Morgunblaðið - 22.09.1964, Blaðsíða 6

-j' 6
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 22. sept. 1964

Símastrengur yfir Eyjafjörð
Akureyri 18. september.
VITASKIPIÐ ÁRVAKUR
lagði í morgun tvo sæsíma-
strengi yfir þveran Eyjafjörð
frá Glerárósum að vestan og
að landi austan fjarðarins hjá
Litla-Hvammi á Svalbarðs-
strönd.
Hér er um að raeða tvo 28
línu strengi, aðeins annar
þeirra verður í notkun að
staðaldri, en hinn er til ör-
yggis, ef bilun kynni að verða.
I framhaldi af þeim hafa
þegar verið lagðir tveir tólf
lína jarðstrengir og einn 30
lína jarðstrengur upp að fjar
skiptastöð landsimans á Vaðla
heiði, en þaðan er aftur þráð-
laust samband við Egilsstaði
og Siglufjörð.
Um síðustu helgi fór fram
viðgerð á saesimastrengnum,
sem slitnaði um daginn, og
liggur yfir Oddeyrarál. Var
baett í hann 6 m. löngum
kafla. Þá var einnig lagður
sæsímastrengur með 10 línum
frá Sandgerðisbót í Glerár-
þorpi og til Svalbarðseyrar.
Þar var árvakur einnig að
verki.
Siðdegis í dag var ætlunin
að leggja sæstreng frá Dai-
vík til Hríseyjar, en það tókst
ekki vegna þess, að enginn
dráttarbíll var tiltækuF í Hrís-
ey. Reynt mun verða aftur á
morgun. — Sv. P.
.0
Fargjöld Loftleiða
eina mál fundarins
Flugmálayfirvöld Svíþjóðar, Noregs,
Danmerkur og Islands hófu fund í
Ný prentsmiðja
AKRANESI, 19. sept. — Akra-
prent, ný prentsmiðja, hóf starf-
semi sína hérna í bænum fyrir
ekki alllöngu. Prentsmiðjan er
eign samnefnds hlutafélags, vel
búin að vélum og tækjum, og
leysir af hendi ails konar smá-
prentun. Prentsmiðjustjóri Akra-
prents er Einar Einarsson. Auk
hans mun Helgi Daníelsson, prent
ari, starfa í prentsmiðjunni.
Hákon Bjarnason:
Enn um Loft-
leiðir og SAS
ÞAÐ var vel og drengilega |
mælt hjá forsætisráðherranum |
um daginn, að ríkisstjórnin I
styddi Loftleiðir af alhug og
mundi veita þeim þann stuðn-
ing, sem hún mætti gagnvart
árásum utanaðkomandi aðila.
En hagsmunir Loftleiða eru
Jvo nátengdir hagsmunum þjóð-
arinnar, að þjóðin öll hlýtur að
gera mélsstað þeirra að sinum.
Nú sitja flugm@lastjórar allra
Norðurlanda á ráðstefnu hér í
Reykjavik, og það liggur ekki í
láginni, að þeir eru að þreifa
fyrir sér, hvernig unnt sé að
styrkja aðstöðu SAS. Þetta kann
að vera aðalmál fundarins, og
því er rétt að þeir viti hver
viðbrögð Is endinga geti orðið,
ef áfram er haldið að þrengja
kostum Loftleiða.
SAS hefur æ ofan í æ reynt
að troða skóinn niður af Loft-
leiðum, bæði með því að tak-
marka lendingarleyfi í Svíþjóð
og margt annað, sem of langt
væri upp að telja en þyrfti
reyndar nauðsynlega að setja á
skrá. Þegar SAS hóf síðustu á-
rás sína fyrir um tveim árum
sendi ég stutt bréfkom til Morg
unblaðsins, þar sem ég benti á
að ríkisstjómir Svíþjóðar, Dan-
merkur og Noregs gætu ef þær
vildu, kippt í taumana, svo að
Loftleiðir gætu verið í friði fyr-
ir yfirgangi SAS. Því að það
dregur enginn í efa, að fyrir-
tæki, sem er stórskuldugt rík-
isstjómum verður auðvitað að
fara eftir óskum þeirra að miklu
leyti, jafnvel þó að fyrirtækið
hafi lcxfað að leita ekki eftir
frekari styrkjum.
