Morgunblaðið - 30.03.1963, Blaðsíða 20

20
m n r fí Z’N n i 4 n r ð
40**
tHtr
Laugardagut 30. marz 1963
DUNKERLEYS
Núna var hann sárfeginn, að
faðir hans skyldd hafa farið til
Skotlands. Öðruvísi hefði ef til
vill orðið óhægt um vik að taka
heimiboðinu til sir Daniels Dunk
erley. Enda þótt dómarinn ætti
fáa kunningja, voru þó einstöku
hús, þar sem hann var stundum
í kvöldverðaboði, en það voru
ekki hús, sem á neinn hátt líkt-
ust heimili sir Daniels. Hann
hefði orðið að ganga gegn um
vandlega yfirheyrslu um sir Dán
iel. Hver var hann? Hvað vissi
maður um hann Var rétt að
vera að þekkja hann? Felix sá
alveg fyrir augum sínum við-
bjóðinn á andliti föður síns, ef
hann liti í eintak af „Dunker-
leys“ eða „Bláköldum staðreynd
um“!
En það er nú sama, hugsaði
hann, meðan hann var að hnýta
á sig hvíta bindið, frammi fyrir
speglinum í svefnherberginu sínu
Eg hlakka til að fara þangað
Dina hafði sagt honum margt af
húsinu þeirra, og, töfrar »nd-
stæðnanna vógu þun.gt á ungu
hjarta hans. Hinumegin við torg-
ið höfðu þau arna í hverju her-
bergi og rafmagnsljós! Hugsa
sér! Hann leit kring um sig í óvist
lega herberginu sínu, þar sem
ekki var önnur lýsing en tvö
kerti, og þar sem aldrei í hans
minni hafði verið lagt í. Og hann
íór í frakkann, einbeittur í huga
Æskan! Hún var æðsta þrá hans.
í>að var svo sem nó,g af stelpum
í skólanum hans — of mikið!
Hann var orðinn hundleiður á
þeim og feginn, að hann átti
ekkd að fara þangað aftur. Þær
þýddu í hans augum alls ekki
sama sem æska — þær voru bara
stelpur og í meira lagi hversdags
legar. En Dina var dálítið annað,
þegar hún losnaði úr hópnum
og fékk að njóta sín: hún var
öllu þessu ólík og í andstöðu
við dimma húsið hans og góðu
frænkuna hans og vinnukonurn-
ar þrjár, sem minntu helzt á ör
laganornirnar. Hann hugsaði sér
Dinu í viðeigandi umhverfi, þar
sem alltaf loguðu ljós og þar
sem arineldurinn hafði aug -, sem
voru skær og blikandi, en ekki
dauð og ólundarleg. Þegar hann
kom út á tor.gið, sýndist honum
það engu dimmara en húsið, sem
hann var að koma út úr. Með
ákafa u-nglingsins hljóp hann yf-
ir torgið í áttina að gjörtu glugg
unum hinumegin við það.
8.
Sim gamli, faðir sir Daniels
hafði komið inn í setustofuna rétt
í sama bili og Felix kom, og nú
tók húsbóndinn eftir því, að all-
ir voru mættir nema prófastur-
inn.
Theoódór Ohrystal, sem fjöl-
skyldan hafði þekkt vel, þegar
hann var vesæll aðstoðarprest-
ur í Manchester, var nú aldrei
titlaður annað en prófasturinn.
Ekkert var vanrækt, sem gæti
lyft undir eigin virðuleik sir
Daniels. Theó hafði lengi verið
„skólameistari“, svo að þeir, er
hittu hann eða heyrðu hann
nefndan hjá sir Daniel og vissu
um samband Tians við Beckwith,
gátu ekkj látið sér detta í hug,
að þarna væri um að ræða venju
legan skólastjóra. Nú var hann
orðinn „prófasturinn“, þeim til
leiðbeiningar, sem ekki kynnu
að geta lesið tignina út úr klæða
burði huns.
Það var einkenmandi fyrir próf
astinn, fannst sir Daniel, að hann
skyldi koma síðastur. Hann var
hér í húlsinu, gestkomamdi, en
allt síðan um hádegisverð hafði
hann verið að vinna í herberg-
inu sínu. Og hamn þurfti ekki
einu sinmi að hafa fataskipti, því
að klerkabúningur hans átti jafnt
við að morgni sem kvöldi. en það
ALLTAF FJÖLGAR VOLKSWAGEN
Akið mót hækkandi
sól og sumri í
nýjum
VOLKSWAGEN
VORID XR I NAMD
Vinsældir VOLKSWAGEN hér á landi
sanna ótvírætt kosti hans við okkar staðhætti —
VOLKSWAGEN er ekkert tízkufyrirbæri,
það sannar bezt hið háa endursöluverð hans.
Verð aðeins kr. 121.525,00.
VOLKSWAGEN er vandaður sígildur bíll.
Volkswagen er einmitt framleiddur fyrir yður.
