Morgunblaðið - 08.09.1965, Blaðsíða 28

lorijtmMítfoifo
203. tbl. — Miðvikudagur 8. september 1965
Kalnefndinni falin
framkvæmd heyöfl-
unar fyrir bændur
á Austurlandi
SVO SEM kunnugt er, skipaði
landbúnaðarráðherra, Ingólfur
Jónsson, sérstaka nefnd þ. 28.
Júlí sl. til þess að gera athugun
á því hvernig við skuli brugðið
þeim vanda, sem steðjar að bænd
um á Austurlandi vegna kal-
skemmda í túnum. í nefnd þess-
ari eiga sæti Pétur Gunnarsson,
Gísli Kristjánsson og Kristján
KarJsson.
Landbúnaðarráðuneytið hefur
nú gefið út fréttatilkynningu um
störf nefndarinnar og kemur þar
fram, að Jandbúnaðarráðherra
hefur falið kalnefndinni að
vinna áfram að máJi þessu og
hafa með höndum framkvæmdir
við fóðuröflun til þeirra bænda
á Austurlandi, sem búa við fyrir
sjáanJegan heyskort. Ekki eru
tök á að ákveða, hvaða ráðstaf-
anir þar verður um að ræða, fyrr
en fyrir Jiggja niðurstöður um
endanJegan heyfeng bænda á
AusturJandi.
Óðinn tók drag-
nótabát «
VARÐSKIPIÐ Óðinn tók í gær-
morgun Sæborgu BA 25 að ólög-
legum dragnótaveiðum út af Pat-
reksfirði. Var farið með bátinn
til Patreksfjarðar, þar sem málið
verður tekið fyrir hjá sýslu-
manni.
Fréttatilkynning landbúnaðar
ráðuneytisins ler hér á eftir í
heild:
„Með bréfum, dags. 28. júlí
sl. skipaði ráðuneytið þriggja
manna neír.d til að gera athugun
á því hvernig skuli bregðast við
þeim vanda, sem steðjar að bænd
um á Austurlandi vegna kal-
skemmda í túnum. í nefndina
voru skipaðir Þeir Gísli Krist-
jánsson, rjtstjóri, sem fulltrúi
Búnaðarféiags íslands, Kristján
Karlsson, sem fulltrúi Stéttar-
sambands bænda og Pétur Gunn-
arsson, deiidarstjóri, sem jafn-
framt var skipaður formaður
nefndarinnar.
í bréfi til landbúnaðarráðu-
neytisins, dags. 30. ágúst gerði
nefndm síðan grein fyrir störf-
um sínum é þessa léið:
„Með bréfi, dags. 28. júlí 1965
skipaði landbúnaðarráðuneytið
okkur undirritaða í nefnd til
að gera athugun á því hvernig
skuii bregðast við þeim vanda,
sem steðjar að bændum á Aust-
urlandi vegna kalskemmdanna.
Nefndin hélt sinn fyrsta fund
29. jújí og ákvað þá að skrá-
setja þá aðila, sem byðu fram
hey tíl sölu, ennfremur skrifaði
nefndin stjórn Stéttarsambands
bænda og bað um áiit hennar um
verð á heyi í sumar og haust.
Pétur Gunnarsson, formaður
nefndarinnar, hafði samband við
formann Búnaðarsamband Aust-
urlands, Þorstein Sigfússon,
Framhald á bls. 27
Nýtt útgerðorfélag ú Siglufirði
SIGLUFIRÐI 7. sept. — Sigl-
firðirbgur kom 'hingað fyrir helg-
ina með söl'tunarsílid og var salt-
að á tveimur plönum, hjá Hen-
riksensibræðum og Kaupfélagi
Siglaifjarðar, uim 200 tunnur á
Ihivoru plani. Aulk þess fór eitt-
hvað í bræðslu.
Sáldarflutningaskipið Goilla
kom hingað einnig með 4—5000
mál af bræðslusíld til si'ldarverk-
amiðjunnar Rauðlku. Er þetta
sennilega síðasta ferð Guillu á
þessu suunri.
Nýtt hluitafélag hefur verið
stofnað hér. Er það útgerðarfélag
sem nefnist Tjaldur. Félagið hef-
ur fest kaup á 53 tonna bót, sem
Tjaíldur iheitir, og var hann
iloeyptur af Kristjáni Guðmunds-
syni í Rifi. Eigendur Shins nýja
báts eru: Skúli Jónsson, bygg-
ingamaður, Gústaf Níleson, fram-
ikivisitlj., Steflán Þór HiaraWsson,
vélstjóri og Númi Jóhannesson,
sem verður skipstjóri á bátnum.
