Morgunblaðið - 23.11.1962, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐ1Ð
Föstudagur 23. nóv. 1962
INNSIGU „ÞJ0ÐFYLKIN6ARINNAR
ATBURÐIR þeir, sem
gerðust á Alþýðusambands
þingi, þegar Framsóknar-
menn stóðu með kommún-
istum að freklegum lög-
brotum og neituðu að
hlýða lögmætum dómi,
eru ' þess eðlis, að menn
hljóta að staldra við og
leitast við að gera sér
grein fyrir, hvað því geti
valdið, að annar stærsti
stjómmálaflokkur lands-
ins grípur til slíkra óyndis-
úrræða.
Þannig vill til, að Morg-
uhblaðið hefur í höndum
upplýsingar um samstarf
kommúnista og Framsókn-
armanna síðustu árin og
fyrirætlanir þessara „þjóð-
fylkingarmanna“. Sumra
þessara upplýsinga hefur
áður verið getið hér í
blaðinu, en ástæða er til
að rifja nú upp stærstu
drætti þeirra með hliðsjón
af því, að athafnirnar á Al-
þýðusambandsþingi eru
innsigli þeirrar stefnu,
sem mörkuð hefur verið
af þeim Eysteini Jónssyni,
formanni Framsóknar-
flokksins, og Einari Ol-
geirssyni, formarmi komm-
únistaflokksins.
Hér á eftir verða birtir
nokkrir kaflar úr leyni-
skýrslum kommúnista, sem
varpa ljósi á fyrirætlanir
þeirra í „þjóðfylkingunni“
með Framsóknarflokknum.
f skýrslu miðstjómar komm
únistaflokksins á þingi hans
í marz 1960 segir m.a.:
„Nú verður að reyna sam-
starf við Framsókn, en það er
hlutur, sem átta verður sig
vel á. Við og Framsókn vor-
um stoðirnar undir vinstri
stjórninnl Við þurfum að
átta okkur vel á valdakerfi
Framsóknar og tengslum
hennar við ameríska auð-
valdið, hvers aðalmálsvari
fyrrum var Jónas Hriflon, en
nú Vilhjálmur Þór. Spreng-
ing vinstri stjórnarinnar voru
söguleg mistök hjá Framsókn.
Nú liggur við að hún kolt
sigli sínu eigin valdakerfi,
þar sem ihaldið reiðir nú til
höggs gegn því. Einnig liggur
nú við, að bönd Framsóknar
við ameríska auðvaldið
bresti. Innan Framsóknar-
flokksins er þjóðlegur tend-
ens fyrir hendi og möguleik-
ar eru nú að skapast fyrir
breytingu innan hans.“
„Yrði að vera
alþýðustjórn“
Síðar segir:
„í kosningasamvinnu við
Framsókn gætum við í
sameiningu náð miklum
meirihluta við Alþingis-
kosningar. Slík samvinna,
ef tækist, gæti enzt til
langs tíma. Við -f- Fram-
sókn -f- Þjóðvörn höfum
nú 45% kjósenda að baki
okkur. Slík þjóðfylking
gæti náð hreinum meiri-
hluta í kosningum á næst-
unni. Sú stjórn, sem upp
úr því yrði mynduð, yrði
að vera alþýðustjórn eða
þróast upp í það. Það er
engin gylling. Vilhjálmur
Þór er nú farinn frá Fram-
sókn eða því sem næst“.
ASÍ-þing 1960
í nóvember þetta sama ár
var þing Alþýðusambands ís-
lands haldið. Þá kom í ljós,
að mikill árangur hafði náðst
af hinu nána samstarfi við
Framsóknarflokkinn. f skýrslu
um Alþýðusambandsþingið
þá segir:
„Áður en til þings kom var
afráðið að hafa samstarf við
Framsókn, ef unnt reyndist
að fá það fram á málefnaleg-
um grundvelli (þ.e. án allra
hrossakaupa). Gekk þetta
snuðrulaust og reyndist Fram
sókn vel á þinginu“.
Síðar í skýrslunni segir,
þegar rætt er um inntöku-
beiðni Landssambands ís-
lenzkra verzlunarmanna:
„Framsóknarmenn stóðu sig
vel í þessu máli og kom það
mörgum á óvart (en þótti lofa
góðu). Atkvæðagreiðsla fór
þannig, að inntökubeiðninni
var vísað frá með 198 atkvæð
um gegn 129“.
