Dagblaðið Vísir - DV - 03.06.2008, Blaðsíða 18

■)8 ÞRIÐJUDAGUR 3. JÚNl 2008
Umræða DV
«
ÚTGÁFUFÉLAG: Dagblaðið-Vísir útgáfufélag ehf.
STJÓRNARFORMAÐUR: Hreinn Loftsson
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Elln Ragnarsdóttir
RITSTJÓRAR:
Jón Trausti Reynisson, jontraustiwdv.is
og ReynlrTraustason, rt@dv.is
FULLTRÚI RITSTJÓRA:
Janus Sigurjónsson, Janus@dv.ls
FRÉTTASTJÓRI:
Brynjólfur Þór Guðmundsson, brynjolfur@dv.is
AUGLÝSINGASTJÓRI:
Ásmundur Helgason, asi@blningur.is
DREIFINGARSTJÓRl:
't Jóhannes Bachmann, joib@blrtingur.is
DV Á NETINU: DV.IS
AÐALNÚMER: 512 7000, RITSTJÓRN: 512 7010,
ÁSKRIFTARSlMI: 512 7080, AUGLÝSINGAR: 512 70 40.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaösins á stafrænu
formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
öll viötöl blaösins eru hljóörituö.
SANDKORIM
■ Eftir blóðbaðið á Mogganum
vekur hvað mesta athygli að Ól-
afur Stephenscn ritstjóri hrófl-
aði ekki að
neinu gagni
við Agnesi
Bragadóttur
blaðamanni
sem hefur
haft gríðar-
leg áhrifþar
vegna vin-
skapar síns
við Stymii Gunnarsson, fráfar-
andi ritstjóra. Spurningin sem
brennur á Moggafólki er hvern-
ig Ólafi takist að temja Agnesi.
Nýir ráðamenn á Mogga birtust
í Hádegismóum í gær. Þeirra á
meðal þær Kolbrún Bergþórs-
dóttir og Ragnhildur Sverris-
dóttir. Athygli vakti hve vel fór
með á þeim stöllum sem munu
hvað mestu ráða á innblaðinu.
■ Björn Bjarnason dómsmála-
ráðherra er í hreinni nauðvörn
vegna þeirrar afstöðu sinnar
að hleranir hafi verið skiljan-
legar og eðlilegar í ljósi kalda
stríðsins. Afar óheppilegt hlýt-
ur að teljast að dómsmálaráð-
herra sé beinn hagsmunaaðili
að málinu vegna blóðbanda.
Styrmir Gunnarsson, iýrrver-
andi ritstjóri Morgunblaðsins,
notaði sitt siðasta Reykjavíkur-
bréf til að fjalla um hleranamál-
ið. Þar taldi hann að fórnarlömb
hlerana hefðu einnig verið Ól-
afur Thors, þáverandi formað-
ur Sjálfstæðisflokksins, og fleiri
úr forystunni en reyndar aðeins
þegar þeir hringdu í komm-
ana. Sagði Styrmir að þeir hefðu
gjarnan gripið til dulmáls þegar
smellir bentu til hlerunar.
» Athyglisvert viðtal var á Rás 2
að morgni sjómannadags. Þar
ræddi útvarpskonan Margrét
Blöndal við athafnamanninn
og skipstjórann fýrrverandi
Þorstein Vilhelmsson sem lagði
grunn að veldi Samherja. Upp
úr samstarfi hans og Þor steins
Más Baldvinssonar slitnað, með
látum og sá fyrrnefndi seldi hlut
sinn og haslaöi sér völl í öðrum
sjávarútvegsfyrirtækjum. Fyrir
tæpum fjórum árum seldi hann
einnig í þeim fýrirtækjum og
lagði höfuðáherslu á fyrirtækið
Atorku. Félagkvenna í atvinnu-
rekstri veitti Þorsteini á dögun-
um viðurkenningu fyrir að skipa
konur í ábyrgðarstöður.
■ Ein athyglisverðasta uppá-
koma sjómannadagsins var
þegar athafnakonan Ásgerð-
ur Flosadóttir og staflsystur
’i^gg hennarúr
Frjálslynda
flokknum
klæddu sig í
sjóstakka og
mótmæltu
§ með þögl-
um hætti
kvótakerf-
inu í miðbæ
Reykjavíkur. Innkoma kvenn-
anna í hátíðarhöld sjómanna-
dagsins vakti mikla athygli
gesta og gangandi en þær héldu
þungbúnar á mótmælaspjöld-
um gegn kvótanum.
