Morgunblaðið - 23.10.1963, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 23. okt. 1963
MORGUNBLAÐIÐ
Kommúni.ítar
— VIÐ vorum á reki 12—
14 tíma og veðurhæðin var
að minnsta kosti 14 vind-
stig þegar verst var. Gang-
urinn við- keisinn stjórn-
borðsmegin fylltist af sjó er
járnhurðin á honum gekk
af hjörunum. Stjórnborðs-
hurðin á brúnni gekk inn
með karmi og öllu saman
og hentist þvert gegnum
brúna. Þó stóð ég þar í sjó
upp undir hendur. Öll sigl-
ingatæki urðu óvirk og síð-
ar sendirinn, þegar spennu
breytirinn við hann blotn-
aði. Um tíma héldum við
Skipshöfnin á Bindholmen. I miðjunni eru skipstjórinn (í leðurjakka) og styrimaður (með
hatt).
(Ljósm. Mbl. Ól. K. Mag).
Bænastund í klefa skipstjóra
er skipið hallaðist 40 gráður
að við myndum farast. Við
höfðum sameiginlega hæna
stund og hétum á kirkjur
heima í Noregi, þegar út-
litið var verst. Það má
heita einstakt lán að allt
fór vel, því um skeið hall-
aðist skipið 40 gráður á
stjórnborða og dekkið stóð
fullt af sjó. Hefði þá riðið
á okkur annar sjór hefðum
við ekki verið hér til frá-
sagnar, sagði skipstjórinn á
Hindholmen, Georg Sætre
frá Álasundi, er við hittum
hann um horð í skipi sínu
um hádegið í gær.
Eins og skýrt var frá í frétt
blaðsins sl. föstudag, lenti
línuveiðarinn Hindholmen frá
Álasundi í ofsastormi mánu-
daginn 14. okt., þar sem hann
var staddur í Grænlandshafi
á 65,30 gráðu Nbr. og 31,30
gráðu VI eða þvert vestur. af
Bjargtöngum. Skipið var þá í
háska statt og gat sent út
neyðarkall og nokkrum
klukkustundum síðar kom
þýzki togarinn West Rek-
chlinghausen skipinu til að-
stoðar. Þá voru öll siglinga-
tæki línuveiðarans óvirk og
einnig sendistöðin, en þýzka
skipið lónaði við hlið Hind-
holmen og bæði skipin dældu
olíu í sjóinn. Þá var tekið að
lægja véðrið, en stórsjór var.
Þýzki togarinn sendi þær orð-
sendingar er norská skipið
þurfti að koma frá sér.
— Þegar stórviðrið, sem
fylgdi fellibylnum „Floru“
náði okkur, vorum við staddir
djúpt undan Grænlandsmið-
Skipstjórinn á Hindholmen Georg Sætre, stendur við stjóm-
borðsganginn þar sem brotsjór reif hurð af hjöru-i.
(Ljósm. Mbl.: Sv. Þ.).
um. Við vorum á flyðruveið-
um með línu og höfðum feng-
ið 25 tonn í lest, en á dekkinu
voru 7-—8 tonn, sem ekki var
búið að ganga frá til frysting-
ar. Við heilfrystum flyðruna
og getum lestað 58 tonn af
henni, en hún tekur mun
meira rúm þannig. Skipið er
hins vegar 150 tonn að stærð,
byggt 1915, en endurbyggt
nokkrum sinnum síðar.
Við lögðum upp í þessa ferð
að heiman frá Álasundi hinn
9. september og hefur veiðin
gengið vel. Annað skip að
heiman var um 40 mílum aust
ar er veðrið skall á og hlekkt-
ist ekki á, en veiðin hjá því
• gekk mun ver.
— Hvað eruð þið margir um
borð?
— Við erum 11 á skipinu.
— Og slasaðist enginn í of-
viðrinu?
— Nei. Ekki er hægt að
segja það. Enginn slasaðist.
Hins vegar varð vélstjórinn
okkar svo miður sín að við
urðum að leggja hann í sjúkra
hús í Angmagsalik, en þangað
héldum við eftir að veðrinu
tók að slota.
— En það urðu miklar
skemmdir á skipinu, þótt þið
dælduð út olíu til að lægja
sjóinn?
— Já við dældum út 8000
lítrum af olíu auk þess sem
þýzki togarinn dældi einnig út
olíu. Við urðum því að fá nýj-
ar olíubirgðir í Angmasalik,
áður en hægt var sigla hingað.
