Forvitin rauð - 01.06.1981, Qupperneq 3

3
Jafnréttishópurinn
á Akureyri
Það var einu sinni bók
Stofnaður hefur verið
Jafnréttishqpur á Akureyri
og var stofrifundurinn hald-
inn 14. febrúar sl. þar sem
irættu yfir 80 manns. For-
maður hópsins er Karólina
Stefánsdóttir og við hringd-
um £ hana til að grennslast
fyrir um starfsemina £ vet-
ur og hvað frairundan væri.
Hún sagði að á stofnfundin-
um hefði kcmið fram greini-
legur áhugi á þessum málum
jafnt hjá kcnum sem körlum
og væru nú £ gangi 7 grunn-
hópar sem hefðu starfað £
vetur. Starfið £ grunnhóp-
unum feri þannig fram að
hver hqpur veldi sér við-
fangsefni og væru þau t.d.
ábyrgð kvenna heirna og heim-
an, staða konunnar £ þjóð-
félaginu, fóstureyðingar og
kynfræðsla. Einn hópur
væri að ræða um geðheilsu
kvenna og einnig væri starf-
andi leshcpur sem ræddi um
kvennabókmenntir. Karólina
sagði aó £ fyrstu hefðu aö-
eins kcnur starfað £ grunn-
hópum en nú væru karlmenn
famir aö sýna áhuga og
stæði til til að stofna
einn grunnhóp £ haust með
karlnönnum eingcngu. Að-
spurð sagði hún að þetta
væri ekki framtrðarskipulag
heldur nyndu grunnhópamir
vera blandaðir seinna neir.
Karlmennimir ættu fyrst
að fá tækifæri- til að ræða
stöðu sina £ þjóðfélaginu
£ dag s£n á milli eins og
kcnumar áður en grunnhóp-
um yrði blandað. Karólína
sagói að baráttan væri ekki
á móti karlmönnum heldur
neð þeim £ átt til jafnrétt-
is og betra þjóðfélags.
Hcpurinn er með cpið hús
einu sinni £ viku þar sem
grunnhcpar geta kynnt við-
fangsefni s£n en einnig
hafa verið haldnir tveir
opnir fundir £ vetur á veg-
um hópsins. Fyrri fundur-
inn var 8. mars þar sem
flutt var erindi og s£ðan
voru almennar umræður, á
seinni fundinn kom Helga
Kress og ræddi um kvenlega
hefð og reynslu £ bókmennt-
um. Um starfið framundan
sagði Karólina að sbefht
væri að þv£ að halda stóran
opinn fund £ haust þar sem
frumvarp jSiömu yrði rætt
og s£ðan jafnréttislögin
alnennt. Þá yröi reynt að
fá eina kaiu úr hverjum
^lökki til að ræða stefnu
flckkanna £ jafnréttismál-
um.
BH.
Félagar £ Rsh. kannast
liklega strax við hvað er
átt. Það var einu sinni
bók san átti að þýða...
Þaö var einu sinni bók san
átti að kcma ut...
Er hiið að þýða bókina
„Kvinde kend din krop"?
já, að hálfu,hinn helmingur
inn var endursaninn og stað
færður þ/i bæði var bókin
að itörgu leyti oróin úr-
elt og margt var nauðsyn-
legt að staðfæra.
Kemur bókin einhvem
tíma ut? Trúlega, en hve-
nær? Félagar i kroppahópn-
um þcra ekki lergur að
nefna neina dagsetningu,
ekki neinn mánuð, e.t.v.
draga þeir andann djúpt,
herða upp hugann og hvisla
bjartsýnir: „Á þessum árs-
fjórðungi." Þvi að þetta
hefur tekið svo ótrúlega
langan tíma, getur verið
að það séu þrjú ár? Það
er vist, en bókin er þó
konin i setningu og Mál og
mennirg ætla að gefa hana
út.
Margir kannast við þessa
bók,„Kvinde kend din krop",
son skrifuð er af dönskum
rauðsokkum og kcm út i Dan-
mörlcu 1975, siðar þýdd á
norsku, en fyrimyndin er
trúlega bardariska bókin
„Our Bodies, Ourselves",san
kcm út 1971.