Ekki virðist bréfkom mitt
hafa borið mikinn árangur, þó
ég efist ekki um að sendiherr-
ar hinna þriggja Norðurlanda
hafi sent það á réttan stað.
Fyrir því er bezt að tala svo
skýru máli, að ekki verður um
vi'llzt, þannig að flugmálastjór-
arnir viti hvemig hugur íslend-
inga er í þessu efni. Og þeir
geta þá flutt fregnina milliliða-
laust heim til sín.
Loftleiðir eru lífæð okkar að
því er snertir samgöngur I
lofti. Þær eru tengiiiður okkar
við Vestuhheim og að miklu
leyti við Evrópu, þar á meðal
Norðurlöndin. Þessa lífæð má
ekki skera á eða skerða, jafnvel
þótt hagsmunir éinihl'/ers flug-
félags séu taldir í voða.
Ef SAS heldur áfram að
þröngva kosti Loftleiða fer allt
sem heitir norræn samvinna út
um þúfur af hálfu íslendinga.
Þá verður tómt mál að tala um
norrænt hús í Reykjavík svo
og menningartenigsl, sem svo
margir lofa hástöfum. Þá verða
hér innan st.undar engin félög
til, sem stuðla að norrænni sam
vinnu. Norræna félagið, Dansk-
íslenzka félagið, Sænsk-íslenzka
félagið og Félagið Ísland-Noreg-
ur hljóta öll að deyja drottni
sínum, og margt annað og þýð-
ingarmeira mun hverfa.
í fám orðum sagt; ef SAS fær
enn að traðka á rétti Loftleiða
verða afieiðingar fyrir vinsam-
laga samvinnu íslands við Dan-
mörku, Noreg og Sviþjóð ai /eg
ófyrirsjáanlegar, hvort heldur
það verður gert með takmörk-
um lendingarleyfa, blíðmálum
eða hótunum. Þetta verða ríkis-
stjómir viðkomandi landa að
fá að vita, en svo ráða þær
sjálfar hvað þær gera. En það
er tilgangslaust að segja íslend-
ingum að SAS verði ekki að
haga sér eftir fyrirmælum
þeirra.
H.Bj.
FUNDUR flugmálayfirvalda Sví-
þjóðar, Noregs, Danmerkur og ís-
lands hófst í Reykjavík í gær-
morgun og var umræðuefnið hin
lágu fargjöld Loftleiða á leiðinni
frá Bandaríkjunum til Norður-
landa. Fundurinn stóð í allan
gærdag og átti að hefjast að nýju
klukkan 10 árdegis í dag.
Fundinn sitja Agnar Kofoed
Hansen, flugmálastjóri, Winberg,
flugmálastjóri Svíþjóðar, og
Smidman, fulltrúi hans, Heum,
varaflugmálastjóri Noregs, og
Stenver, fulltrúi i dönsku flug-
málastjórninni.
Sem kunnugt er hefur SAS
krafizt þess, að Loftleiðir hækk-
uðu verulega fargjöld sín frá
Bandaríkjunum til Norðurlanda
og hafa þessi flugfélög áður átt
viðræðufundi um þessi mál, en
þeir ekki borið árangur. Þess
vegna hefur deilunni verið vísað
til flugmálastjórna og ríkis-
stjórna landanna.
>f-
Að því er Agnar Kofoed Han-
sen tjáði Morgunblaðinu í gær,
er þetta eina málið á dagskrá
fundarins, en ekki er enn ljóst
hversu marga da*ga harni mun
standa.
* VEIT UM LAXINN
NÚ segja þeir, að ísland sé
að komast í tízku í Bretlandi
sem laxveiðiland, enda mun
víst nóg af stórlöxunum hér.
í frétt hér í blaðinu á sunnu-
daginn var það haft eftir er-
lendu blaði, að laxveiði her-
togans af Edinborg hefði haft
sitt að segja í þessu sambandi.
