Morgunblaðið - 03.09.1964, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 3. sept. 1964
MORGUNBLAÐIÐ
9
inimiiiiuiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiimiiuiiiiiimi
E.
S ÞEIR voru að gera klárt skip-
EÉ verjar á Ásgeiri RE, 63 tonna
= síldarbáti, þtgar blaðamaður
É og ljósmyndari Mbl. voru á
g stjái úti á Granda í gær. Þeir'
Ibaukuðu við stálvíra og fest-
ingar — ungir menn og frísk-
= legir — handtökin örugg og
p snör. Báturinn vaggaði við
S hafnarbakkann, — við og við
= seig hann frá bakkanum, eins
| og hann vildi komast sem
= fyrst í burtu. Hafi báturinn
= hugsað þann veg, má fullvíst
= telja, að eins hafi og verið
§j farið um skipverjana. Þeir
S voru léttir í lund og þegar
= farnir að panta kaffisopa hjá
= kokksa, vinsælasta manni um
g borð. Leitin að silfri hafsins
| átti að hefjast innan stundar.
Skipstjórinn stóð í brúnni,
= ungur maður og þéttur á velli.
Ej Við kölluðum til hans og
p spurðum, hvort við mættum
Hér leysa þeir festar, skipverjar á Ásgeiri
— síðan er stímt út á miðin, þar sem síldin bíður.
Leitin að silfri hafsins
Þegar sú þraut að komast
um borð, var leyst, var haldið
í brúna og skipstjórinn Ingvi
Einarsson tekinn tali.
— Hvert eruð þið að halda
núna?
— Út undir Jökul.
— Hafið þið haldið ykkur
þar að undanförnu?
— Já, — við höfum líka
verið talsvert við Vestmanna
eyjar.
— Hafið þið verið á fiskiríi
fyrir norðan?
— NeL
Ófeigur Sigurðsson, kokkur
ekki hoppa um borð. Jú, þó
það nú væri. Þegar til kom,
varð blaðamanninum ekki um
sel. Hoppið yrði áreiðanlega
heimsmet. Sveinn myndasmið
ur sagði nei takk. Taldi ólík-
legt, að honum tækist að
fljúga þessa vegalengd. Þess
er að geta í þessu samibandi,
að myndavélin er nokkuð
þung, þannig af afstaða
Sveins í þessu máli var skilfl-
anleg, enda var afsökunin tek
in til greina á samri stundu.
— Nú er allt útlit fyrir að
veiði þar sé heldur að glæð-
ast, ekki satt?
— Jú, en það er ekkert
fyrir okkur. Þetta er svo lítill
bátur. Annars skruppum við
austur, en lentum þar í brælu.
— Hvað er báturinn stór?
— 63 tonn. Einn af minnstu
bátunum.
— Áhöfnin?
— 10 menn.
— Hvað hafið þið fengið
mikinn afla í sumar?
— Eittbvað um 9 þúsund
tunnur. Allt í bræðslu.
— Er síldin væn undir
jökli?
— Hún er misjöfn. Þeir hafa
fryst megnið af henni.
— Þið eruð með kraftbökk,
ekki satt?
— Jú, það eru allir komnir
með þetta. Þetta er alveg nauð
synlegt, því að næturnar eru
um 60 faðmar að dýpt. Þeir
eru með allt að 100 faðma
nætur á stóru bátunum.
— Sparar kraftblökkin
mannskap?
— Ekki mundi ég segja
það. Það er léttar og fljótar
unnið með blökkinni. Það er
hægt að kasta oftar.
— Hvert fer nú síldin, úr
því að Faxaverksmiðjunnar
nýtur ekki lengur við?
— Ætli þeir reyni ekki að
frysta eins og þeir geta. Hitt
fer að Kletti.
— Eru aílir mættir um borð
núna.
Ingvi Einarsson, skipstjóri.
— Nei, þeir eru
þetta.
pð tvnnst
— Þá langar okkur til að ||
hitta kokksa á meðan. Hvað =
heitir hann og hvar er hann |j
að finna?