Kroppahópurinn er hópur
10 kvenna, san ákváðu að
þýða cg staðfæra dönsku
bókina. Reyndar fannst
okkur nauðsynlegt siðar, að
endurrita marga kafla henn-
ar cg gerðum það. Við end-
uðum með, að þýða og stað-
færa rúnlega helming bókar-
innar. Myndefnið þótti
okkur lélegt og nokkrar
hressar, ljósmyndari og
einn teiknari hafa þvi tek-
ið að sér að vinna upp
nýtt myndefnþ i sanráði við
hópinn.
Bókin fjallar fyrst og
franst um heilsufar og lik-
amsstarf semi kvenna og um
þá heilbrigðisþjónustu san
sérstaklega snýr að kcnum.
Hugmyndin með útgáfunni er
að fræða konur um þessi mál
vekja umræóu og veróa okkur
öllun hvatning til opin-
skárrar umraaðu um heilhrigð
isnál kvenna i viðim skiln-
ingi og til baráttu fyrir
endurbótum á þessu sviói.
Af efni bókarinnar má taka
eftirfarandi dæni: Lifr-
færafræði kvenna, þungun,
meðganga, getnaðarvamir,
breytingaskeið, kvensjuk-
Ulfljótur
Nýr kvennaskóli?
Ölfljótur nefnist blað
san Qrator, félag laganana
við Háskóla Islands,gefur
út. Blað þetta hefur að
geyma ýmsan fróðleik fyrir
laganana og aðra sem áhuga
hafa á lögfræðilegum mál-
efnum. En hvað um það.
Ástafran fyrir þvi að þessa
blaðs er getið hér i For-
vitinni rauðri er sú, að
1. og 2. tbl. sl. árs er
helgað nauðgunum. Verður
það að teljast gott fram-
tak hjá lagananum þvi að
litið hefur birst á prenti
á Islandi um þetta vægast
sagt ónannúðlega fyrirbæri
1 blaðinu eru þrjár
greinar helgaðar þessu við
fangsefni. Fyrst ber að
nefna grein Ásdisar J.
Rafnar lögfræðings, en hún
birtist san hluti loka-
ritgerðcir til anbæt.tis-
prófs lögfrafri \'cr.ið
1979. Ásdis kanur viða
við i grein sinni, fjallar
frá lögfræðilegu sjónar-
horni um m.a. afhrotið
nauðgun, eðli þess, þolend
ur nauðgunar, málsmeöferð
nauðgunarmála og niðurstöð-
ur dónstóla.
Nauðgun: Frelsum eða
kúgun ?, nefnist grein
þetrra Hildigijnrar Ólafs-
dóttur afhrotafræðings og
Þargerðar Beneöiktalóttur
lögfræðings. Greinin
fja.llar um viðhorf til
nauögana cg viðbrögð við
þeim, Er þar bæði átt við
afhrotamanninn, þolandann
og þjóðfélagið. Greinir.
er mjög fróðleg, vikið er
að fáránleika og óréttlæti
þess að atferli þolarda,
fyrir og á meðan nauðgun-
inn.i stendur, skuli eins
og raun ber vitni vera
dregið inn i yfirheyrslur
og hafi þannig áhrif á
refsingu afhrotanannsins.
Einnig er vikið aö goð-
sagnakenrdum hugmyrdum
manna un það hvers vegna
nauðganir eigi sér stað
auk þess san skýrt er frá
könnun Joan - systra, seip
er félagsskapur á vegum
dönsku Rauðsokkahreyfing-
arinnar, á viðbrögðum
kvenna við nauðgurum og
áhrifum rauðgana á sálarlif
þeirra.
Loks er i bláöinu við-
tal við Arnþrúði Karlsdótt-
ur rannsóknarlcgreglumann
en hún hefur i starfi sinu
fengist talsvart viö rann-
sóknir nauðgunarmála. I
viðtalinu er m.a. rakinn
gangur slikra rannsókm.
Það gæti verið að sumum
fyndist rannsóknarlögreglan
vera helst til hvitþvegin i
þessu viðtali.
Leserriur Forvitinnar
rauðrar eru eindregið hvatt-
ir til að verða sér úti um
blað þetta. Það fæst á
skrifstofu Qrators, sem er
til Húsa i Iögbergi. lög-
berg er svo aftur eitt
húsanna á iMskólalóðinni.
M.R.
Á síðasta ársfjórðungs-
fundi Rsh. £ byrjun jún£
urðu fjörugar umr&ður um
nýliðastarf og grunnhóp-
ana. Sú skoðun kom fram,
að hreyfingin þyrfti al-
varlega að endurskoða af-
stöðu s£na gagnvart nýlið-
um og bjöða þeim rpp á
skólun £ kvennabaráttu £
stað umræðna um eigin
reynslu.