- PANTIÐ TÍMANLECA -
VOLKSWAGEN ER 5 MANNA BÍLL
HEILDVERZLUNIN HEKLA HF
Laugavegi 170—17? — Reykjavík — Sími 11275.
var greinilegt, að hann vildi láta
taka eftir komu sinni. Hann var
ekki einn þeirra, sem kom inn
í stofu — hann birtist.
Og það vantaði heldur ekki,
að tekið væri eft'ir því, fannst
Dan. Hann stikaði til húsmóður-
innar, heilsaði henni með handa
bandi, eins og hann hefði ekki
séð hana vikum saman, og hélt
í hönd hennar, meðan hann var
að afsaka, að hann hefði ef til vill
látið gesctina bíða. — En nú er
ég líka búinm, bætti hann við
og gaf þar með tdl kynma þá
geysilegu vinnu, sem hann hefði
afkastað, meðan þau hefðu verið
önnum kafim að gera ekki neitt,
nema ef vera skyldi að hafa fata
skipti og snurfusa sig. — En
ég lofa ykkur því, að á morgun
skal ég vera alfarið til þénustu.
Hann leit yfir hópinm Oig aug-
un Ijómuðu alveg sérstaklega til
Felixar Boys, en hann var sá eini
þarna, sem hanm hafði ekki hitt
áður. Frú Dunkerley kýnnti Fel
ix, og Dina, sem var hrædd-
ari við legghlífararr.ar og gullna
hárið en flest amnað, kallaði und
ir eins til hans: — Ó. hr. Chryst
al, Felix er kominn hingað til
að búa sig undir að fara til Ox
ford. Hanrn hefur verið erlend-
is árum saman og nú þarf hann
að fara til ítroðara, til þess að
geta komist í háskólanm í haust
Gætuð þér ekki tekdð hanm að
yður? Þér hafið hvort sem er
verið kennari og ég efast ekki
um áð Felix mundi kunna vel
við sig hjá yður. Og nú þegar
þér eruð orðinn prófastur, hafið
þér náttúrlega fullt af prestum,
til þess áð gera verkin, eða er
það ekki? Þér hafið víst nógan
tíma til þess arna. Ef þér vilduð
gera þetta. yrði ég miklu rólegri
Sögðuð þér ekki, að hún frú
Hornabrook gamla, væri orðin
ráðskona hjá yður? Hún mundi
áreiðanlega gefa Felix vel að
borða. Þær hafa orð á sér fyrir
það, þessar konur frá Manchest-
er.
Felix leið nú ekki alltof vel
fyrir í kjólfötum, sem hann fór
svo sjaldan í, en nú fór hann
allur hjá sér, roðnaði og stam-
aði: — Nei, vitið þér nú hvað,
ungfrú Dunkerley.. Þér verðið
að afsaka hana, herra. ...
— Eg sé ekki neitt athugavert
við þetta, sagði Dina, sér til varn
ar, er hún varð þess vör, að öll-
um leið hálfilla, enda þótt það
kæmi alls ekki fram í svip pró-
fastsins. Hamn brosti einmitt, góð
mannlega og vingjarnlega, em und
ir rólega yfirborðinu, hugsaði
hann með sjálíum sér: — Furða,
hvað peningarnir fá litlu áorkað.
Stelpam var hrein endurútgáfa
af henmi mömmu sinni! Hann
minmtist þess, hvernig Agnes var
vön að gustast, eins og lækur í
leysingu og segja hvað sem henni
datt í hug. Dina hafði þó það
fram yfir hana að nota lestrar-
merki í talsmáta sínum, en meiri
var munurimn ekki. Hann leit
nú á hana yfir sérríglasið, sem
sir Daniel hafði rétt honum, en
sneri sér annars til Felixar.
— Jæja, hr. Boys, svO að þessi
unga ófoitsjála kona vill koma
yður fyrir úti í sveit, til að eyða
tímanum til einskis, hjá forn-
legum skólakennara, sem nú er
orðinn prófastur o,g lætur sér
leiðast í iðjuleysi síiju! Yið verð
um að bjarga yður frá þeim ör-
lögum. Og eins verð ég að gæta
mannorðs míns. Þér virðist vera
athugull, og ég murndi hugsa mig
— Það er verst að ég skuli hafa gleymt að setja tappann í
vínflöskuna.
tvisvar irm, áður en ég gerði yður
þátttakanda í þessu skammarlega
iðjuleysi mínu.
Hann drakk úr glasinu ög setti
það frá sér, einbeittlaga, eins og
hann vildi segja, að þar með
væri þetta mál útrætt. Nú heyrð
is hringt til matar. Theó stillti
sig um að gamga til Grace Satter
field og bauð frú Dunkerley arm
inn og gekk á eftir sir Daniel og
Grace út um dyrmar og svo nið
ur stigann til borðsalarins.
\
9.