— Hann heitir Ófeigur Sig- =
urðssön. Ætli hann sé ekki s
við kabyssuna, eins og venju- '
lega.
Og það stóð heima. Kokksi
var á sínum stað. Við klöngr-
uðumst niður í lúkarinn, þar
sem hann stóð við kabyssuna
og var að hita kaffi handa
mannskapnum.
— Líkar strákunum vel við
matinn þinn, Ófeigur?
— Þeir kvarta ekki.
— Hvað fá þeir í kvöld-
verð?
— Steikt kjöt.
— Eru ekki fleiri réttir á
boðstólum.
— Það er nú ekki fjöl-
breytninni fyrir að fara.
Steikt kjöt og ýsa eru fastir
liðir á dagskrá.
*— Þekkirðu Lása kokk,
Ófeigur?
— Já! mikil ósköp.
— Kanntu þá ekki frá
mörgu skemmtilegu að segja?
— Ætli það? Það er frá
ósköp litlu að segja. Ég er
alitaf að kokka.
— Hefur þú ekki sérstaka
rétti við hátíðleg tækifæri?
— Jú, þá baka ég pönnu-
kökur.
Nú var partur af áhöfninni
kominn í lúkarinn. Mann-
skapurinn var allur kominn
um borð. Þeir voru að búa
sig undir að leysa festar.
— Fer ekki kaffið að koma
bráðum, sagði einhver.
Blaðamanninum var ekki
til setunnar boðið. Þegar hann
var á leiðinni upp stigann,
heyrði hann Ófeig segja.
— Jú, ég er að hita það,
elskan.
a.ind.
SiiiimiiiiiiHmiiinimiimiiHiiwiimmHimiiimHiHiiiimiiiiiiHiiiiinmimwiiMimimHimmiimwiMimHmwhiiMHiiiMinniimimwiiinHHiimiHiHiHHHHmmiHHiiiiiiimiiiHimmiiiiiimmiíiiHiHiiiiiiiHiHimmiiiHmiHm
Innbrotsfarald-
ur á Akureyri
Akureyri, 2. sept.
FJÖGUR innbrot hafa verið
framin hér í bæ tvær síðast-
liðnar nætur. t fyrrinótt var
brotin rúða í glugga á bakhlið
verzlunarinnar Drífu við Hafn-
arstræti og dregnir þar út kass-
ar, sem í voru barnakjólar og
undirkjóiar að verðmæti hátt á
þriðja þúsund krónur, en ekki
farið inn í búsið.
Sömu nótt var farið inn um
stóran opinn glugga á ferðaskrif
stofunni Lönd og Leiðum við
Geislagötu og stolið umslagi með
rúmlega þrjú þúsund krónum,
sem geymt var í ólæstri skúffu.
í nótt var svo brotizt inn í
Nýju Kjötbúðina við Skipagötu
með því að rífa negldan fleka
írá glugga. Þar var litlu stolið,
aðeins fáeinum vindlingapökkum
og nokkrum flöskum af Coca
Cola. Skiptimynt, sem greiður
gangur var að, var látin óhreyfð.
Að heimsókn lokinni hefur hinn
óboðni gestur svo neglt flekann
kirfilega fyrir gluggann aftur.
f sama porti að húsabaki var
svo brotin rúða á vöruafgreiðslu
Flugfél. íslands við Kaupvangs-
stræti, farið inn um gluggann og
leitað að verðmætum skúffum,
en engu stolið. Þetta gerðist
einnig síðástliðna nótt.
Ekki hefur tekizt enn að upp-
lýsa þessi þjófnaðarmál, en þau
eru í rannsókn hjá embætti bæj-
arfógeta. — Sverrir.
Vatnsveito í
Djúpavogi
Djúpavogi 2. sept.
UM þessar mundir er verið að
vinna að framkvæmdum vegna
vatnsveitu, sem leggja á hér um
þorpið. Unnið hefur verið að því
að grafa fyrir leiðslum og ieggja
þær, en verkið sækist seint, þar
sem mi-kið þarf að sprengja
burtu af grjóti. Þó standa vonir
til þess að hægt verði að taka
einhvern hluta af vatnsveitunni í
uotkun í haust — Fréttaritari.
