Morgunblaðið - 30.03.1963, Qupperneq 3

Laugardaguí 30. márz 1963
M O R C V /V R 14 fí I h
STAKSTEIHAR
Xrave dreginn inn á höfn. í baksýn er varðskipið Ægir, sem dró togarann frá Eyjum. — Myndirnar tók Sv. Þ.
„Adenauer hefur langa fingur"
segja þeir á to^aranum Trave
YARÐSKIPIÐ Ægir kom um
9 leytið í gærmorgun til
Reykjavíkur með þýzka togar
ann Trave í eftirdragi, en tog
arinn hefur legið í Yestmanna
eyjahöfn í einar 4 vikur eftir
strandið á Faxaskeri.
Blaðamaður og ljósmyndari
frá Morgunblaðinu brugðu sér
um borð í Trave í gærdag og
vildi þá svo vel til, að Andri
Heiðberg var einmitt að undir
búa sig fyrir köfun til að
kanna skemmdir á togaranum
eftir strandið.
— í>ú ætlar að skoða botninn
er þ'að ekki?
— Jú, þeir vilja fá að vita,
hvort nokkuð er á botninum,
sem gæti skemmt brautirnar,
þegar hann verður dreginn i
slipp.
— Hvað kostar froskmanns
búningur?
— Ef hann er af fullkomn-
ustu gerð kostar hann yfir 30
þúsund krónur með öllum út-
búnaði, sagði Andri og tottaði
vindil með auðsýnlegri
ánægju.
— Finnur þú ekki eitt og
annað hér í höfninni?
— Það er ekki langt síðan ég
fann ferðatösku á botninum. í
henni var 21 flaska af Vodka,
75%, en 12 voru brotnar, þvi
er nú ver. Það hefur áreiðan
lega verið upplit á piltunum,
sem misstu töskuna niður.

Þegar hér var komið sögu
var Andri kominn í búninginn
og albúinn að stökkva fyrir
borð. Hann totttaði vindilinn
nokkrum sinnum, en stökk svo
í sjóinn og hvarf fljótlega und
ir togarann.
Á borðstokknum sat véla-
maður af Trave, feitur vel og
skítugur upp yfir haus!
— Hvað heitir þú, meistari?
— Frits Zander.
— Hvar eru allir hásetarnir?
— Þeir eru farnir í land að
kaupa sér vodka.
— Jæja,. þú hefur ekki farið
með þeim?
— Nei, mér þykir vodka
ekki gott.
— Hásetarnir voru 1 fisk-
vinnu í Vestmannaeyjum, var
það ekki?
— Jú, það var sagt frá því
í Morgunblaðinu.
— Eg er frá Morgunblaðir.u.
Við þessa yfirlýsingu æstist
vélamaðurinn upp og hann
kallaði á tvo skipverja og
sagði þeim tíðindin. Annar
þeirra vék sér að blaðamann-
inum og sagði:
Framh. á bls. 23.
Andri stekkur í sjóinn til að' kanna botninn á Trave.

Óskar (t.v.) og Gisli hjálpa Andra við að troða sér í fosk-
Flestir munu sammála um það
um þessar mundir, að málefna-
aðstaða Viðreisnarstjórnarinnar
að loknu kjörtímabili sé mjög
sterk. Stjórnin hefur tryggt þjóð-
inni heilbrigt og öruggt stjórnar-
far, stjórnarflokkarnir hafa stað-
ið vel saman um framkvæmd
viðreisnarstefnunnar og þeim
hefur tekizt að tryggja meiri
framfarir og velmegun i þjóðfé-
laginu en nokkru sinni fyrr.
Undir forystu Viðreisnarstjórn .
arinnar hefur almenningi verið
tryggð meiri, betri og varanlegri
atvinna, en áður hefur þekkzt
hér á landi. Atvinnutekjur hafa
stórhækkað, unnið hefur verið að
umbótum í húsnæðismálum í
stærri stíl en oftast áður, skattar
og tollar hafa verið lækkaðir,
skólakerfið bætt á marga vegu,
listir og vísindi studd af meiri
stórhug og raunsæi en nokkru
sinni fyrr.
Þetta eru aðeins örfáir drætt-
ir úr starfi og stefnu Viðreisn-
arstjórnarinnar sl. 4 ár. Það er
með þessa mynd að bakhjarli,
sem flokkar hennar ganga til
kosninga á komandi sumri.
Hvað er hinumegin?
En hvað er hinumegin? Hvað
tæki við ef stjórnarandstaðan,
þjóðfylkingarflokkarnir Fram-
sóknarmenn og kommúnistar,
kæmust til valda?
Svarið við þeirri spurningu
felst i raun og veru í sögu vinstri
stjórnarinnar sálugu. Hún gafst
upp á miðju kjörtímabili. Allt
samstarf flokka hennar mótaðist
af glundroða, úrræðaleysi og
upplausn. Eina úrræði flokka
hennar var að hækka stöðugt
tolla og skatta til þess að geta
haldið áfram að ausa liundriiðum
milljóna króna í hina óseðjandi
hít verðbólgunnar. Afleiðingin
var stöðugt aukin dýrtíð, vax-
andi hallarekstur atvinnuveg-
anna og að lokum yfirvofandi
allsheriar hrun.
Auðvitað myndi sagan endur-
taka sig ef ný vinstri stjóm yrði
mynduð að lcknum næstu kosn-
ingum. Framsóknarmenn og
kommúnistar hafa ekkert breytzt
frá því á árunum 1956—1958. Þeir
eru jafn gersamlega ófærir um
að stjórna landinu og þeir voru
þá. —
Þessa staðreynd verða íslenzk-
ir kjósendur að hafa í huga, þeg-
ar þeir skoða hug sinn, áður en
þeir ganga að kjörborðinu í
sumar.
Öfg-arnar og vitleysan
Sterk málefnaaðstaða
Svo mikil er málefnafátækt
Framsóknarflokksins um þessar
mundir, að öfgar og hrein vit-
leysa móta allan málflutning
blaða hans. Þegar þau gefast upp
á að tala um „móðuharðindi af
manna völdum,“ vérður það síð-
asta haldreipi Tímans að ríkis-
stjórnin sé á móti erninum!
Hafa menn nú séð annað eins
volæði? Þjóðin vill ekki að
þessi svipmikli fugl, konungur ís-
lenzkra fugla, verði aldauða
í landinu. Þá byrjar málgagn
Framsóknarflokksins að halda
því fram að það sé Viðreisnar-
stjórnin sem standi fyrir eitrun,
er erninum sé mest hætta búin
af. Það er vissulega kaldhæðni
örlaganna að það skyldi einmitt
vera á valdatíma vinstri stjórn-
arinnar árið 1957, að eitrun var
lögboðin. Vitanlega hefur engum
pólitískum andstæðingi hennar
dottið í hug að gera þá ráð-
stöfun að árásarefni á stjórnina.
En nú segir Tíminn hinn hróðug-
asti að Viðreisnarstjórnin sé á
móti erninum!