Kommúnistar hafa sýni-
lega talið, að einna vafasam-
ast væri, að Framsóknar-
menn stæðu með þeim að of-
beldisverkum gagnvart LÍV,
vegna þess að margir Fram-
sóknarmenn eru þar félags-
menn. Það kemur því flatt
upp á þá, að þeir skyldu
reynast svo „vel“ x þessu
máli.
&
ASÍ-þing 1962
Nú er samstarf þessara
tveggja flokka hinsvegar
orðið svo miklu nánara, að
kommúnistar þurftu ekki
að fara í neinar grafgötur
um það, að Framsóknar-
menn standa með þeim,
jafnvel þó hin freklegustu
lögbrot séu framin. Um
það allt var samið fyrir-
fram, og leiðtogar Fram-
sóknarmanna settu það
eitt skilyrði, að kommún-
istar væru hatrammir í
árásum á æðstu dómstóla,
svo að þeir gætu bent á,
að afstaða Framsóknar-
mannanna á þinginu væri
þó ábyrgari en kommún-
ista, þótt raunin yrði sú,
að hlutur þeirra er hálfu
verri en Moskvumanna.
Um það blandast engum
hugur, að „þjóðfylkingar-
menn“ stefna að því að ná
meirihluta á Alþingi og
mynda nýja vinstri stjórn,
sem hagnýti sér reynslu
hinnar fyrri, enda ómót-
mælt, að þessir flokkar
hyggi á samstarf, ef þeir
hafa tök á því. Að þessu
efni vék Morgunblaðið
hinn 17. maí sl. og hefur
því, sem þar segir, aldrei
verið mótmælt:
„Meðal annars vék Lúðvík
Jósepsson að þessu efni í
ræðu, sem hann flutti á fundi
í Sósíalistafélagi Reykjavíkur
hinn 29. nóvember sl.
í stuttu máli má segja, að
„þjóðfylkingarmenn" dragi
eftirfarandi lærdóm af störf-
um vinstri stjórnarinnar:
★ í nýrri vinstri stjórn,
sem „yrði að vera alþýðu-
stjórn eða þróast upp í það“
yrði öll bankastarfsemi að
lúta styrkri stjórn ríkisstjóm-
arinnar sjálfrar.
ir Nauðsynlegt væri að
sjá til þess að engin einka-
fyrirtæki gætu hagnazt, held-
ur væri þeim frá upphafi
haldið í miklum fjárhagserf-
iðleikum.
■Ar Komið yrði á fót víð-
tækum innflutningi og út-
flutningi á vegum ríkisins, en
jafnframt myndu stjórnar-
völdin hygla SÍS.
ir Fyrst yrði reynt að
koma smáatvinnurekstri á
kné, en athyglinni væri dreift
frá því með hörðum árásum
á stærri fyrirtæki.
ir í kjaramálum væri séð
til þess, að ríkis-, bæjar- og
SÍS-fyrirtæki semdu um
miklar kauphækkanir, sem
neyddu aðra til uppgjafar.
ic Þegar slíkir samningar
hefðu verið gerðir, ætti að
setja fyrirtækjum, eins og t.d.
Eimskip, nokkurra daga frest
til að semja, annars yrðu
eignirnar gerðar upptækar,
ýmist til ríkisins eða þá af-
hentar SÍS.
★ Loks yrðu stórlán tekin
í Rússlandi með 214 % vöxt-
um og viðskiptum beint til
járntjaldslandanna í stöðugt
ríkari mæli.
„Þjóðfylkingarmenn“ telja
mikilvægasta hlutverk Fram-
sóknarflokksins að vinna
fylgi óánægðra hægri manna,
og opinberlega eigi Fram-
sóknarflokkurinn því ekki
alltaf að taka afstöðu með
kommúnistum, sérstaklega
ekki í utanríkismálum fram-
an af „þjóðfylkingartíman-
um“. Kommúnistar telja, að
Framsóknarmenn vilji læra
af mistökum vinstri stjórnar-
innar og meirihluti muni því
fást innan Framsóknarflokks-
ins fyrir því að fara þessa
leið, ef hún er klædd í sak-
leysislegan búning. Þeir telja
einnig mikilvægt, að sem
allra flestir kommúnistcir
gangi 1 kaupfélögin og skapi
líka á þáhn hátt þrýsting á
Framsóknarflokkinn.
