Morgunblaðið - 16.07.1964, Side 24
■
• ■:
Nótabáturinn á Polarfisk tók höggið af árekstrinum og brotnaði í spón er sigit var á skipið á
skóbúðavillt —
hirti 100 pör af skóm
NÝLEGA hurfu skókassar
með 100 pörum af nýjum
skóm frá. Skóverzluninni á
Laugaveg 38. Nú eru skó-
kassarnir komnir fram, höfðu
fyrir misgrip faið inn á Sel-
ásblett.
Þannig stendur á að á Lauga
veg 20 A er einnig skóverzlun
og hafði kaupmaðurinn þar
beðið bílstjóra nokkurn ura að
taka hjá sér tóma skókassa',
sem hann ætlaði að láta bónda
nokkurn fá. Bilstjórinn fór að
skóbúð við Laugaveg snaraði
kössunum á bíl sinn og ók
þeim inn á Selásblett, þar
sem verið var að safna köss-
um saman fyrir bóndann.
Þegar svo bóndinn leit í kdfcs-
ana- að nokkrum dögum liðn-
um hlýtur honum að hafa
brugðið í brún, þegar hann sá
að.þeir voru fullir aí skóm.
Hringdi hann í sinn skókaup-
mann, sem sagði að tómu
kassarnir stæðu enn bak við
búðina og hefðu aldrei verið
teknir.
Seyðisfirði.
Sjá frétt neðst á síðunni.
Þyturinn í skrúfum skipanna
almennt vandamál til rannsóknar
NORÐMENNIRNIR, sem fengnir
voru til að fara austur á síldar-
miðin, til að athuga hljóðið í
skrúfunum á nokkrum síldarskip
um, með tilliti til þess hvort það
væri til baga við síldveiðarnar,
fóru út með 5 skipum, Akurey,
Fróðakletti, Náttfara, Súlunni og
Jörundi III, og hlustuðu hljóðið
með mikrofón í sjó. Skv. línuriti
sem þeir gerðu var hávaðinn
einna mestur í Náttfara og Akur-
ey, steig upp að hálfri ferð en
nú er farið að kasta frá allt að
300 tonna skipum, og þá er ekki
óhugsandi að hljóðið í skrúfunni
skapi vanda, sem þarf að rann-
saka og reyna að bæta úr.
| — Það virðist hafa komið fram
einhver misskilningur um að ver
ið væri að kenna einhverjum
sérstökum um þetta, én þetta get
ur verið vandamál mikils hluta
flotans, sagði Daníel. Ég held,
að aldrei fyrr hafi verið hlustað-
( ur skrúfuþytur í bátum yfirleitt,
, og það getur vel verið að það
hafi áhrif á síldina af hvaða
var jafn eftir það. I Súlunni og tíðni hann er og hve mikill.
Froðakletti voru sömu hlutföll, Þetta þurfum við allir að leggj-
en hljóðið aðeins lægra og línu • ast a ettt um ag fjnna út. Helztu
ritið sýndi sömu hlutföll, en
hljóðið breyttist ekki, var það
sama á hvaða ferð, sem verið
var.
Við náðum í Daníel Trausta
son skipstjóra á Akurey í síma,
er hann var staddur inni á Seyðis
firði í gær. Hann sagði að af
þessari lauslegu athugun kæmi
íram, einmitt það sem hann hefði
talið, að hljóðið í skrúfunni væri
rannsóknaratriði og hefðu skip-
stjórarnir á síldveiðiskipunum
mikinn áhuga á því. Slíkt hefur
aldrei verið athugað fyrr og er
alveg nýtt vandamál. Áður fyrr,
þegar róið var kringum torfurn-
ar, var það talið mikið atriði'
að hljóðlega væri farið og ekki
mátti berja árunum í sjóinn. En
mennimir til að veita okkur ein-
hverja hjálp í því eru þeir, sem
smíða skipin og teikna þau. En
síldin er mismunandi stygg og
það er af einhverju'm ástæðum
mismunandi erfitt fyrir okkur að
komast að henni.
