Morgunblaðið - 01.03.1961, Síða 11

Miðvikudagur 1. marz 1961
MORCUNBLAÐIÐ
11
HANDRITAMÁL okkar Is
lendinga eru allmjög til
1 umræðu manna á meðal
þessa dagana, vegna frétta
um það, að núverandi
menntamálaráðherra Dana
Jörgen Jörgensen muni
hafa hug á að leiða það
til lykta í embættistíð
sinni — en hann er sagð-
ur hlynntur því, að íslend
ingum verði skilað hand-
ritunum flestum þeirra a.
m. k.), og mun hafa meiri-
hlutafylgi innan ríkis-
stjórnarinnar til siíkrar
Þjdðardýrgripnum skitað
— eftir langvinnar
samningaumleitanir
ráðstöfunar, með einhverj
um hætti.
——
• En það eru fleiri en fs-
Iendingar, sem eiga og hafa
átt þjóðardýrgripi á erlendri
grund og þurft að heyja
harða baráttu fyrir því að fá
þá aftur heim. — Skömmu
eftir að heimsstyrjöldin síðari
brauzt út, tóku nokkrir pólsk
ir ættjarðarvinir dýrmætan
listvefnað — góbelinteppi —
úr Wawel-höllinni í Krakow
og smygluðu þeim úr Iandi.
Eftir einhverjum krókaleið-
um, sem ekki eru fyllilega
kunnar, fóru þessi verðmætu
teppi með leynd um mörg
lönd Evrópu og loks yfir
Atlantshafið — til Kanada.
—★—
• Siðan styrjöldinni lauk,
hafa Pólverjar staðið í samn-
ingum við stjórnarvöld í Kan
ada um að góbelín-teppunum
dýrmætu yrði aftur skilað
heim til Póllands. Þetta tókst
loks um áramótin síðustu, og
nú eru þessir þjóðardýrgripir
á ný í heimalandinu. — Á
myndinni sjást nokkrir pólsk-
ir safnverðir skoða eitt af
hinum dýrmætu teppum við
heimkomuna.
Einar var mikill eljumaður og
stundaði öll störf sín af kost-
gæfni og heiðarleik. Það má
hverjum manni augljóst vera að
jafn náin samvinna um áratuga
skeið sem var með þeim Einari
og Kristjáni Tryggvasyni hefði
ekki getað blessazt nema fyrir
það að þar áttu hlut að máli
góðir menn og gegnir, heiðar-
legir og tillitssamir. Eg hygg að
vandfundin sé svo löng sam-
vinna sem jafn ágæt hefir verið.
Oflof er háð, en það munu
engir menn mæla, sem þekktu
Einar klæðskera, að honum hafi
verið lagt hér til né annarsstað-
ar, meira lof né fegurri vitnis-
burður en hann átti skilið.
Ég þakka honum fyrir mig og
mína, sérstaklega fyrir konuna
mína, sem hann alla tíð var sem
hinn elskulegasti faðir.
ísafjörður hefir misst einn af
sínum svipmestu og beztu borg-
urum nú þegar Einar Guð-
mundsson er allur. Það er góð
ósk til handa ísafirði að hann
eignist marga slíka heiðurs-
menn til starfs á staðnum. Is-
firðingar munu minnast Einars
klæðskera með þökk og virð-
ingu og svo mun um alla aðra
sem eitthvað tii þessa ágæta
manns þekktu.
Sverrir Hermannsson.
Gjöf til Krobbo-
meinsfélogsins
UNGMENNAFÉLAGIÐ „Gaman
og Alvara“, Köldukinn, S-Þing.
hélt nýlega skemmtun til ágóða
fyrir Krabbameinsfélag íslands.
f því tilefni hélt form. ungmenna
félagsins, Sigurður Sigurbjarnar-
son Björgum, ræðu og sagði með-
al annars, að hann vonaði að fólk
nyti þessarar skemmtunar betur
en ella, þar sem það með komu
sinni, rétti ungu, févana líknar-
félagi hjálparhönd. Hann kvaðst
vita, að þetta fámenna ungmenna
félag gæti litlu áorkað með sínu
fátæklega framlagi, ágóði einnar
skemmtunar í litlu húsi, en ef til
vill yrði þetta framlag drýgra en
áhorfðist, ef það gæti orðið öðr-
um hvatning að gera slíkt hið
sama.
Krabbameinsfélag íslands
hefir nú veitt þessari peninga-
gjöf móttöku, og að sjálfsögðu
metur það mikils hina góðu gjöf
og þakkar af heilum hug.
(Krabbameinsfélag íslands)
Einar Guðmundsson klæðskera-
meisiari frá Isafirði — Minning
0,0*0&>0Í0 000.0 0 00 0:0^..0-
EINAR Guðmundsson klæðskera
imeistari á ísafirði lézt hinn 18.
þ. m. Var bálför hans gerð frá
Fossvogskapellu sl. . mánudag.
Með honum er til moldar hnig-
inn einn traustasti og bezti borg
ari ísafjarðarkaupstaðar.
Einar Guðmundsson var fædd
ur í Reykjavík 81. ágúst árið
1894 og var því rúmlega 66
ára er hann lézt. Einar fór ung-
ur vestur til ísafjarðar og hóf
þar nám í klæðskeraiðn. Síðar
fór hann til Danmerkur, stundaði
þar framhaldsnám og lauk meist
araprófi. Dvaldist hann ytra um
5 ára skeið.
