Morgunblaðið - 24.05.1960, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 24. maí 1960
MORC.UISRT 4 fílÐ
3
Þeir veiddu
síld á stöng
ALÞJÓÐA sjóstangaveiði-
mótinu í Vestmannaeyjum
lauk á sunnudagskvöldið
og er það mál manna að
vel hafi tekizt til. Kepp-
endur voru 48, þar af 36
útlendingar — og þá þrjá
daga, sem keppnin stóð,
voru dregnir samtals 4975
fiskar, eða 7,797 kg. Hlut-
fallslega mest var dregið
af þorski, 789,75 kg., en
samtals veiddust 16 fisk-
tegundir og þar á meðal
háfur, hafáll og ein síld.
Bandaríkjamennirnir afla-
hæstir
Og ekki fór þessi fyrsta sjó-
Einar fékk langa löngu
Einstaklingskeppni um
þyngstan afla fór einnig fram
á laugardag. Þar sigraði Belg-
íumaðurinn Bossart, hann
dró 132,72 kg og hlaut að laun
um stóra nfynd af Vestmanna-
eyjum, sem Eyjarskeggjar
gáfu.
En mestan heildarafla yfir
alla þijá dagana hafði Agnar
Gústafsson, lögfræðingur úr
Reykjavík, 362,5 kg. og hlaut
hann bikar, sem Naust gaf.
Annar aflahæsti varð Belgíu-
maðurinn Bossart með 233,25
kg og þriðji Guðmundur Ólafs
son úr Reykjavik með 257,5
kg-
Þyngstan fiskinn veiddi Ein
ar Ásgeirsson í Toledo. Það
var 16 kg langa og veitir Hótel
Borg Einari verðlaun fyrir
Þrír Bandaríkjamannanna, sem tóku þátt í mótinu.
stangarveiðikeppni varhluta
af metunum því Bandaríkja-
maðurinn Moore dró þarna
kola, sem var hálft
fimmta kíló og er nú verið
að ganga úr skugga um það
hvort hér sé ekki um að ræða
þyngsta kolann, sem veiðst
hefur á stöng í Evrbpu.
En þetta var ekki eina af-
rek Bandarikjamanna á mót-
inu, þvi þeir kræktu í vegleg-
asta bikarinn. Hann var veitt-
ur aflahæstu sveitinni. Á laug
ardaginn dró fjögurra manna
sveit Bandaríkjamanna 406 kg
og vann með yfirburðum, því
næsta sveit, sem var íslenzk,
dró 312,25 kg. Þriðja- var sveit
Frakka með 306,5 kg og fjórða
varð sveit Breta með 229 kg.
í keppninni tóku þátt 11 sveit-
ir, þrjár íslenzkar, bandarísk-
ar og brezkar en tvær fransk-
ar.
Flugfélag íslands gaf bik-
arinn, sem sveitirnar kepptu
um, og er það farandbikar.
Mr. Shilling frá Londou
dorgar við Suðurey.
stórfiskinn. Einar Sigurðsson,
flugmaður úr Reykjavík, varð
næstur með 15 kg lúðu.
Fuchs fékk þorskinn
Fuchs hinn franski dró
þyngsta þorskinn, sem var
Ungfrú Gover, eini kvenmaðurinn í hópi keppenda, og afla-
sæll Fransmaður (Ljósm.: Sigurgeir)
lega frægasti maður mótsins
og þeir, sem hafa fylgst með
fréttaflutningi Mbl. af mótinu
vita þá, að það var einmitt
hann, sem uppgötvaði hvernig
einfaldast og bezt var að opna
giuggana á Hótel H. B. Loks
má geta þess, að Belgjagerðin
mun verðlauna Hr. Fuchs,
þ. e. a. s. fyrir þorskinn.
Þyngstu lúðuna dró Einar
Sigurðsson. Lúðan hans var 15
kg og annar þyngsti fiskurinn,
sem dreginn var eins og fyrr
segir. Einar fær Álafoss-ullar-
teppi að launum.
Franskur maður, Tesseire
að nafni, dró þyngstu ýsuna.
Hún vóg 7,5 kg og mun Ferða-
skrifstofa Ríkisins hafa laun-
að hann með íslenzkri ullar-
peysu.
Einn kvennmaður
Heezle frá Bandaríkjunum
hlaut veiðistöng frá Ensk-
íslenzka verzlunarfélaginu fyr
ir þyngsta upsann, 12,5 kg.
Heezle fékk þarna óskafisk-
inn, því allir vildu draga stór-
an upsa. 'Sagt er, að ekki sé
skemmtilegra að draga neinn
annan fisk, upsinn er jafnerf-
iður viðureignar og laxinn í
ánum.
Þyngsta keilan vóg 9,5 kg og
hana dró Morth frá Englandi.
Hlaut hann að launum hjól á
veiðistöng frá Sport hf.
