Morgunblaðið - 18.11.1962, Síða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 18. nóv. 1962

Dimmalimm í HSaistfæti
Sl. laugardag var opnuð ný
verzlun, Dimmalinun, sem er
til húsa í Aðalstræti 9, á ann
arri hæð. Br þetta hannyrða-
og listmunaverzlun. sem þær
systurnar Helga og Þórunn
Egilson eiga og reka ásamt
frú Sigrúnu Gunnlaugsdóttur,
sem er landskunn fyrir smelti-
skartgripi sína. Ætlunin er að
hafa á boðstólum listmuni, list
iðnað og verkefni fyrir handa-
vinnu og föndur, m.a. liti til að
þrykkja með og fyrir batik.
En þar sem jólin nálgast óð-
um verður lögð aðaláherzlan
á ýmiss konar jólavörur núna
fyrst í stað, bæði dúka og
dregla, ' og ýmiss konar
skemmtilega jólamuni, sem
eigendixrnir hafa sjálfar búið
til. — Hafa ekki áður verið á
boðstólnum þess konar vörur
hér, nema þá í mjög smáum
stíl. —
Sextugur á morgun:
Jóhann Cunnar Olafsson
sýslumaður
FYRR á tímum gengu sýslu-
menn á rauðum kjóli og með
korða við hlið, en slík ytri prakt
þótti vel fallin til að auka virð-
ingu hins sauðsvarta almúga fyr
ir valdstjórninni og rfiinna bófa
og illræðismenn á, að sverð rétt-
lætisins vofir jafnan yfir höfð-
um þeirra. Nú á tímum þykir
það meiri prýði á sýslumannin-
um, að hann sé góður forystu-
maður í ýmsum félagsmálum,
sem varða hag og afkomu al-
mennings. Bezt er þó, að hann
kunni ennfr. að meta það, sem
gefur lífinu glit og lit; en það er
andleg menning, og þá ekki sízt
sú, sem lýsir sér í ást og tryggð
til landsins og náttúru þess, þjóð-
arinnar, sögu hennar og siða.
í nærfellt tvo áratugi hafa fs-
firðingar verið þeir lánsmenn að
eiga slíkt yfirvald, þar sem er
Jóh. Gunnar Ólafsson, sýslumað-
ur þeirra og, bæjarfógeti. Þar í
sveitum, einkum á Hornströnd-
voru áður galdramenn mestir og
hatrammastir og illa þekki ég
Jóh. Gunnar, ef hann saknar
þeirra ekki, því að sjálfur var
hann svo fjölkunnugur, að meiri
slægur þætti honum í að leiða
hesta sína saman við þá en að
elta uppi smábófa eða jafnvel að
fást við þrjóska og heimska land
helgisbrjóta, sem honum er auð-
velt að kveða í kútinn.
Það þykir hlýða að geta ættar
manna og uppruna, þegar þeir
eiga sextugsafmæli ,eins og þessi
fjölfróði sýslumaður á næsta
dag, en fæddur er hann í Vík í
Mýrdal 17. nóv. 1902, sonur Ól-
afs bókara þar, en síðar verzl-
unarstjóra í Borgarnesi og Vest-
mannaeyjum, Arinbjarnarsonar
úr Innri-Njarðvík, en þar hafði
ætt sú búið mann fram af manni
og var af þeirri rót runninn
Sveinbjörn Egilsson, rektor og
skáld, sá ágæti vísindamaður á
klassiska mennt og þjóðleg fræði.
Kona Ólafs var Sigríður Ey-
þórsdóttir kaupmanns Felixson-
ar, Vesturlandspósts. Sú ætt er á
einn veg komin af Ásgrími
Hellnapresti, sem var maður lög-
kænn og vafðist mjög fyrir yfir-
völdum landsins, andlegum og
veraldlegum, og hafði jafnan
betur að lokum, en á annan veg
er þar að rekja til Geitaskarðs-
ættar, þar sem voru sýslumenn
Húnvetninga hver af öðrum.
Jóh. Gunnar hefur sýnt það og
sannað, að hann er enginn ætt-
leri, en það ólán er einna verst,
og hefur ættargifta fylgt stöðu
hans og störfum.
Þeir eru systkinasynir, sem sjá
má af þessu, herra Ásgeir Ás-
geirsson, forseti íslands, og Jóh.
Gunnar bæjarfógeti.
Jóh. Gunnar missti föður sinn,
er hann var 10 ára að aldri, en
ólst síðan upp með móður sinni
í Vestmannaeyjum, varð kandi-
dat í lögfræði 1927 og gegndi
síðan ýmsum lögfræðistörfum,
þar á meðal sem fulltrúi og stund
um sem staðgengill bæjarfóget-
anna á Seyðisfirði og í Hafnar-
firði, en bæjarstjóri var hann í
Vestmannaeyjum í tæpan ára-
tug, eða frá 1929 til 1938, og frá
haustinu 1943 hefur hann verið
sýslumaður ísfirðinga og bæjar-
fógeti.
Enda þótt Jóh. Gunnar sé sam-
vizkusamur og réttsýnn embætt-
ismaður, þá munu honum þó end
ast til meira hróss og langvar-
andi orðstírs þau aukastörf, sem
hann hefur á sig lagt til efling-
ar þjóðlegum vísindum og mennt
um. Hann var þegar á unga aldri
ágætlega að sér um það, er snerti
Vestmannaeyjar og sögu þeirra,
enda stálminnugur, glöggskyggn
og vandvirkur í könnun heim-
ilda. Þann sama áhuga hefur
hann sýnt á Vestfjörðum, hefur
verið forgöngumaður um eflingu
byggðasafns og bókasafns þar,
því að sjálfur er hann bókfróð-
ur og bókelskur. Þá er hann
máttarstólpi í útgáfunefnd Sögu-
félags Vestfjarða og er höfundur
að miklu fleirum ritgerðum sagn
fræðilegs efnis, einkum varðandi
Vestmannaeyjar og Vestfirði, en
nokkurt rúm er hér til að rekja.
Jóh. Gunnar kvæntist 2. mara
1929 glæsilegri konu, Rögnu Har-
aldsdóttur trésmiðs í Vestmanna
eyjum, og hafa þau eignast fimm
syni, en einn þeirra misstu þau
á barnsaldri. Þeir eru: Ólafur
verkfræðingur, forstjóri Hrað-
frystistöðvar Vestmannaeyja,
Gunnar Öm verkfræðinemi i
Hamborg, Hilmar símastarfsmað-
ur í Vestmannaeyjum og Krist-
inn, stud. art.
Þess vil ég að síðustu óska
mínum gamla vini og samstarfs-
manni að bæjarmálum Vest-
mannaeyja, Jóh. Gunnari, að af-
mæli þetta verði honum og fjöl-
skyldu hans heillaríkur áfangi,
en einkum þess, að honum megl
endast heilsuhreysti til hárrar
elli við iðkun þeirra fræða, sem
honum eru hjartfólgnust, en ís-
lenzkri þjóðmenningu til þrifa.
P. V. G. Kolka. /
______________________ /
Stefnir félag ungra Sjálfst: :ð-
ismanna I Hafnarfirði hefur
kaffisölu ■ Sjálfstæðishúsinu,
sunnudaginn 18. þ.m. kL 3—5.
Stefnisfélagar og aðrir, era
kvattir til að koma og fá sér
kaffisopa.