• Þegar hann kom heim til ísa-
fjarðar aftur stofnaði hann fljót-
'lega klæðskerafyrirtæki með
Kristjáni Tryggvasyni. Áttu þeir
eaman nær 40 ára langt náið og
eott samstarf. Nutu þeir og fyr-
irtæki þeirra jafnan hins mesta
traústs, enda báðir einkar prúðir
menn og áreiðanlegir í allri
íramkomu og viðskiptum.
Einár Guðmundsson kvæntist
árið 1929 Þuríði Vigfúsdóttur frá
Hafnarfirði, glæsilegri konu, sem
reyndist honum samhentur og
elskulegur lifsförunautur. Áttu
þau fagurt og hlýlegt heimili á
ísafirði alla tíð. Ólu þau upp
tvær fósturdætur, sem nú eru
báðar giftar.
Ég minnist Einars Guðmunds-
sonar allt frá þvx að ég kom
ungur sveitadrengur innan úr
Djúpi í kaupstað til ísafjarðar.
Hann var ævinlega ljúfur og
mildur í fasi og orðræðum. Það
var bjart og hlýtt yfir umhverfi
hans. Sönn háttvisi og hófsemi
var höfuðeinkeimi skapgerðar
hans. Hann var listrænn, hafði
yndi af söng og leiklist og tók
sjálfur verulegan þátt í listalífi
bæjarfélags síns. Hann varð vin-
sæll af mannkostum sínum, en
var í eðli sínu fremur hlédrægur
maður, sem leitaði hamingju
sinnar frekar innan vébanda
heimilis sins en í fjölmenni. Þó
var hann gleðimaður og gladdist
heilshugar í góðum félagsskap.
Þeir sem kynntust Einari
'klæðskera, en svo var hann oft
kallaður, eiga um hann góðar
minningar einar. Heimili hans og
frú Þuríðar var eitt af öndvegis-
heimilum Isafjarðar. Vinir þess
minnast hans nú með þakklæti
um leið og þeir votta konu hans,
fósturbörnum og öðru skylduliði
einlæga samúð við fráfall hans
fyrir aldur fram.
S. Bj.
ÞAÐ voru mikil ótíðindi, sem
mér bárust á önnur lönd, að
Einar klæðskeri væri dáinn. Að
vísu var mér fullkunnugt um
að hann hafði ekki gengið heill
til skógar um árabil. Allt að
einu kom andlátsfregn þessa
ágæta manns mjög að óvörum.
Svo hressilegur var hann í
framgöngu og umsvifamikill við
störf sín að trúlegra var að hon
um myndi endast líf og heilsa
enn um hríð. Þó kann að vera
að þessi háttvísi maður hafi
dulið aðra veikindi sin, að
hann hafi oft á tíðum verið
þjáðari en hann vildi vera láta.
Enginn má sköpum renna og
víst er um það að örlögum sín-
um mætti Einar með höfðings-
skap til orðs og æ?is sem svo
mjög einkenndi hann alla tíð.
. Einar Ágúst Guðmundsson
var fæddur að Skáholti í
Reykjavík 31. ágúst 1894, sonur
Guðmundar Guðmundssonar og
konu hans Sigurveigar Einars-
dóttur. Ungur að árum fluttist
Einar til ísafjarðar þar sem
hann hóf nám í klæðskeraiðn
hjá Þorsteini Guðmundssyni,
klæðskerameistara. Að loknu
námi þar sigldi Einar til Dan-
merkur til framhaldsnáms í iðn
sinni og dvaldi ytra í fimm ár.
Lauk hann þar meistaraprófi.
Að lokinni Danmerkurdvöl lá
leið hans enn á ný til ísafjarð-
ar, þar sem hann skömmu síð-
ar stofnsetti klæðskerafyrir-
tæki og karlmannafataverzlun
ásamt Kristjáni Tryggvasyni,
klæðskerameistara. Að því
vann hann alla tíð síðan til
dánardægurs.
Þann 30. apríl 1929 kvæntist
Einar Þuríði Vigfúsdóttur, Gests
sonar jámsmiðs í Hafnarfirði og
konu hans Steinunnar Jónsdótt-
ur. Lifir hún mann sinn ásamt
tveim uppeldisdætrum þeirra
hjóna, Sigrúnu, sem gift er
Yngva Guðmundssyni rafmagns
eftirlitsmanni og Sigríði gift
Jónasi Helgasyni vélstjóra.
Einar Guðmimdsson var fríð-
ur maður sýnum og föngulegur.
Hann var höfðinglegur í allri
framgöngu svo af bar, prúður
og festulegur. Viðmótsþýður og
elskulegur en fastur fyrir og
allharður í horn að taka ef hon-
um var í einhverju misboðið. Á
sínum yngri árum tók Einar
allmikinn þátt í félagsstarfi á
ísafirði, svo sem í leikstarfsemi
og sönglífi staðarins og var í
hvorutveggja mjög hlutgengur.
Einar fylgdi Sjálfstæðisflokkn-
um að málum og varð þar engu
um þokað. Þótti hann hinn bezti
liðsmaður þar í sveit.
Einar var mikill gæfumaður.
Hann eignaðist hina ágætustu
konu sem var honum samhent
og einhuga í öllu ævistarfi.
Heimili þeirra var eitt það
myndarlegasta, sem ég hefi
gist, og ég fullyrði að allir þeir,
sem því kynntust, munu ljúka
upp einum munni um að þeir
hafi ekki á öðrum stöðum átt
betra og elskulegra atlæti.
Heimilið, börnin og síðar
barnabörnin voru honum allt í
öllu. Þeim helgaði hann starf
sitt og umhyggju með þeim
hætti, að hvergi verður fundin
á hin minnsta missmíð.