Fyrst reyndum við að halda
upp í veðrið og beittum bak-
borðsbógi upp í vindinn, en
þá fengum við brotsjóinn á
hurðina á stjórnborðgangin-
um, einnig fyllti dekkið og
skipið hallaðist 40 gráður á
stjórnborða. Settum við þá
fulla ferð áfram og beygðum
hart í stjór og þannig tókst
okkur_ að rétta skipið. Hefð-
um við fengið annan sjó á eft-
ir þeim, sem lagði skipið á
hliðina, hefðum við ekki verið
til frásagnar. Síðan héldum
við undan veðrinu. Þegar okk-
ur virtist sem öll sund væru
að lokast komum við saman
til bænastundar í klefa mín-
um, sagði Georg Sætre, skip-
stjóri. Við hétum á kirkjur
heima og báðum.bæna. Þá var
björgunarbáturinn laus og
Framh. á bls. 23.
Angmasalik
Staða Hindholmen frá því óveðrið skall á og þar til því slotaði.
3« 2$
Ls
V-31-30"

Reykjavik
og framleiðslan
*
Kommúnistablaðið birtir l
gær forystugrein, þar .sem það
viðurkennir að útflutningsfram- 4
leiðslan sé „undirstaða" íslenzks
efnahagslífs. Þrátt fyrir það
kemst blaðið að þeirri fáránlegu
niðurstöðu að tilkostnaður, þar á
meðal það kaupgjald, sem út-
flutningsatvinnuvegirnir þurfi
að greiða, skipti í raun og veru
engu máli um afkomu þeirra.
Kemst kommúnistablaðið m.a.
að orði á þessa leið:
„Erfiðleikar útflutningsat-
vinnuveganna erp stundum not-
aðir sem röksemd fyrir því, að
kaupgjald verkafólks, sem starf-
ar við sjávarútveg og fiskiðnað,
megi ekki hækka, en sú röksemd
er mikil firra.“
Þannig er öll röksemdafærsla
kommúnista. Þeir reyna sífellt
að telja þjóðinni trú um það, að
aðalliður framleiðslukostnaðar-
ins, kaupgjaldið, skipti í raun og
veru engu máli fyrir afkomu út-
flutningsframleiðslunnar. Hver
getur tekið mark á slíkum angur-
göpum?
%
Niðurfærslan 1959
Xíminn ræðst nýlega heiftar-
lega á Alþýðuflokksmenn í Norð-
urlandskjördæmi eystra, sem
vörpuðu fram þeirri spurningu á
fundi sínum, hvort ekki væri
mögulegt að fara niðurfærsluleið
í efnahagsmálum, svipað og gert
var í tíð Alþýðuflokksstjórnar-
innar 1959. Lýsir Tíminn þessum
ráðstöfunum Alþýðuflokksstjórn-
arinnar sem hinni mestu árás á
launafólk og bændur, en hins-
vegar „til hags fyrir gróðamenn
og stóratvinnurekendur.“
Alþýðublaðið svarar þessari
árás Xímans í gær í forystugrein
sinni og kemst þá m.a. að orði
á þessa leið:
„Þessi lýsing gefur tilefni til
upprifjunar. Þegar þessi voða-
lega lausn efnahagsvandans um
jólin 1958 var samþykkt á AI-
þingi, höfðu núverandi stjórnar-
flokkar ekki meirihluta á þing-
inu. — Framsóknarflokkurinn
hafði það „stöðvunarvald", sem
liann bað kjósendur um s.l. vor
— en fékk ekki.>
Þannig hafði Framsóknar-
flokkurinn á valdi sínu að stöðva
niðurfærsluna 1959, en hann
gerði það ekki. Framsóknarmenn
létu lausnina vera að lögum og .
bera því ekki síður ábyrgð á
henni en stjórnarflokkarnir."
Fjórum árum síðar
Alþýðublaðið heldur áfram
forystugrein sinni:
„Nú — f jórum árum síðar, seg-
ir Tíminn að þetta hafi verið
álögur á bændur og launamenn
til hags fyrir gróðamenn og stór-
atvinnurekendur. Virðast þing-
menn Framsóknarflokksins þvi
hafa staðið að miklu illvirki og
notað illa stöðvunarvaldið, sem
þeir höfðu. Hitt mun vera sönnu
nær, að niðurfærslan 1959 kom
vinnandi stéttum til góða framar
öðrum og fólk taldi sig mega vel
við una. Hafa kommúnistar »
siðan vitnað til kaupmáttar launa
þetta ár, sem þess hæsta, er hann
hefur komizt. Það eru venjuleg
vinnubrögð Framsóknarmanna
að ætla nú að telja fólki trú um,
að þarna hafi verið eitthvað allt
annað á ferð. Með slíkum mál-
flutningi vanmeta þeir skynsemi
almennings i Iandinu.“