Og síðast en ekki sízt: Á-
kveðið var að veita aflahæstu
konunni góð verðlaun. En með
al keppenda var aðeins einn
kvenmaður, ungfrú Gover frá
Lundúnum og hlýtur hún að
sjálfsögðu verðlaunin fyrir
framúrskarandi frammistöðu.
Hún veiddi samtals 11,25 kg
og þyngsti fiskurinn hennar
Vilja koma aftur
Það voru Sjóstangaveiðifé-
lagið og Flugfélag ísiands,
sem stóðu fyrir þessu móti.
Þykir það hafa tekizt mjög vel
og lofa góðu um framtíðina,
því margir útlendinganna
Þetta er Fransmaðurinn
Fuchs með verðlauna-
þorsk mótsins.
höfðu á orði að koma aftur að
ári, þegar næsta mót er ráð-
gert. í gærdag skoðuðu út-
lendingarnir sig um í nágrenni
Reykjavíkur og í gærkvöldi
var lokahóf og verðlaunaaf-
hending í Silfurtunglinu. Fóru
útlendingarnir utan í morgun
og hafa sennilega flogið yfir
Vestmannaeyjar í þann mund
er lokið var við að gera að

STAKSl IIWII
Þau eru s ir!
Timinn birti sl. sunnudag for-
ystugrein um Alþýðuflokkinn.
Kemst Framsóknarmáigagnið þar
að þeirri niðurstöðu, að fyrr á
árum, meðan AlþýðufÞdthurinn
ástundaði samvfnnu við Fram-
sókn, hafi hann verið góður
flokkur og leiðtogar hans hug-
sjónarikir og mikilhæfir. Nú,
þegar Alþýðuflokksmenn hafi
gengið úr vistinni hjá hinni
gömlu maddömu, séu þeir „póli-
tískir skipbrotsmenn“, sem
„hverfi til þess haglendis, þar
sem bezt sýnist til beitar“.
Það fer ekki hjá því, að Ies*
anda þessara ummæla komi í hug
hin frægu ummæii refsins, sem
sá vínberin hanga hátt yfir höfði
«ér og gat ekki náð til þeirra: Þau
eru súr!
Oðru vísi mér áður brá
í þessari forystugrein Tímans
er m. a. komizt að orði á þessa
leið:
„Hvað kemur til að svo mjög
og illa hefur skipzt um farnað
þessa flokks, spyrja menn. „Ólög
fæðast heima“. Þeir menn, sem
til forystu völdust í Alþýðu-
flokknum á fyrstu 20—25 árun-
um af ævi hans, voru baráttu-
glaðir hugsjónamenn. Þeir skip-
uðu sér undir merki flokksins af
því að, þeir trúðu á tilgang hans
og stefnumið og þeir völdust þar
til forystu vegna hæfileika sinna
og manndóms. Þeir litu ekki á
þáttöku í stjórnmálum, sem leið
til makræðis og lífsþæginda,
heldur töldu sig þjóna þess fólks,
sem treysti þeim til mikilla verka
og góðra. En árin hafa liðið, og
þessir menn horfið af sviðinu
með eðlilegum hætti. Við hafa
tekið aðrir menn og yngri, sem
eiga sárafátt sameiginlegt með
hinu gamla herforingjaráði frá
árum hinnar árangursríku bar-
áttu við íhaldið annað en það,
að teljast til flokks með sama
nafni“.
Sárindi Framsóknarmanna yfir
því, að hafa misst af félagsskapn-
um við Alþýðuflokinn dyljast
ekki.
„Innvols sorpeyðingar-
stöðvarinnar“
Kommúnistablaðið er um þesS
ar mundir mjög sárt og hryggt
yfir því, að fólki um víða ver-
öld, m. a. hér á landi finnst hroki
og ofstopi forsætisráðherra Sov-
étríkjanna hafa keyrt úr hófi
fram á Parísarfundinum og vald-
ið stórkostlegu tjóni í alþjóða-
málum. Þjóðviljanum líkar ekki
þessi dómur og þær umræður,
sem fram hafa farið í íslenzk-
um blöðum um fund hinna æðstu
manna. Þess vegna kemst blaðið
í forystugrein sinni að orði á
þessá leið:
„Þessar umræður um „takt og
tone“ hafa síðan orðið blöðunum
tilefni þess að fylla sig af því
líkum hroða, herfilegum getsök-
um, fáránlegum aðdróttunum og
subbulegum fúkyrðum, að inn-
vols sorpeyðingarstöðvarinnar
er óspjallaður lireinleiki í sam-
anburði við það. Það er ekki að
undra, þótt slíkum mönnum
verði tiðrætt um það að öðrum
beri að temja sér jómfrúlegan
tepruskap í orðavali".
Það Iiggur við að sjálfur Krú-
sjeff gæti farið í skóla hjá Þjóð-
viljanum um svipmikið orðaval
í ræður sinar. Það virðist a. m.
k. óþarfi að ásaka Þjóðviljann
um ,Jómfrúlegan tepruskap“! !