— Og hvað sögðu Norðmenn-
irnir um þetta?
— Þetta var nú bara lausleg
athugun. Norðmennirnir kváð-
ust hafa mælt mismunandi há-
vaða eða þyt frá skrúfunum, en
gátu ekki sagt neitt um hvort
hann styggði síldina. Síðan hefi
ég ekkert frétt og þykir það leitt,
því þetta er atriði sem við þurf-
um að rannsaka í félagi. Ef það
kæmi í ljós að mörg skip hefðu
baga af skrúfuþytnum við veið-
arnar, þá er það almennt vanda
mál, ekki einungis á okkar skip
um, heldur öllum. Það er ekki
nóg að útbúa skipin með öll
dýrindis tæki, ef eitthvað finnst
sem bagar. Og ég er ekki farinn
ofan af því að eitthvað sé að, og
er ekki búinn að sætta mig við
það. Ég tek það þó fram, að ég
er ákaflega ánægður með skipið,
sem er vandað og í alla staði vel
Matsveinn á Herðu-
breið drukknaði
MATSVEINNINN á Hefðu-
breið, Jón Jónsson, Efstasundi
100 hvarf af s'kipinu snemma á
þriðjudagsmorgun, er það var á
leið milli Mjóafjarðar og Seyðis-
fjarðar og er talið að hann hafi
faldið í sjóinn.
Herðubreið fór frá Mjóafirði
um morguninn ki. 4 í bezta veðri
og var Jón þá við vinnu. Það
kom svo til Seyðisfjarðar kl. 9.40
og skömimu seinna var farið að
leita hans, en hann fannst ekki.
Ruslafötu vantaði í eldlhúsið og
gera menn sér i hugarlund að
Jón heitinn hafi farið út að hella j
úr ruslafötunni og af einhverjum
ástæðum faliið fyrir borð. Jón
var 56 ára gamali.
Veiðin í Laxá
í Kjós
Valdastöðum 14. júlí
EFTIR að vatn fór að aukast
í ánni, má segja að veiði hafi
verið góð, aðallega á neðsta
svæðinu. Als hafa veiðst 246
laxar. Þar af 57 laxar í júní
mánuði. Hafa því 94,5 veiðst á
hverri viku, sem af er þeusum
mánuði. í dag veiddust 25 laxar.
Veiðimenn segja að áin sé lull
af fiski. — St. G.
Dró sér
kr. á
60-70 Jbús.
6 vikum
peningum og vorum
sportvöruverzlunar
UNGUR piltur
varðhaldi hjá
er nú í gæzlu-
lögreglunni í
úr garði gert. Vonandi verður Reykjavík, eftir að hafa orðið
hægt að hjálpa okkur að fihna uppvís að því að hafa stolið pen-
lausn á þessum vanda, sem svo ingum og vörum fyrir 60-70 þús.
margir í flotanum hafa áhuga á. I kr., í verzlun, þar sem hann
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Vissi að nú væri öllu lokið,
er ég sökk niður i dfúpið
1 — sagði Gísli Gunnlaugsson
r
Arekstur á
Seyðisfirði
SEYÐISFIRÐI, 15. júlí — í morg
un sigldi síldartökuskipið Gulla
á m. s. Polarfisk í þoku á Seyðis-
íirði. Bæði skipin eru norsk.
Gulla var á leið út fjörðinn
með fullfermi af bræðslusíld til
Siglufjarðar, og sigldi á Polarfisk
bakborðsmegin aftan til við
bátaþilfar. Polarfisk er gamalt
tréskip, en Gulla nýlegt með
mikið lotað stefni.
