Morgunblaðið - 06.05.1961, Blaðsíða 13

Laugardagur 6. maí 1961
MORGVHBLAÐIÐ
13
A bryggjunum
á Akranesi
í BÁRUJÁRNSSKÚR sem stend
ur kippkorn fyrir ofan aðal-
bryggjuna á Akranesi, er stöð-
ugur straúmur heimamanna og
sjómanna, því í honum er vigt-
in, sem hver einasti uggi, sem á
land er dreginn er vigtaður og
þangað berast jafnóðum frétt-
ír af bátunum úti á mið-
unum. í einu horninu er útvarps
tæki sem stillt er á bátabylgjuna,
gengur allan daginn.
Sigurður Vigfússon vigtarmað-
tur var á vakt er blaðamenn Mbl.
komu í ríki hans. Mikið var að
Svona þorska kalla sjó-
menn bol-tafisk. Þórður Sig
urðsson verkstjóri í fisk-
verfcun Sig. Hallbjarnar-
sonar inni á Kamp, sem er
með þorskinn, sagði að
þeir hefðu verið fáséðir á
þessari vertíð svona bolta-
fiskar. Þessi var í afla Sig-
urðar Ak um nóttina.
árs á þessum slóðum. Það væri
að þakka hinum nýju veiðitækj-
um, einkum þó kraftblökkinni,
að farið er að sinna þessum veið
um svo mjög. Við hér á Akra-
nesi erum búnir að frysta mikið
af síld undanfarið. Það er ekki
óhugsandi að hægt verði að
stunda síldveiðar með góðum ár-
angri hér syðra unz vertíðin
hefst fyrir Norðurlandi.
Við spurðum Harald m. a. að
því hvort margt væri um að-
komufólk á vetrarvertíðinni.
Hann sagði að hin mikla fisk-
framleiðsla Akurnesinga væri
öll verk heimamanna sjálfra,
sjómanna og kvenfólksins í frysti
húsunum og er framlag hús-
mæðranna þar mjög mikið. Aftur
á móti erum við í hálfgerðu
stríði við skólana, sem ekki vilja
hleypa unglingunum til léttra
starfa, jafnvel þó brýna nauðsyn
beri til. — Og í kvöld ættuð þið,
sagði Haraldur, að fara niður á
bryggju og hitta Hvanneyring-
ana, sem koma Og hlaupa undir
bagga með okikur við að setja í
skip 100.000 pakka af frystri síld.
— Hver þeirra vegur aðeins 9
kg. Ef búnaðarskólamenn hefðu
ekki komið til skjalanna, hefðum
við vegna mikilla anna verka-
manna, trúlega Orðið að vísa
fisktökuskipinu frá. Því ekki
mega skólapiltar hér leggja
hönd að. Kvaðst Haraldur telja
þetta mjög óheillavænlegt. Þátt-
ur æskunnar í framleiðslustörf-
unum hér er mjög lítill, sagði
hann.
Nú kom enn einn bíll. Þetta
var síðasti bíllinn úr hintnn nýja
stálbáti, Haraldi, og þar með eru
síldarbátarnir útlosaðir þann dag
inn. Það var ekki von á þeim
aftur fyrr en einhverntíma í nótt.
Hinn keiki stórathafnamaður
Skagamanna, stendur upp og
skrifar á blað hjá sér endanlega
tölu bræðslusíldarinnar og kveð-
ur.
gera á vigtinni, því síldarbátarnir
voru inni og stöðugur straumur
toíla frá þeim með síld í bræðslu.
Meðal noikkurra manna í vigtar-
skúrnum hjá Sigurði, var Har-
aidur Böðvarssön útgerðarmað-
ur. Þeir voru að tala um síld-
ina. Það var á Haraldi að heyra,
að þessi mikla ganga kæmi hon-
um ekkert á óvart. Það væri allt-
af mikið af síld um þetta leyti
Sigurður vigtarmaður segir:
— Haraldur kemur hingað oft á
dag, er sífellt með hugann við
útgerðina.
Það var komið framundir mið-
nætti og alltaf komu ný og ný
andlit í vigtarskúrinn og spurðu
Sigurð frétta af „bátnum okk-
ar“. — Þeir eru væntanlegir inn
um miðnættið fyrstu dagróðrar-
bátarnir og úti á miðunum eru
Bændaskólastrákarnir frá Hvanneyri í frystilest Vatnajökuls.
— Harðsnúið gengi sögðu skipverjar.
Á þessari vigt er hver einasti uggi sem á land er dreginn á Akranesi vigtaður. — í vigtar-
skúrnum er nokkurs konar miðstöð vertíðarinnar. Sigurður Vigfússon vigtarmaður gefur Har-
aldi Böðvarsyni upp aflatölur síldveiðibátanna. (Ljósmynir Mbl.: Ól. K. M.).
síldarbátarnir. Einkennilegur
spenningur sem aðeisis ríkir í
vigtarskúrnum Og talstöðvum á
vertíðum, fyllir loftið í skúrnum.
Það eru nefndar ýmsar tölur um
aflann hjá netabátunum. Það
voru litlar fréttir af „okkar bát-
um“. Þá áttu menn við síldarbát
anna.
Af bryggjunni sést ljósastöð
úti á lygnum Faxaflóa: Akranes-
bátar á leið inn að koma úr róðri.
Meðal þeirra sem fyrstir koma
að þetta kvöld er aflahæsti bát-
urinn á Akranesi, Sigurður AK.
