Morgunblaðið - 13.02.1962, Side 1

Í4 síðar
Krúsjeff
svarar
London 12. febr. (NTB).
LEIÐTOGUM Vesturveldanna
barst í dag orðsending frá
Krúsjeff forstisráðherra Sovet-
ríkj-anna. Er hún svar við orð-
sendingu þeirri, ér Macmillan
forsætisráðherra Bretlands og
Kennedy Bandaríkjaforseti sendu
Krúsjeff hinn 7. þ. m. En þar
fóru þeir fram á að utanríkisráð-
Iherrar ríkjanna þriggja kæmu
saman til viðræðna um afvopn-
únarmál áður en 18 ríkja af-
vopnunarráðstefnan hefst í Genf
Ihinn 14. marz nk. í svari sínu
ieggur Krúsjeff til að leiðtogar
ríkjanna átján, sem fulltrúa eiga
á ráðstefnunni í Genf, mæti sjálf
ir til fundarins hinn 14. marz. Á
Framhald á bls. 17
--------------«>
Sjdmennirnir tveir fundust
látnir í gúmbátnum
Flugvél frá varnarliðinu fann báiinn um hádegi á sunnudag —
Öðinn flutti hina látnu til Rvíkur en bátnum var sökkt
'Á ELLEFTA tímanum í gær-
morgun lagðist varðskipið
Óðinn að Ingólfsgarði í Rvík,
með lík sjómannanna tveggja
af Elliða, sem létust um borð
í gúmmíbátnum, sem slitn-
aði frá togaranum á laugar-
dagskvöldið. Skipsfélagar
hinna látnu sjómanna voru
mættir á hafnarbakkanum.
Þeir sem fórust voru Egill
Steingrímsson, háseti, 41 árs
gamall. Lætur han eftir sig
tvö börn á Siglufirði. Hólmar
Frímannsson, háseti, 26 ára.
Lætur hann eftir sig aldraða
foreldra á Siglufirði.
Eins ag fcunnugit er af frétt-
uim, slitnaði gúmmílbáturinn frá
Elliða kliukkan 18:53 á laugar-
dagskvöldið. Hafði Egill stokkið
út í bátinn, en Hólmar mun harfa
fallið útbyrðis, og komst í bátinn,
sem síðan glitnaði frá og hvarf
í sortann. Var bátsinis leitað urm

nóttina en án árangurs, og
fannst hann ekiki fyrr en á há-
diegi á sunnudaginn. Var það
flugvéil frá varnarliðinu á Kefla-
víkurflugvelli, sem fann bátinn
og leiðbeindi Óðni á staðimn.
Voru báðir mennirnir liátnir er
að var komið.
Flugvélin fann brak.
Fréttamaður Mbl. ártti tal við
Eirik Kristófersson sikipherra á
Óðni í gærmorgun. Hafði Eirílk-
ur þá samtals sofið í 9 klufcku-
stundir í tæplega fjóra sódar-
hringa.
— Við fundaiom fyrsta gúmmí-
bá'tinn kikuklkan 2:23 aðlfaranótt
sunnudagsins, sagði Eiríkiur. —
Vorum við þá staddir 8% sjó-
mílu norðvestur af Öndrverðar-
nesi. Við leituðum þarna ásamt
fjöl'da skipa, en sáum ekkert.
— Með birtu á sunnudagis-
morguninn tók að hveisisa. Kom
þá Rán á vettvang og skömmu
síðar bandiarísika fkigvélin.
Þessa mynd tók Ragnar
Snæfells klukkan 15:47 um
borð í Óðni á sunnudaginn.
Sýnir hún Skarðsvík, þar
sem skipið er að sökkva,
lagzt alveg á hliðina. Nokkr-
um mínútum síðar hvarf
i Skarðsvík í hafið. Stapafell,
I sem bjargaði áhöfn Skarðs-
l víkur, sézt bíða átekta til
i hægri á myndinni. — SJÁ
! NÁNAR Á BLS. 24.
Skiptu flugvélarnar leitarsvæð-
inu á milli sín og leitaði Rán
nær landi en sú bandaríska
dýpra. Bandaríska vélin var í
stöðugu sambandi við olkikur og
tilkynnti okikur jafnharðan og
hún varð einhvers vör.
— Rétt fyrir klukikan 11 til-
kynnti flugvélin að hún sæi bát
og fleira brak og klukkan 11:15
komum við að staðnum. Var
þetta vestur frá Bárðarkistu.
— Hér var um ræða björgun-
arbát og korkfleka frá Eliliða. Til
þe„s að báturinn yrði engum að
skaða á reki þá sigldum við hamn
niður. Þarna var eininig eirni
gúmmíbáturinn af þremur, sem
slitnuðu frá skipinu.
Framhald af bls. 2.

Þetta var aðeins guðleg forsjón
Mennirnir yfirgáfu bátinn 5 mín. áður en hann sökk
Kristján Rögnvaldsson (t.h.) skipstjóri á Elliða kveður
Bjarna Ingimarsson skipstjóra á Júpiter og þakkar honum
fyrir sig og sína menn. Ljósm. Mbl. Ól. K. M.
KLCKKAN tæplega 23 í
fyrrakvöld renndi togarinn
Júpiter upp að bryggju hér í
Reykjavíkurhöfn og hafði
innanborðs 26 menn af áhöfn
togarans Elliða sem sólar-
hring áður sökk út af Breiða-
firði. Sú björgun var einstaett
happaverk unnið á siðustu
stundu.
Fjöldi fólks var kominn
niður á bryggju til að fagna
skipbrotsmönnum, sem þó eru
nálega allir Siglfirðingar. En
þeir eiga margir skyldfólk og
vini hér og það kom til að
fagna þeim. Fréttamenn fóru
þegar um borð, en lítið tæki-
færi var til að ræða við skips-
brotsmenn, þar sem þeir hugð
ust fyrst og fremst komast í
land eftir hina söguríku úti-
vist.
Togarinn Júpiter var ný-
farinn á veiðar er hann varð
til að bjarga mönnunum.
Ætlunin var að varðskipið
Óðinn tæki skipbrotsmennina
af Elliða um borð tU sín og
héldi tafarlaust með þá norð-
ur til Siglufjarðar. Þetta
reyndist þó ófært, því veð-
urhæðin var svo mikU á
Breiðafirði að ekki þótti ger-
legt að flytja mennina á milli.
Við hittum Bjarna, skip-
stjóra á Júpiter, Ingimarsson
í brúnni þar sem hann ræddi
við fréttamenn og fleiri er
vildu vita um nánari tildrög
björgunarinnar. Einn komu-
manna gekk tU Bjarna og
þakaði honum hina giftu-
miklu björgun, sem raunar
væri ekki hægt að þakka eins
og vert væri.
— Það er ekkert að þakka.
Þetta var aðeins guðleg for'
sjón, svaraði Bjarni þegar í
stað.
Við töfðum fyrir Bjarna
stutta stund. Hann agði okk-
ur að þeir á Júpiter hefðu
lengstaf legið til hlés við Eil-
iða, sem stöðugt hallaðist
meira og meira á bakborðs-
hliðina. Mikið lán hefði ver-
ið hve vel björgunarlínunni
var skotið frá EUiða út í
Júpiter og strax hægt að
senda þeim bátinn yfir.
— Þeir gátu skotið línunni
undan vindinum til okkar
sagði Bjarni.
— Og ætlið þið að standa
lengi við? spurðum við
Bjarna.
— Nei, við förum út í nótt
kl. 3.
.