STAKSTEINAR
Merk bók
Hin merka bók prófessors Ólafs
Björnssonar, Þjóðarbúskapur fs-
lendinga, kom út á þessu ári i 2.
útgáfu. Er bókin öll mjög endur-
bætt og endurskoðuð frá "1. út-
gáfu árið 1952. Bókin er að vísu
samin sem kennslubók fyrir há-
skólastúdenta í íslenzkum at-
vinnuháttum, en á þó erindi til
allra, sem eitthvað láta sig þjóð-
málin og atvinnumál skipta.
Hér verður ekki gerð tilraun
til þess að ritdæma þessa bók,
en birtir smákaflar úr þættinum
um kjör launafólks, en það eru
bæði athyglisverðar staðreyndir
og auk þess sýnishorn um gæði
og gildi bókarinnar:
„Peningatekjur og raunveru-
iegar tekjur. — Um afkomu
launafólks hafa til skamms tima
litlar tölulegar upplýsingar verið
fyrir hendi. Um
samningsbund-
ið kaupgjald er
að visu hægt að
fá -upplýsingar
frá því að verk-
lýðssamtökin
komu til sög-
unnar. En hæð
kaupgjaldsins,
reiknuð í pen-
ingum, er þó engan veginn ein-
hlítur mælikvarði á afkomu
launafólks. Þau tvö atriði önn-
ur, sem höfuðmáli skipta, eru
verðlagið og atvinnan. Mæli-
kvarðinn á verðlagsbreytingar
er sem kunnugt er vísitalan. Með
samanburði á hlutfallslegri
hækkun kaupgjalds eða vísitölu
famfærslukostnaðar er hægt að
gera sér hugmynd um það, hvort
raunverulegar tekjur eða lífs-
kjörin hafi batnað eða versnað.
Til þess að sá samanburður gefi
þó rétta mynd af breytingu lífs-
kjaranna, þarf vísitalan auðvitað
að vera réttur mælikvarði á þær
breytingar, sem verða á fram-
færslukostnaði; en því skilyrði
hefir ekki verið fullnægt hér á
landi að undanförnu.“
Um kaupmátt
„Kaupmáttur tímakaupsins gef- ’
ur þó ekki rétta hugmynd um
það, hvernig afkoma launafólks
hefir breytzt frá einum tíma til
annars, heldur skiptir þar einnig
miklu máli, hve mikil atvinnan
er. Til þess að fá hugmynd um
það, verður að fá upplýsingar
um meðaltekjur launamanna yf-
ir lengri tíma, t.d. ár, og kaup-
mátt þeirra.“
„Ef niðurstöður þessar eru born-
ar saman við talnaröðina yfir
kaupmátt tímakaups kemur f
ljós, að þróun kaupmáttar at-
vinnutekna er talsvert önnur ea
þróun kaupmáttar tímakaups.
Kaupmáttur atvinnutekna hefir
á þessu tímabili aldrei verið
meiri en 1962 fyrir landið í heild,
en í Reykjavík hefir hann verið
nokkru meiri 1959 en 1962. Sé
litið yflr tímabilið í heild
hefir vísitala kaupmáttar tíma-
kaups lækkað úr 297,0 árið 194$
í 275,3 árið 1962, eða um 13%,
en atvinnutekjur, reiknaðar á
verðlagi ársins 1961, hafa á sama
tíma bækkað úr kr. 77690 í kr.
93013, eða um nær 20%.
„Athyglisverður er sá munur er
fram kemur að því er snertir
þróun atvinnutekna í Reykjavík
og utan Reykjavíkur á tímabil-
inu. f upphafi tímabilsins og allt
fram til ársins 1956 hafa atvinnu-
tekjur verið hærri í Reykjavík
en í kaupstöðum og kauptúnum
utan hennar, en frá og með ár-
inu 1957 hafa atvinnutekjur f
Reykjavík að jafnaði verið lægrl
en i kaupstöðum og kauptúnum
utan hennar.“