Nótabáturinn á Polarfisk tók
eýnilega mesta höggið og fór
hann í mal, annars hefði skipið
e.t.v. sokkið. — Sveinn.
háseti á Arnkatli
Neskaupstað, 16. júlí: —
MÖNNUM er enn í fersku
minni hin giftusamlega björg-
un á Gísla Gunnlaugssyni há-
seta á vélbátnum Arnkatli, er
hann lenti út méð nótinni, sem
verið var að kasta.
Fréttaritari blaðsins heim-
sótit Gísla á sjúkrahúsið í Nes
kaupstað og bað hann segja
frá atburði þessum. Hann seg
ir svo frá:
— Ég vann við það um borð,
er nótinni var kastað, átti
ég að gæta þess að sleppa svo
kölluðum hringjum og í þetta
sinn stóð ég hjá „hanafótun-
um“, en mun hafa hrasað og
stigið inn í „bugt“. Skipti það
engum togum að nótin svipti
mér útbyrðis. Er ég skall I
sjóinn sagði ég við sjálían
mig, að eina von mín væri sú,
að reyna nú að klóra mig upp
eftir garninu og ná í plast-
flotið, ef það skyldi þá geta
haldið mér á floti stuttan tíma.
Þetta tókst mér og náði ég í
flotið, en fljótlega varð ég að
sleppa af því þar sem mig
þraut krafta, því nú togaði blý
teinninn í mig með öllum sín-
um þunga.
Um leið og ég sleppti plast
flotinu gerði ég mér fulla
grein fyrir því að nú væri
öllu lokið. Ég hafði enga von
um að mér yrði bjargað, þar
sem þessar nætur eru orðnar
svo djúpar og ég mundi fylgja
blýteininum niður.
Á leiðinni niður í djúpið
vissi ég af mér litla stund, en
mun svo hafa misst meðvit-
und.
Fyrst er ég komst til með-
vitundar gerði ég mér ekki
grein fyrir því hvar ég væri
staddur og mun hafa liðið um
hálf klukkustund þar til ég
áttaði mig. Líðan mín var
slæm fyrsta klukkutímann og
kastaði ég upp talsverðu af
sjó en úr því batnaði mér óð-
fluga og er ég kom í sjúkra-
húsið hér leið mér eftir at-
vikum vel.
Ég tel að snarræði félaga
minna á bátnum og dugnaður
þeirra að ná nótinni inn hafi
átt sinn stóra þátt í því hve
vel tókst til og ég stend í mik
Framhald á bls. 23
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiuiimiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
síarfaði við afleysingar frá 23.
maí sl. til 7. júlí.
Eigandi verzlunarinnar, sem er
skotfæra- og veiðarfæraverzlun,
hafði orðið þess var að pilturinn
var búinn að draga sér fé. Lofaði
hann að endurgreiða peninga, en
hafði ekki fé til þess. Síðan varð
e;gandinn var við að þessi pilt-
ur, sem hafði verið alveg félaus,
er hanmfór að starfa þarna, var
farinn að kaup sér húsgögn og
fleira og sá að þetta var ekki
einleikið. Kærði hann til lögregl-
unnar og var pilturinn handtek-
inn.
Iíefur verið að smá koma í ljós
hversu miklu hann hefur stolið
þennan tíma, sem hann starfaði
í verzluninni og fannst mikið af
varningi heima hjá honpm við
húsrannsókn, skotfærum og
sportveiðarfærum, sem eru dýrar
vörur. Var hann lítið farinn að
losa sig við af því, en hafði þó
ráðstafað nokkrum byssum. Eru
vörurnar taldar 23 þús. kr. virði
og í peningum hafði pilturinn
dregið sér 34.400 krónur. Hana
er enn í gæzluvarðhaldi.
Banaslvsið á
Þiii«vö!liim
STÚLKAN seni dó í bílslysinu á
Þingvöllum sl. sunnudag hét
Júlía Bára Alexandersdóttir,
Sauðagerði B við Kaþlaskjóis*
veg. Hún var 21 árs gömuL