Mjög tignir gestir eru ekki tíðir
á íslandi, en af þessu sjáum
við, að auglýsingamáttur þeirra
er mikill úti í hinum stóra
heimi.
Þótt það sé út af fyrir sig
ágætt, að ísland og árnar fái
auglýsingu á þennan hátt er
ég ekki viss um að við kærum
okkur um allt Bretaveldi í árn-
ar okkar. Gott er samt að vita,
að Bretinn veit hvar laxinn er.
★ MANNÚÐIN
í viðtali, sem birtist á
sunnudaginn hér í blaðinu,
voru menn hvattir til þess að
sýna sláturfénu mannúð.
Ósjálfrátt fór ég að velta því
fyrir mér, hvort smásteik væri
mannúðlegri en „kótelettur“.
★ MIKIÐ SKAL TIL MIKILS
VINNA
Á' sunnudaginn minntist ég
á ölvun og hópdrykkju. Það
voru víst orð í tíma töluð, því
aðfaranótt laugardags þurfti
lögreglan að setja 58 menn
undir lás og slá vegna ölvunar
og þykir það æði mikið í bæ
sem okkar. Og sjálfsagt hefðu
fleiri haft þörft fyrir lásinn, ef
hægt hefði verið að koma
þeim fyrir. Annars geta öl-
kærir farið að anda léttara, því
mér sýnist ágætlega miða
áfram með byggingu lögreglu-
stöðvarinnar — og það verður
stórt hús með mörgum vistar-
verum.
Lögreglan lét þess getið, að
meðal hinna hýstu hefðu
áberandi margir verið ný-
komnir af síldinni með fullar
hendur fjár. Þetta er gamla
sagan. Menn leggja á sig mikið
erfiði, vinnu og vöku, til þess
að afla sem mest. Og ávöxt
vinnunnar nota þeir svo til
þess að greiða aðganginn að
tugthúsi lögreglunnar. f raun-
inni er aðgangseyririnn ekki
það hár, að vert sé að leggja
það á sig að púla heilt sumar
til þess arna.
* VESALDÓMUR
En þetta er auðvitað spurn-
ing, sem hver verður að svara
fyrir sig. Menn eru sjálfráðir
hvað þeir gera við ávexti vinnu
sinnar — hvort þeir verja
þeim sjálfum sér og öðrum til
uppbyggingar — eða til þess
að gera sjálfa sig að enn meiri
vesalingum en þeir annars eru.
Og jafnan kemur það þá ekki
aðeins niður á þeim einum,
heldur líka vandamönnum.
Þegar á heildina er litið er
þetta hins vegar ekkert einka-
vandamál viðkomandi manna.
Það er vandamál þjóðfélagsins
í heild, að ráðleysingjum skuli
veitast tækifæri til að auðgast
og sóa síðan fénu á aumingja-
legasta hátt frammi fyrir al-
þjóð. Þessi sóun, sem birtist á
mjög mörgum sviðum, er eitt
af því, sem rifið hefur niður
virðingu fólks fyrir því verð-
mæti, sem peningarnir tákna.
Það fólk, sem ekki kann að
gæta fengins fjár — fólk, sem
aldrei helzt á peningum stund-
inni lengur, betta er fólkið, sem
stöðugt gerir kröfur til allra
annarra en sjálfs síns — og
veldur heildinni eilífum erfið-
leikum.
★ BJÖRG OG BÖL
Til að koma í veg fyrir allan
misskilning tek ég það fram, að
ég á alls ekki við að sjómenn
séu þeir einu seku. Hinir seku
eru í öllum stéttum þjóð-
félagsins — oft á tíðum fólk.
sem miðar stöðugt að skjót-
fengnum gróða. Og sem betur
fer eru hinir ráðdeildarsömu
meðal sjómanna í miklum
meirihluta. En svörtu sauðirn-
ir setja oft svip sinn á hjörð-
ina hér sem annars staðar.
Þess vegna er þessi góða
síldarvertíð mikil björg fyrir
þorra heimila. En mörgum
verður samt stóri vinningurinn
böl.
RAUÐU
fyrir transistor viðtæki.
Bræðurnir Ormsson
Vesturgötu 3, sími 11467
t