Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.06.2005, Blaðsíða 35
VIÐTAL
Allt frá plástri upp í ofbeldi af
ýmsum toga
Svæsiö klám ein tegund ofbeldis
Varðandi úrlausnir erfiðra mála sagði Margrét:
„Við höfum ákveðnar tilvísunarleiðir en mér
finnst hlutirnir gerast alltof seint. Börnin búa
alltof lengi við aðstæður sem eru ekki þroskavæn-
legar. Eftir að málum er vísað til barnaverndar-
yfirvalda sjást oft engar breytingar mánuðum og
árum saman. Við horfum upp á börn sem búa við
óviðunandi aðstæður. Eg kem stundum heim úr
skólanum og reyti hár mitt í vanmætti."
Við ræddum kynferðismálin og kynferðisafbrot
gagnvart börnum. Dæmi koma upp um nauðganir,
enn fremur ofbeldi í ýmsum myndum. Margrét
sagði frá einu slíku þegar 11 ára drengur spurði
hana í kynfræðslutíma hvort börn gætu átt tvo
feður. Hún kvaðst hafa farið í útskýringar á þeirri
staðreynd að börn gætu átt blóðföður, fóstur-
föður og jafnvel fleiri en einn slíkan. En það var
ekki það sem stráksi vildi vita heldur útfærslu á
getnaði eftir að hafa horft á svæsna klámmynd
þar sem tveir karlar og ein kona voru að gera
það, eins og hann orðaði það. Margrét sagði að
ofbeldi með þessum hætti væri hluti af því sem
börnin okkar byggju við. Þeim væri þröngvað til
að horfa upp á svæsið klám löngu áður en þau
hafa aldur til.
Hjúkrunarfræðingarnir þekktu allar dæmi um
afleiðingar klámvæðingarinnar í samskiptum
sínum við börnin. Margrét sagðist þó greina merki
þess að klámvæðingin væri að réna og sagði: „Ég
greini verulegar breytingar hér í Arbænum í þá
veru að gálulegur klæðnaður er víkjandi." Þær
höfðu allar reynslu af því að stúlkur óskuðu eftir
neyðargetnaðarvörn og flestar þeirra óttuðust að
foreldrar þeirra kæmust að hinu sanna. I flestum
tilvikum tækist að ná samkomulagi við stúlkuna
um að fá foreldrana í lið með sér þegar málum
var þannig háttað.
- Tilkynnið þið barnaverndaryfirvöldum um mörg
mál?
Þær svöruðu því til að öll mál, sem tilkynnt væru,
færu í gegnum nemendaverndarráð og þar af
leiðandi kæmu ekki fram tölur um þeirra þátt. I
könnun voru skólahjúkrunarfræðingar í Reykjavík
nýverið spurðir að því hvort þeim fyndist gæta
tregðu hjá nemendaverndarráðum að tilkynna
barnaverndum um tiltekin mál. Niðurstaðan var
sú að af 24 þátttakendum sagði meirihlutinn nei, 3 sögðu já
og 4 sögðu stundum.
Börnin eiga að ganga fyrir
I lok viðtalsins ræddum við stöðu íslenskra foreldra. Hvernig
standa þeir sig í hraða og streitu nútímaþjóðfélagsins? Stefanía
sagði það sína skoðun að foreldrar stæðu sig almennt mjög vel.
Sér fyndist hins vegar gæta samviskubits meðal foreldra. Þeir
reyndu oft að kaupa sér betri samvisku með þátttöku í alls
kyns neyslukapphlaupi sem kostaði tíma frá börnunum. Þetta
hefði það í för með sér að tilfinningalegum þörfum barnanna
væri ekki sinnt sem skyldi.
Margrét sagði það sitt mat að foreldrar upp til hópa gerðu sitt
besta og tækju virkan þátt í tómstundastarfi barna sinna og
það væri reyndar mikil breyting frá því að hún var sjálf ung.
Það væri aftur á móti sárt þegar foreldri teldi sig ekki hafa tíma
fyrir börnin, vinnan gengi fyrir, eins og einn faðirinn sagði við
hana símleiðis nýverið þegar hann mætti ekki á boðaðan fund
vegna barnsins. „Ég sagði honum einfaldlega að barnið hans
gengi fyrir. Ef það væri ekki þannig þá yrði málið afgreitt sem
barnaverndarmál."
Bergljót sagði að börnum væri upp til hópa vel sinnt í
Grafarvoginum. Þar væri mikið framboð af alls kyns tómstund-
um og öflugt foreldrastarf og hún vitnaði í kínverska speki sem
við gerum að lokaorðum viðtalsins: „Það þarf gott samfélag til
að ala upp börn.“
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Vesturhlíð 2
Fossvogi
Sími 551 1266
www.utfor.is
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
með þjónustu allan
sólarhringinn.
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja
UTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.
Tímarit hjúkrunarfræðinga 2. tbl. 81. árg. 2005
33