H Að þegj
JÓN TRAUSTI REYNISSON RITSJÓRISKRIFAR.
LEIÐARI
a um sannleikann
Fyrirsuma þoleiulnr kynferðisbrota erþað þögnin sem er mest skerandi.
Þótt funksjón fjölmiðla sé að segja almenningi sannleik-
ann um það sem gerist hverju sinni kjósa margir þeirra
að þegja eða segja aðeins hluta af því sem gerist. Al-
menningur hefur fullkominn rétt til að vita hvað er á
seyði í þjóðfélaginu og fjölmiðlamenn hafa engan rétt til að fela
upplýsingar fyrir almenningi. Fyrir slíkri undantekningu þarf
sterk rök.
Helstu rökin fyrir því að sitja á upplýsingum eru hagsmunir
fórnarlamba í kynferðisbrotamálum. Stundum
eru þau þannig að nafn sakbornings vísar
á fórnarlambið. Þetta á helst við ef fórn-
arlamb er tengt gerandanum fjölskyldu-
böndum. í einhverjum tilfellum fara
fórnarlömb fram á að beðið sé með
nafnbirtingu og þarf þá að taka af-
stöðu til þess. Helsti álitshnekkir DV í
umfjöllun um mál kennarans á ísafirði
2006 felst í því að hafa brugðist fórnar-
lömbunum að þessu leyti.
„Það vissu þetta allir," var viðkvæðið á
ísaflrði þegar talið barst að kynferðisbrot-
um kennarans gegn piltum. Samt var ekk- Wi
ert gert. Fyrir suma þolendur kynferðisbrota
er það þögnin sem er mest skerandi. Fórnarlömbin segja nú að
samfélagið á ísaflrði hafi snúist gegn þeim eftir að málið komst
í fjölmiðla.
Fleiri fjölmiðlar en DV brugðust í þessu máli. Stöð 2 og Blað-
ið fluttu einhliða fréttir, þar sem fréttamenn gáfu sér að beint
orsakasamhengi væri á milli umfjöllunar blaðsins og sjálfsvígs
mannsins. Fjölmiðlar fjölluðu um geranda í kynferðisbrotamáli
sem þolanda og hin raunverulegu fórnarlömb sátu eftir í hrika-
legri stöðu. Fjölmiðlar fúndu sér sökudólg og víða var
því haldið fram opinberlega að fyrrverandi ritstjór-
ar blaðsins hefðu banað manni. Það er alvarleg
ásökun, sem er bæði ósanngjörn og röng.
Harmleikur geranda í kynferðisbrotamáli
stafar ekki af því að sagt sé frá gjörðum hans.
Hann stafar af gjörðum hans.
Framsetning DV á máli kennarans á ísafirði
árið 2006 var taktlaus og það var rangt að ganga
gegn vilja fórnarlambanna í umfjölluninni. Bóta-
nefnd ríkisins hefur hins vegar staðfest að ekkert
bendi til annars en fréttaflutningurinn hafi verið sann-
leikanum samkvæmur. Fjölmiðlar hafa þann megintil-
gang að segja frá en ekki þegja. Því má ekki gleyma, þótt
sumir hafl annan hátt á.
FAUTAR í EINKENNISBÚNINGUM
Svarthöfði hefur löngum haft
illan bifur á lögreglunni en
talað fyrir daufum eyrum
þeirra sem treysta út í ystu æsar
þessum svartstökkum sem eiga
samkvæmt orðabókarskilgreining-
unni að byggja land með lögum.
Auðvitað eigum við að geta treyst
lögreglunni til þess að gæta örygg-
is okkar og sú sjálfsagða krafa er
innbyggð í júníformið að þeir sem
því skreytist séu yfirvegaðir,
æðrulausir og þrautgóðir á
raunastund. Heldur hef-
ur fallið á þessa glans-
mynd og fólk er nú farið
að staldra við og hlusta
á Svarthöfða þegar hann
varar við og segir sögur
af komplexuðum ofbeld-
isfautum sem virðast hafa þá
einu hugsjón í löggæslu að nota
vald sitt til þess að níðast á borgur-
um þessa lands.
Ofvirkir og ofbeldishneigð-
ir lögreglumenn hafa
verið býsna iðnir við
að færa Svarthöfða áþreifanleg
dæmi um að ekki sé allt með felldu
í hugskotum sumra sem eiga að
halda hér uppi lögum og reglu.