Eins og áður er getið hefur
Morgunblaðið örugga vit-
neskju fyrir því, að áform
kommúnista eru í meginat-
riðum á þá leið, sem að fram-
an greinir, enda er allt þetta
í nákvæmu samræmi við
starfsaðferðir erindreka hins
alþjóðlega kommúnisma hvar
vetna þar sem verið er að
reyna að ná völdum.
Morgunblaðinu er líka
kunnugt um það, að komm-
únistaforingjarnir telja leið-
toga Framsóknarflokksins
hlynnta þessum aðgerðum, og
vissulega hefur framferði
þeirra verið á þann veg, að
það virðist sannað, að þessi
skoðun kommúnista sé ekki
út í bláinn“.
Rússar hrósa Framsókn
En það eru ekki eingöngu
kommúnistar hér á landi,
sem ánægðir eru með frammi
stöðu Framsóknarmanna. —
Húsbændur þeirra í Kreml
gleðjast líka mjög. Þannig
var frá því skýrt í rússnesku
tímariti í fyrrasumar með
miklum fögnuði, að Tíminn
og Framsóknarflokkurinn
væri á bandi heimskommún-
ismans. Þar stóðu þessi orð:
„Tíminn, málgagn Fram-
sóknarflokksins, krefst þess,
að aftur verði horfið til þess
ástands, sem var 1949—50,
þegar Island varð meðlimur
í NATO, en hafði engan
amerískan her.
Þessi ályktun hinnar ráð-
andi deildar annars stærsta
stjórnmálaflokks Islands er
alvarlegt áfall fyrir þá, sem
hlynntir eru dvöl ameriska
hersins“.
í greininni segir einnig:
„Sambandsþing ungra Fram
sóknarmanna, sem haldið
var í apríl 1961, samþykkti
ályktun, þar sem segir, að
dvöl bandarisks hers á Islandi
sé mikil hætta fyrir öryggi
þjóðarinnar. Sambandsþingið
krafist þess, að hinn amer-
íski her yrði þegar í stað
fluttur á burt frá lslandi“.
Áður hafði því verið lýst,
hve þýðingarmikiff Island
væri hernaðarlega. Þess
vegna er afstaða Framsóknar-
manna í varnarmálum þýðing
armikil fyrir Rússa.
„Samábyrgð“ Fram
sóknarmanna með
kommúnistuín
Um líkt leyti upplýstist, að
formaður Félags ungra Fram-
sóknarmanna hefði setið
kommúnistaþing x Moskvu,
sem sjálfur Krúsjeff heiðraði
með því að bjóða þátttakend-
um í garðboð. Stjórnendur
þessa þings lýstu því sem
„fundi friðelskandi æsku,
sem óskaði að treysta sam-
ábyrgð sína, bæta gagn-
kvæman skilning og marg-
falda átök sín í þágu glæsts
sigurs“.
Hér að framan hafa
nokkur dæmi verfÖ nefnd
um samstarf kommúnistá
og Ffamsóknarmanna, eðli
þess og tilgang. Fram að
þessu hafa Framsóknar-
menn mótmælt því, að þeir
væru í nánu bandalagi við
kommúnista og hygðust
fylgja þeim í hreinum lög-
leystxm á leið til undirok-
unar íslenzku þjóðarinnar.
Margir hafa vafalaust
viljað trúa því, að það
væri rétt, að enda þótt
Framsóknarmenn hygðust
mynda stjórn með komm-
únistum, ef þeir næðu
þingmeirihluta, þá myndu
þeir ekki fylgja þeim í lög-
brotum og ofbeldisverkum.
Eftir atburðina á Alþýðu-
sambandsþingi virðist því
miður sem leiðtogar Fram-
sóknarflokksins séu fúsir
til að ganga býsna langt á
„þj óðfylkingarbrautinni“.
Kommúnistar hafa nú
líka náð því marki að gera
Framsóknarmenn opinber-
lega samábyrga fyrir lög-
leysum, og þannig hafa
þeir knýtt þá traustari
böndum í „þjóðfylking-
unni“.
Reynslan sker úr um
það, hversu náið bandalag
Framsóknarmanna og
kommúnista verður á næst
unni. Með hliðsjón af kosn-
ingum í vor reyna þeir
sjálfsagt að breiða yfir
samstöðuna og fyrirætlan-
irnar. En nú þegar er svo
margt upplýst, að einlægir
lýðræðisunnendur geta
ekki hætt á það að fela nú-
verandi leiðtogum Fram-
sóknarflokksins úrslitaá-
hrif í íslenzku þjóðfélagi.