Þeir segja um Einar Árnason for-
mann á honum, að það sé sama
hvað hann setji í sjóinn, hann
veiði á allt. Báturinn er með 26
tonn af fiski. Aflakóngurinn tal-
aði um fiskileysið í vetur. Það
var eins og hann klæjaði í lófana
þegar talið barst að síldinni. í
þessum róðri fór Sigurður AK,
vel yfir 500 tonnið af fiski og var,
sem aðra daga, með allmiklu
meiri afla en næsti bátur.
Laust eftir miðnætti kom
drekkhlaðinn síldarbátur inn á
höfnina. Þar var komin Heiðrún.
Meðan báturinn seig hægt að
bryggjunni, skiptust heimamenn
á orðum við slcipverja, sem voru
í „silfruðum bússum“. Sjór flaut
inn á þilfar bátsins og síldar voru
á floti á þilfarinu í ganginum und
ir brúnni, svo siginn var bátur-
inn! Hann hafði að sögn hinna
duglegu skipsmanna, komið á
miðin kl. 8,30 um kvöldið, —
hafði landað í Reykjavík um
hádegisbilið þann sama dag. Góð
ur hásetahlutur eftir sólarhring-
inn, sögðu heimamenn.
Stöðugur straumur bátasjó-
manna og bíla lá um hafnargarð-
inn. Fremst við hann lá Vatna-
jökull. Hann var að lesta freð-
Einar Árnason formaður á
Sigurði Ak, hefur verið
aflakongur á Akranesi
fleiri en eina vertíð.
síldina, sem Haraldur Böðvars-
son hafði sagt okkur frá. Við
skruppum þangað og hittum þar
fyrir glaðværa bændaskólapilta
frá Hvanneyri. Það var unnið af
slíkum fádæma krafti að stýri-
maðurinn á Vatnajökli sagðist
ekki fyrr hafa séð jafn harðsnú-
ið gengi í lest skipsins. Þeir áttu
sumir hverjir að fara í próf
næsta morgun, það skipti ekki
höfuðmáli. Svona kostakjörum,
næturvinnukaupi hefðu þeir ekki
eíni á að hafna. — Sturlaugur
Böðvarsson útgerðarmaður, sem
við ræddum lengi við þetta
kvöld, kvaðst hafa af því áhyggj-
ur að ekki yrði hægt að kóma í
skipið tilætluðu magni síldar,
fyrir kl. 3 um nóttina, m. a.
fyrir það hve vinnan við það
hafi byrjað seint. — En allt fór
þetta á betri veg, því Hvanneyr-
ingarnir voru búnir að koma
allri síldinni um borð laust fyrir
klukkan hálf þrjú um nóttina.
Um líkt leyti stóðum við fram
á bryggjuhaus hafnargarðsins.
Þá kom brunandi út um hafn-
armynnið aflakóngur Akurnes-
inga, sem aftur var að halda á
miðin, eftir að hafa landað 26
tonnum á hálfum öðrum tíma.
Ljósin á bátnum hans fjarlægð-
ust fjóltlega, því báturinn er
gangmikill.
Og nóttin leið, bátar komu og
fóru. Þó hánótt væri, var enn
mikil umferð um vigtarskúrinn
hjá Sigurði, sem enn stóð og
vigtaði og skrifaði í bækur sín-
ar aflann af bátunum, sem hús-
mæðurnar og fiskaðgerðarmenn-
irnir, sem heima sváfu áttu að
taka til við árla um morguninn.
Þannig gengur lífið fyrir sig í
útgerðarbæjum á vetrarvertíð-
um: Allt snýzt um fiskinn og
það er skemmtilegt að komast í
snertingu við það hvernig allt líf
og starf fólksins í útgerðarbæj-
unum snýst um fiskinn — og
síldina.
Sv. Þ.
Heildarafli Hurnafjarðarbáta
2825.2 lestir frá áramátam
Höfn, Hornafirði, 4. maí.
SIÐARI hluta aprílmánaðar var
afli Hornafjarðarbáta aðeins
415,5 lestir í 82 sjóferðum. Mesta
afla höfðu á þessum tíma Ólafur
Tryggvason 88,2 lestir og
Hvanney 79,3 lestir í 12 lögnum
hvor.
Frá áramótum er heildarafli
nú 2825.2 lestir af slægðum fiski
með haus, en var á sama tíma
í fyrra 4.164.3 lestir. Mesta afla
hafa Ólafur Tryggvason 418.5
lestir í 64 sjóferðum og Gissur
hvíti 389.4 lestir í 63 sjóferðum.
Þriðji er Sigurfari með 338.7 lest-
ir í 64 sjóferðum.
Bátarnir eru allir búnir að
draga upp net sín, nema
Hvanney. Tveir netabátar hættu
strax um miðjan mánuð og hafa
róið með línu, en afli hefur verið
sáralítill. Hafa 3 línubátar aðeins
haft á þessu tímabili 113 lestir í
27 sjóferðum. Gissur Hvíti ætlar
að reyna við síldveiði. Talsvert
virðist vera af síld, en veður hef-
ur verið fremur óhagstætt,
sífelld austanátt.
F E R M I N G
PATREKSFJARÐARKIRKJA
Sunnudaginn 7. maí
(Séra Tómas Guðmundsson)
Stúlkur:
Anna Jóna Hólmstelnsdóttii
Brimrún Vilbergsdóttir
Dagný Þorgeirsdóttir
Esther Ingibergsdóttir
Guðný Pálsdóttir
Hrafnhildur Jóhannesdóttir
Kristín Olafsdóttir
Margrét Pálsdóttir
Rósa Sigurjónsdóttir
Sigriður Sigurðardóttií
Helgi Bjurnsson
Gunnar Karl Guðjónsson
Olafur Olafsson
Sigurberg Guðjónsson
Þórhallur Arason