Öskurapinn sem fór sturlaður með
möntruna „GAS, GAS, GAS!" sagði
ýmislegt um hversu skemmd epli
leynast í tunnum þeirra Haraldar
Johannesen og Stefáns Eiríksson-
ar. Svarthöfði þurfti þó ekki að bíða
þess lengi að önnur lögga gerði til-
kall til titilsins „Klikkaðasta lögga
landsins". Sá gekk af köflunum í
trylltra amfetamínfíkla. Það er af
sem áður var þegar hæglætismenn
sinntu löggæslu og gátu með
rólegum fortölum drepið nið-
ur óeirðir í uppsiglingu. Þá
má ekki gleyma því hvernig
Sæmi rokk hélt uppi röð og
reglu á Seltjarnar-
nesi á sinn einstaka
hátt. Hann tók
bara nokkur dans-
spor þegar hann lækk-
aði í partíum á nesinu
litla og lága í stað þess
að ryðjast öskrandi til
matvöruverslun og tók vandræða-
ungling og sjálfsagt land-
eyðu hraustlegu hálstaki
fyrir að vera með kjaft
og vilja ekki tæma
vasa sina.
Æ7i
1 J_ji
I tla má að
þessir tveir
llaganna verð-
ir hafi með framkomu
sinni rofið ákveðna stíflu
og því megum við eiga von á enn
fleiri fréttum af ofríki og skap-
ofsa lögreglumanna. Fari svo
munum við standa frammi
fyrir þeirri spurningu hvort
um samræmdar aðgerð-
ir yfirvalda sé að ræða og
lögreglumönnum sé sig-
að með offorsi á borgara
þessa lands til þess að berja
þá til hlýðni og láta þá upplifa
sig sem auðmjúka þegna. Sé það
ekki tilfellið blasir við að óstöðug-
um geðvillingum er gert of auðvelt
að komast að í lögreglunni og fá
þannig áhrif og völd sem þeir ráða
ekki við. Og mega hreinlega ekki
hafa.
Svarthöfða var þó hvorki
brugðið við tíðindin af öskr-
um gasmannsins né
kröftugu kverkataki búð-
arlöggunnar. Flestir þeir
sem Svarthöfði þekkir
og hafa verið beittir of-
beldi í miðbæ Reykja-
víkur hafa nefnilega
orðið fyrir því af
hálfu æstra lög-
reglumanna en ekki
DOMSTOLL GOTUIVIVAR
HVAÐ VARSTU AÐ (ÍERA ÞEGAR SKJALFTINN REIÐ YFIR?
göngu vopnaður gasbrúsa og raf-
byssu.
*
An smá borgaralegrar óhlýðni
mun samfélagið standa í
stað. Það mun hvorki þrosk-
ast né þróast heldur mygla eins og
sviðasulta í rafmagnslausum
ísskáp. Það þarf því að taka
til í lögreglunni, nema á
stefnuskrá yfrivalda sé að
koma hér upp samfélagi
kúgaðra undirlægja. Það
mun þó í það minnsta
binda enda á alla útrásar-
tilburði og framfarir í tækni,
vísindum og listum. Svo er
auðvitað bara spurning hvort óðu
löggurnar séu ekki afsprengi sam-
félags sem hefur verið í helgreip-
um Flokksins allt of lengi.
Svarthöfða dettur í það
minnsta í hug löggan of-
beldisóða Sledge Hamm-
er úr samnefndum amerískum
sjónvarpsþáttum. Sú persóna var
öðrum þræði ádeila á svart/hvítt
hugarfar reaganismans en Hamm-
er skaut fyrst og spurði svo. Hélt
að mannréttindi væru kjaftasaga
og að öruggast væri að berja fólk
áður en það væri upplýst um
réttindi sín. I sjónvarp-
inu var þetta fyndið en
þegar þetta blasir
við í íslenskum
K raunveruleika
er brandarinn
A búinn.
SVARTHÖFÐl
„Ég var bara að labba heim þar sem ég
varbúinnívinnunni."
Sigurður Ari Björnsson, 33 ára
bankastarfsmaður
„Ég var heima að drekka kaffi, sem varð
til þess að það helltist úr bollanum."
María Sigurðardóttir, 50 ára
húsmóðir
„Ég var bara heima á netinu, ég varð
svo hissa að ég hélt að það væri
risastór bíll að fara framhjá."
Anna Andrea Kjeld, 21 árs
umönnunarstarfsmaður
„Ég var staddur niðri í Spron í
Borgartúni. Ég var alveg óhræddur."
Rafn Andreasson, 72 ára
ellilífey risþegi