Morgunblaðið - 21.07.1965, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAOIÐ
Miðvikudagur 21. júlí 1965
ISPflgMMj jjpmw .....................y.
ÞAÐ rumdi í vélum skurð-
grafanna á Miklatúni, er við
stöldruðum þar við fyrir tveim-
ur dögum. Yfir svæðinu trón-
aði minnisvarði skáldjöfursins
mikla, Einars Benediktssonar, „ ;
en engann dreymdi glæstari
framtíðardrauma íslandi til
handa en einmitt hann. Allir
borgarbúar geta því verið sam-
mála forráðamönnum Reykja-
víkur, að aðeins stórbrotinn og
veglegur rammi sæmi minnis-
varða skáldsins.
Morgunblaðið fór því á stúf-
ana til þess að kanna, hvað liði
framkvæmdum þessa verks.
Yfirverkstjóri garðyrkjudeild
arinnar er Theodór Halldórs-
son. Við hittum hann á Mikla-
túni og spurðum hann, hvort
svæðið hefði ekki reynzt mjög
rakt.
!— Jú mjög. Sérstaklega þó
um miðbik svæðisins. Þar má
segjast þeir vera tilvonandi
menntskælingar, tóku lands-
próf í vor. Þegar ákveðinn fjöldl
röra er kominn niður af pallin-
um, setjast þeir allra snöggv-
ast og við tökum af þeim mynd.
— Ertu frá þér maður, að
taka af okkur mynd, svona rétt
þegar við pústum. Það gæti lit-
ið út eins og við sætum á rass-
inum allan daginn.
— O, segið þið þeim bara,
sannleikann, að þið séuð hund-
latir, segir bílstjórinn stríðnis-
lega og gýtur til þeirra augún-
um.
— O, haltu kj .... ., hrópa
strákarnir og eru nú ekki al-
deilis á þeim buxunum að láta
í minni pokann.
— Fáið þið ekki rasssæri,
segjum við og tökum þátt 1
leiknum. Við þetta móðgast
strákamir, svo að þeir eru ekki
viðmælandi eftir þetta innskot
okkar, og vxð neyðumst tii að
hætta samtaiinu
Yfir Miklatúni gnæfir stytta skáldjöfursins mikla Ei nars Benediktssonar.
Stórátak í fegrun borgarinnar
Heimsókn á Miklatún

raunar segja, að um sökkvandi
forarvilpu hafi verið að ræða.
Þar urðum við að grafa á fast
og fylla síðan upp með raúða.
Annars höfum við verið sér-
lega heppnir með veður. Það
hefur hjálpað mikið, hve þurrt
hefur verið. Þetta hefði varla
verið vinnandi vegur í vot-
viðri.
— Hve margir vinna hér?
— Hér á Miklatúni vinng um
tuttugu manns að meðtöldum
mönnum er stjórna vélum og
bifreiðum. Unnið er frá tuttugu
mínútun, yfir sjö og til klukkan
sjö á kvöldin. Ef alls staðar
væri unnið, eins vel og hér, þá
væri allt í lagi.
— Er ekki mikið af ungling-
um, er vinna hjá ykkur?
— Jú, við höfum hér ágæta
stráka, sem engin vandræði
hafa verið með, enda höfum við
góðan stjórnanda, sem Helgi
sagði Theodór Halldórsson að
lokum.
Við gengum nú austur Mikla-
tún og hittum að máli verk-
stjórann á Miklatúni Helga
Þorgeirsson, en hann er verk-
stjóri yfir nýframkvæmdum
borgarinnar. Helgi sýnir okkur,
hvernig lokræsin koma inn í
aðalæðarnar á 15 m millibili.
Við spyrjum Helga, hvernig
honum falli að stjórna ungling-
unum.
— Vel, segir hann, þetta eru
allt ungir og ágætis strákar og
reynzt vel. Þetta er að vísu dá-
lítið óþrifaleg vinna, en ég held
nú samt, að þeir uni sér bara
vel.
— Eru þessi lokræsi á klöpp?
— Ekki er það nú alls staðar.
Hér fyrir ofan, segir hann og
bendir austur túnið, er algengt
að það sé á klöpp, en hér fyrir
neðan er það ekki, enda mýrin
Strákarnir á Miklatúni voru allra fjörugustu strákar og unnu
af kappi. (Ljósmyndirnar tók Sv. Þ.)
Strákamir á Miklatúni eru
allra fjörugustu strákar. Þegar
við tökum þá tali, eru þeir í
óða önn að handlanga steypu-
rör niður af vörubílspalli. Uppi
á pallinum stendur Sveinn
Imfnsson og það bogar af hon-
um svitinn. Hann hendir rörun-
um niður til félaga síns Jóns
Hjaltalíns Ólafssonar, en báðir
Theodór Halldórsson
yfirverkstjóri
Þegar við höldum heim á
leið og látum hugann reika um
það, sem við höfum séð. og
heyrt um framkvæmdir undan-
farinna ára í þessum málum
minnumst við þess, sem Jónas
Hallgrímsson segir í hina gull-
fagra kvæði Hulduljóð: Smá-
vinir fagrir foldar skart;/ finn
ég yður öll í haganum enn;/
veitt hefur Fróni mikið og
margt/ miskunnar faðir; en
blindir menn/ meta það aldrei
eins og ber,/ unna því lítt, sem
fagurt er,/ telja sér lítinn yndis
arð/ að annast blómgaðaa
jurta-garð.