Hesba sat við hliðina á Laurie
og Agnes, sem kvaldist enn af
orðunum, sem Daniel hafði látið
falla, uppi, gat ekki haft af þeim
augun. Hún sagði við sjálfa sig,
að auðvitað gæti Daniel alltaf
talið sjálfum sér trú um, að allt
gæti gerzt, af því einu, að hamn
vildi láta það gerast — annars
hefði hann aldrei talað um það
svona rólega. En, þótt hana ætti
að- drepa, þá gat hún ekki séð,
að Hesba svaraði á nokkurn hátt
hinni augsýnilegu hrifni Lauries.
Gallinn var sá, að drengurinn
var svoddan unglingur ennþá,
en jafmframt grunaði hana, að
Hesba væri orðin þroskuð þrátt
fyrir æsku sína. Hún virtist snúa
sér miklu meira að Sim gamla,
sem sat til hinnar hliðar henni
og rausaði endurminningar sínar
við hana, heldur en til Lauries,
sem vissi ekki, hvað hann átti
að segja. Og þegar þær voru
komnar upp í setustofuna og
karlmennirnir voru enm niðri í
borðsalnum, fór Agnes að geta
sér til um, hvers vegna svona
mikil breyting hefði orðið á
Hesbu, þegar hún sagði allt í einu
við hana: — Þér megið ekki mis
virða það við mig, frú Dunker-
ley, en ég verð að fara bráðum
En hún virtist ekki lengur vera
að leyna neinum æsingi. Miklu
fremur að hafa gefð honum laus
an tauminn, tekið ákvörðum, er
hún hafði áður verið að berjast
við, en væri nú ánægð yfir að
hafa tekið hana.
Grace Satterfield gekk í lið
með frænku sinni um það að
biðja Hesbu, fyrir kurteisi sakir,
að vera dólítið lengur, en hún
lét ekki undan, og heldur ekki
vildi hún segja, hvers vegnn húm
hefði tekið þeissa ákvörðun —
svona snögglega, að því er virt-
ist. — Eg verð að fara klukkan
Teikncui: Fred Harman
tíu, sagði hún og svo kom yfir
hana einhver drungi, svo að
meira hafðist ekki upp úr henni.
Hún var að hugsa um atvik,
sem hafði komið fyrir í gær, í
hinum. vistlegu salarkynnum út-
gáfufyrirtækisins. Hún hafði
lokið við nýja ’ sögu, sem hét
„Drekinm velsiðaði". sem hún
bjóst við að tæki við af hinni
framhaldssögunni í „Dunkerleys“
En auðvitað varð Alec Dillworth
að lesa hana fyrst og samþykkja
hana. Hún hafði tekið með sér
handritið og hitt hamn í skrif-
stóð þarna og þar sem hann var
strax, og hann vissi ekki, að hún
stóð þarna og þar s^m hann var
niðursokkinn í að horfa út um
gluggann, varð hún brátt jafn
niðursokkin í að horfa á hann.
Þennan litla, granna mann, sem
var ekki stærri en hún sjálf, en
liðugur eins ag köttur, með úfma
ljósa hárið og næstum náfölt and
lit. Hann hafði alltaf vakið eftir
tekt hennar og gefið henni til
kynna, að hann hefði margt
— Ég held að það sé allt í lagi. En
viljið þér hjálpa mér. þessi hryllilegi
maður........
— Haltu þér saman, Jane.
— Hvað, hún er bundin. HvaS er
hérna eiginlega um að vera?
— Vertu nú hægur, kúreki.
— Þetta er bara fjölskyldumál.
Skiptu þér ekkert »í því, hún er kon-
an mín
gflíltvarpiö
Laugardagur 30. marz
8.00 Morgunútvarp.
12.00 Hádegisútvarp.
13.00 Óskalög sjúklinga (Ragnheið
ur Ásta Pétursdóttir).
14.40 Vikan framundan: Kynning á
dagskrárefni útvarpsins.
15.00 Fréttir. — Laugardagslögin.
16.30 Danskennsla (Heiðar Ást-
valdsson).
17.00 Fréttir. — Æskulýðstónleikar,
kynntir af dr. Hallgrími Helga
syni.
18.00 Útvarpssaga barnanna: „Böm
in í Fögruhlíð" eftir Halvor
Floden; IV. (Sigurður Gunn.
arsson).
18.20 Veðurfregnir.
18.30 Tómstundaþáttur barna og
unglinga (Jón Pálsson).
18.55 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir,
20.00 „í Vírr í kvöld“: Hans Kolesa
og hljómsv. hans leika Vínar-
lög.
20.20 Leikrit: „Eftirlitsmaðurinn"
eftir Nikolaj Gogol. Þýðandi:
igurður Grimsson. — Leik-
stjóri: Lárus Pálsson.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Passiusálmar (42).
22.20 Danslög. — 24.00 DangskrárL
Votuhappdrcetti
16250 VINNINGARI
Fjórði hver miði yinnur að meðaltalil
Hæstu vinningar 1/2 milljón krónur.
Lægstu 1000 krónur.
DreoiÓ 5^ hv^rs mdnadðr#