Morgunblaðið - 24.05.1960, Blaðsíða 15

Þriðjudagur 24. maí 1960
MORGUNBLAÐIÐ
15
Knútur Þorsteinsson skólastjóri, Höfn Hornarfirði;
Nokkrir verkamenn
Cöfgi hjartans og hrein-
leiki hugarfarsins er
dýrmœtast
síðustu orð þessa skóla, til ykkar,
sem nú eru að fara héðan. Og, ef
hamingja lífs ykkar yrði svo stór,
geta fengið atvinnu
hjá okkur nú þegar.
Uppl. á skrifstofunni Hverfisgötu 42 í dag.
Brot úr skólaslitaræðu 8. mai s.l.
— Þið eruð 17 að tölu nemend-
ur unglingaskólans, sem lukuð
hér prófi, að þessu sinni, og farið
alfarin héðan úr skólanum nú í
dag. Sum ykkar fara voaandi til
áframhaldandi nám í aðra skóla,
en hin út í hinar ýmsu atvinnu-
greinir og störf þjóðfélagsins.
Þið eruð nú að skilja við
bernsku ykkar og ganga inn í
tímabil œsku og ungdómsáranna,
það tímabil mannsævinnar, sem
bjartast er og fegurst. Inn á það
æviskeið fylgja ykkur óskir og
vonir foreldra ykkar, frænda og
velunnara um það, að þetta undir
búningsskeið ævinnar, megi
verða ykkur, sem hollastur og
beztur skóli undir þá baráttu sem
lífið og fullorðinsárin síðar kalla
ykkur eins og alla aðra til. Eng-
inn veit nú í dag hversu hörð
eða væg sú barátta kann að
verða, hjá ykkur eða öðrum jafn
öldrum ykkar. Hið ókomna er allt
af vafið dul og framvindu lífsins
er erfitt að sjá fyrir. En hvað sem
ykkar bíður í atvinnu, baráttu og
þjónustu við lífið, er eitt víst, og
það er að þó margvísleg utan að
komandi öfl hljóti ávallt að hafa
áhrif á líf ykkar og framgang,
eruð það þó fyrst og fremst þið
sjálf, sem framar öllu öðru ráðið
mestu um það, hver verður hlut-
ur ykkar í þeirri hamingjuleit
lífsins, sem allir menn þreyta.
Þeim sannleika skuluð þið ekki
gleyma, eða ganga framhjá. —
Okkur hættir svo oft til að
kenna öðrum um það, sem miður
fer í lífi okkar. Það var þetta eða
hitt, segjum við, sem orsakaði von
brigði okkar, óhöpp eða gæfu-
leysi. En ef við skyggnumst í okk
ar eigin barm, komust við þó oft
ast að raun um það, að margt
af þvi, sem brást, í vonum okkar
og draumum, brást að því að það
vorum við sjálf, sem brugðumst,
brugðumst í því, að vera trúir
þjónar þess, sem rétt var og fag-
urt.
Tryggðin við sannleikann, göfgi
hugá og hjarta, ecu þau öfl, sem
öllu öðru framar móta líf okkar
til fegrunar og gefa því fyllingu
og gildi. Það er hollt hverju ung-
menni að ganga í góða skóla,
hljóta ágæta menntun og taka há
próf. Og nú á tímum er almenn
menntun nauðsyn hverjum
manni, sem áfram vill komast. En
ekkert af þessu megnar þó, að
skapa lífi okkar fullt gildi, ef
göfgi hjartans sannleikur, rétt-
læti og kærleikur er lagt á hill-
una. Hreinleiki hugarfars og
hjarta, eru þær dyggðir, sem
hverjum manni eru dýrmætastar,
og þær — og þær einar varða
OKkur leiðina til farsældar og
hamingju, er aðrar merkistengur
fennir í kaf eða týnast. Mikill
íslenzkur snillingur, sjáandi og
skáld, hefur í ljóðum sínum kom-
izt svo að orði:
„Úr gullmálmi hjartans
á Guðsríkisborg
að gnæfa yfir átvagla
og mangara torg.
Og víst er það fjáraugna
höfðingjum hent,
að halda uppi í borg þeirri
göfgi og mennt.
Því Guðsríki byggðu þeir
blásnauðu menn
og brjóstgóðu, er sagnirnar
lifa um enn.
Og tómhentir gengu frá
landi til lands
og lífinu fórnuðu í kærleik
til manns.
sem grunnmúruð stendur,
á syndugri jörð.
Og megnar að bera uppi
musterið það,
sem mannvonzkan fær ekki
þokað úr stað“. «.
Hin gullvægu og sígildu sann-
indi þessa dásamlega kvæðis
bóndans á Sandi, Guðmundar
Friðjónssonar vildi ég að yrðu
að þið gleymduð aldrei þeim sann
indum, eða létuð moldveður
blekkinga og táls leiða ykkur frá
þeim, munið þið, hvar sem leiðir
ykkar kom til með að iiggja og
hver, sem störf ykkar og staða
kunna að verða, færa lífi ykkar
þá grundvallargjörð sem traust-
ust mun reynast, sjálfum ykkur,
þjóð ykkar og landi til sigurs, far
sældar og frama. —
Viljum kaupa
rafmagnstalíu
LETURPRENT — Sími 16714.
Og því nákvæmar,
sem þið athugið,
því betur sjáið
þið - að
OIMO-ift skilar
hvítasta þvotti
heims
OMO þvegimi þvottur stenzt alla athugun og gagnrýnl
— vegna þens að Omo lireiiisar burt hvern snefil,
af óhreinindum, meira að segja óhreinindi, sem ekki
sjást með berum augum. Og Omo er engu síður gagn-
legt fyrir litað lín, því eftir Omo-þvottinn verða lit-
irnir fegurri og skýrari en nokkru sinni fyrr. —
OMO framkallar fegurstu litina.
Og það er sú einasta
grundvallargjörð.
I
OC-iWMW-WM ’LK OWO-lí