Ef til vill hefur engin ráð-
stöfun borgaryfirvaidanna haft
eins góð uppeldisáhrif á ís-
lenzka æsku sem nú, að láta
hana hlú að og fegra hina
mörgu skrúðgarða borgarinnar,
Framhald á bls. 23.
Helgi Þorgeirsson, verkstjórí. í nýræktunarframkvæmaum
borgarinnar, lengst til vinstri, ásamt tveimur undirmanna
si nna.
Þorgeirsson er. Helgi er verk-
stjóri hér á Miklatúni.
Þið notið plaströr í lokræsin?
— Já, við notum í allar hlið-
argreinar framræðslukerfsins
plaströr, sem alsett eru götum
fyrir vatnið. Rör þessarar gerð-
ar eiga að geta flutt fjórfalt
vatnsmagn steinsteypuröranna
gömlu. Stafar það einkum af
því að mótstaðan í plastinu er
miklu minni.
— Og öll ræsin eru grafin
með vélskóflum, en einnig not-
um við mikið dráttarvéiar,
mjög djúp. v
— Er ekki slæmt fyrir fram-
tíðargróður svæðisins, hve
jarðvegur hér er súr?
— Jú, súr jarðvegur er ekki
góður, en' vonandi breytist það
nú, er þornar við þessar fram-
kvæmdir. Á nokkrum stöðum
höfum við komið niður á gömul
lokræsi, sem eru raunar frem-
ur lítilfjörleg. Ekki veit ég,
hverjir hér hafa verið að verki
eða hve gömul þau eru, segir
Helgi um leið og við kveðjum
hann. '
Viðtal við Hafliðn Jónsson garðyrkjustjóra
— Nú í sumar höfum við
unnið að því að ræsa fram allt
Miklatún og vonumst- til að
geta lokið því verki fyrir
haustið, sagði Hafliði Jónsson
garðyrkjustjóri Reykjavíkur-
borgar, er Morgunblaðið hafði
viðtal við hann nú á dögunum. |§:
— Við höfðum ráðgert að :Jf
geta gróðursett fyrstu tij.x-
plönturnar síðastliðið vor, cn
tími vannst ekki til þess. Við Jf
munum því reyna að nájf
þeirri áætlun næsta vor, en
erfitt hefur verið að fá trjá-||
plöntur.
— Hvað er næsta stigið í
þessum framkvæmdum á eítir
þurrkuninni?
— Næst munum við leggja
grundvöll að götum og gang-
stígum, gera barnaleikvelli,
bifreiðastæði o.s.frv.
— Hve stórt er Miklatún?
— Það er mjög stórt. Það|
er röskir tíu hektarar, eða
eins stórt og allir þeir skrúð-
garðar, er borgin hefur nú í
umsjá sinni, svo að augljóst
er, að hér er um mikla viðbót
að ræða við skrúðgarðaland
borgarinnar.
— Hvenær fara borgarbúar
Hafliði Jónsson.
að sjá móta fyrir útlínum
garðsins, þannig, að unnt
verði að gera sér grein fyrir
lagi hans?
— Það verður vonandi seint
á næsta ári, standist allt áætl-
un. Hins vegar er meginvanda-
mál okkar það að fá næga
garðyrkjumenn. Það fást
varla nokkrir unglingar til
þess að læra garðyrkju.
— Eru ræsi þau er þið graf-
ið ekki löng?
— Ég held, að ég ýki ekki,
þó að ég segi, að þau séu allt
að sjö kílómetrum. Jarðvatn-
ið mun ræst niður í sorpræsið
í Rauðarárstígnum. Þegar
það var lagt var gert ráð fyrir
rennsli úr Miklatúni og stút-
ar skildir eftir í ræsinu. Ann-
ars er um algjöra nýjung að
ræða við framræsluna. Lok-
ræsi þau er greinast um allt
túnið og liggja í aðalæðar
framræslukerfisins eru öll
úr plasti. Er hér um að ræða
plaströr alsett götum, svo að
vatn eigi auðvelt með að renna
í þau. Líklegt þætti mér, að
bændur hefðu áhuga á þessu,
því að þessi rör eru helmingi
ódýrari en steypt rör.
— Hvenær má gera ráð fyr-
ir að Miklatún verði fullbúið?
— Það er nú ekki gott að
segja, en upprunalega var
gert ráð fyrir, að verkið tæki
fimm ár, sagði Hafliði að lok-