Nýliðastarf hefur löng-
um verið vandamál. Oft
höfum við heyrt sögur um
konur sem feynt hafa að
ganga £ Rsh. en hrökklast
þaðan út vegna þess að
þær fengu ekkert út úr
starfinu, enga útrás fyrii
eigin vandamál og enga
skólun. Fyrir u.þ.b.
þremur árum var farið af
stað rreð eins kcnar les-
hring þar sem ákveðin mál
voru tekin fyrir, en þá
var gallinn sá, aó hópam-
ir voru of stórir, sumir
fýrirlesarar £ einum of
miklum kennarastellingum
og konumar fengu ekki
frki:&ri til að tengja þac
sem fjallað var um^eigin
reynslu.
Grunnhópamir áttu að
koma- til móts við þá þörf,
aó miðla reynslu sinni til
annarra og læra af öðrum,
en sannleikurinn er sá,
að til þess þarf ákveáha
rreðvitund og REYNSLU. Til
þess að grunnhópamir
starfi vel, þarf frum-
kvæði og töluverða þykkju
undir riiðri.
Þvi miður er það liðin
t£ð, að konur ( og karlar)
hafi frunkvæði, krefjist
lýðræðis, valddreifingar
og sé fullt af eldmóði
dcmar, félagsleg réttindi,
krabbamein, lesbiur og
fóstureyðingar.
Af vinnunni i hópnum
vil ég segja þetta: Ein af
ástæóunum að það tók okkur
hail tvö ár aó skrifa og
þýða bókina er vafalaust
sú, að við ákváðum að ræða
allt efni hermar niður i
kjölinn á vinnufundun.
Þetta befur verið storma-
áin umrróa á stundum en
ánægjuleg, skoðanir hafa
verið skiptar un stefnu og
áhersluatriði, svo legið
hefur við klofning i hópn-
um. Öðru hverju höfum við
fergið okkur fullsaddar af
þessum umræðum eins cg eft
ir heila helgi i ölfusborg
um á kafi í kvensjúkdónum
og öðru álika „skaimti-
legu" . En mikið befur ver
ið gaman aó vinna að þessu
t.d. gerist ótrúlega margt
í lifi 10 kverma á tveim
árum, eirrnig san snýr
beint að efni bókarinnar
og það hefur orðið próf-
steinn á opinskáa umræðu,
þvi hvar á að byrja, ef
ekki í eigin hópi?
Quðrún Kristinsdóttir
baráttunnar. Það eru aðr-
ir timar og þær kcnur sem
nú koma inn I hreyfinguna
hafa fylgst með kvenfrels-
isumræðunni I mörg ár,
fyrir þeim er kannski fátt
nýtt, nema það sem við höf
höfum ekki fjallað um:
Kynferðisleg kúgun, hug-
nyndafrátói kvennabarátt-
unnar og þær rannsóknir og
sú vitneskja sem kcnur um
allan heim senda nú frá
seír £ striðum straumum.
Sú hugnynd hefur komið
f rarn, að næsta ár beinist
nýliðastarfið að skólun,
sam um leið gefur kost á
tangslum við innri um-
birot. Farið verði £ gegn-
um ákveðið efiii með aðstoð
reyndari félaga og jafii-
framt fengist við verkefni
sem koma hreyfingunni til
góða. Enn er þetta aðeins
hugnynd.
Þess má geta til skýr-
ingar að kvennahreyfingar
erlendis hafa mjög beint
sjónum að alls kcnar nám-
skeiðum, kvölds, morgna
og um miðjan dag, sem
greitt er fýrir eins og
hver cnnur. Þörfin fyrir
menntun er mikil og fólk
tekur skipulögð námskeið
alvarlega.'
Ég vil þv£ kasta þeirri
spumingu fram hvort við
ættum ekki að feta I fót-
spor félaga okkar ytra
og koma á fot nýjum kvenna-
skóla? Sen dæni um efni:
Kvenrvisaga, erlend og isl-
ensk, kenningar um konur
frá bibliunni til sósial-
ista, konur i-atvinnulif-
inu, réttirrii, launakjör,
stéttaskipting, kynlif
kvenna, kvennabókmenntir,
konur cg fjölmiólar, aug-
lýsingar, konur i skólabók-
um o.s.frv. Efnin eru
errialaus. Hvað finnst ykk-
ur um hugmyrriina?
Kristin