðlastarfsmönnum til að tala um yfirstandandi „fjölmiðlabyltingu“; dagblöðin eru full af föstum dálkum, lesendabréfum, aðsendum greinum og jafnvel fréttum um afrek og ávirðingar ljósvakamiðlanna; tímarit ber fyrir lesendur sína syrpu greina um ný viðhorf í fjölmiðlun. Þannig mætti lengi telja og skulu þeir ekki átaldir hér sem þykir nóg um alla þá naflaskoðun. Eg tel hins vegar að þessi árátta endurspegli þýðingu fjölmiðlanna í daglegu lífi okkar og um leið óvissu um endanlega stöðu þeirra. Nú um sinn hefur vegur þeirra farið mjög vaxandi á kostnað annarra festa (kirkju, skólakerfis, þings), einkum á þetta við um ljósvakamiðlana. Framundan kann þó að vera röskun á högum fjölmiðlanna og svo getur farið að enginn þeirra ríði vel feitum hesti frá því umróti sem hófst haustið 1986. Þeir sem temja sér orðfæri virknihyggju eiga til að taka svo til orða að fjölmiðlarnir séu steinlímið í þjóðfélagsbyggingunni. Ekki þarf að fara mörgum orðum um inntak þessarar samlíkingar, svo gagnsæ er hún. Ekki þarf heldur að vara glöggan lesanda við því hversu gildishlaðin hún er. Þrátt fyrir annmarka er samlíkingin einkar gagnleg og hún þjónar því hlutverki að minna okkur á að ekkert þjóðfélag fær staðist nema þar ríki einhver vottur félagslegrar samvitundar. Á mismunandi tímum er innræting og viðhald þessarar samvitundar í höndum mismunandi aðila og er nærtækt að nefna hlutverk kirkjunnar á fyrri tímum og hinn almenna skyldunámsskóla á þessari öld hér á landi. Þessir aðilar hafa báðir einkennst af ríkri miðstýr- ingu. Ríkjandi samvitundaraðila á hverjum tíma er að sjálfsögðu beitt í þágu ríkjandi afla, enda er hann óumflýjanlega samgróinn þeim. Fjölmiðlarnir lutu miðstýringu frá upphafi (ef við miðum upphaf þeirra við þá byltingu sem Gutenberg hratt af stað um miðbik 15. aldar) og gengu erinda ríkjandi afla. Þetta breyttist í nokkrum mæli á 18. öld og öndverðri 19. öld þegar upprennandi borgarastétt tók prentlistina í sína þjónustu í 56
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.