— Stefán.
Gordon Van Buskirk sést hér vera að rannsaka beinagrindurnar, sem fundust við fornleifa-
gröft í Iandi hans nálægt Bristol í Maineríki, sem er á austurströnd Bandaríkjanna. •— Beina-
grindin fyrir framan hann er með brjóstplötu úr eir og er klædd með leðri — Þessi beina-
grind kann að vera af norrænum manni en beinagrindin til vinstri mun vera af Indíána.
Merkur fornleifafu ndur:
Leifar norræns manns á
austurströnd Bandaríkjanna?
að geti verið af norrænum
manni fannst 19. ágúst sl., en
hin beinsgrindin fannst dag-
inn eftir, þegar fornleifafræð-
ingarnir voru að grafa skurð
i kring. Um þrjú fet voru á
miili beinanna. Helen Camp,
sem stjórnaði flokknum, sem
fann beinagrindurnar, sagði
að fyrri beinagrindin gæti
ekki verið greftruð af Indíán
um. Fyrir því gætu ekki ver-
ið neinar líkur, vegna þess
hvernig beinagrindin hefði
legið. Hún hefði legið á bak-
inu með höfuðið snúið til hlið
ar. Indíáni myndi hafa legið
í beygðri stellingu. Hin beina
grindin, sem talin er vera af
Indíána, var í slíkri beygðri
stellingu
Telja sagnfræðingar, að
norrænir landkönnuðir hafi
komið til strandar Norður-
Ameríku á elleftu öld og hafi
þá haft samskipti við Indíána.
Bristol, Maine, 6. sept. —
Einkaskeyti til Mbl.
frá AP: —
FORNLEIFAFRÆÐINGAR
eru enn að reyna að ákvarða,
hvort beinagrind, sem fannst
fyrir skömmu í Maine í Banda
ríkjunum sé af norrænum
uppruna. Svo virðist, sem
sumir fornleifafræðingar telji
að önnur beinagrindin af
tveimur, sem fundust, kunni
að vera af norrænum land-
kör.nuði, en hin mun vera af
Indíána ^
Fyrri beinagrindin var var
in af brjóstplötu úr eir og var
brjóstplatan klædd leðri. Of
arlega á plötunni voru festir
fjórir láréttir teinar í leðrið.
George Van Buskirk, sem er
félagi í fornleifafélagi Maine
ríkis og er eigandi landsins,
þar sem beinagrindurnar
fundust, sagði að beinagrind,
sem fundizt hefði áður á
Rhode Island hefði verið með
svipaða brjóstplötu. Sú plata
væri talin vera frá víkinga-
tímabiiiiiu.
Beinin brjóstplatan og gier
kúla. sem einnig fannst, hafa
verið send dr. Junius Bird,
forstöðumanni mannfræði-
deildarinnar í náttúrusögu-
safni New York borgar, en
hann hefur ekki viljað láta
hafa neitt eftir sér um upp-
runa beinagrindanna. Hann
mun samt hafa sagt, að hann
hefði ekki séð neitt svipað
þessu áður. Bird sagði enn
fremur, að kúlan, sem notuð
mun hafa verið í viðskiptum,
væri hin fyrsta sinnar tegund
ar, sem nokkru sinni hefði
fundizt í Norðaustur-Ame-
ríku. Aðrar svipaðar henni
hefðu fundizt í jörðu í Louisi-
ana og öðrum suðurríkjum við
ströndina
Beinagrindin, sem talið er,
Övíst með öllu um fleirS eld- Þroskaleysi síldarinn-
flaugaskot Frakka héðan ar háir veiðunum
MBL. sneri sér til M. Benou,
framkvæmdastjóra eldflauga-
tilrauna Frakka hér á landi, þar
sem hann var staddur í Skóga-
skóla að undirbúa brottfór sína
og sinna mannti og spurði hver
fótur væri fyrir fregnum um að
þeirra væri von aftur hingað
eftir tvö ár sömu erinda og áður,
að skjóta hér upp eldflaugum af
Skógasandi.
Sagði M. Renou ekkert hæft í
því að áformað hefði verið fram-
hald á tilraunum þeim sem hér
hafa farið fram og með öllu óvíst
hvort þeir kæmu aftur. „Fyrst
verður að vinna úr niður.stöð-
um rann-sóknanna nú“, sagði
•hann, „og því verki verður ekki
lokið í bráð. Ef sýnt þætti að
þörf væri á frekari rannsóknum
og annarri Islandsferð af þeim
sökum, yrði ákvörðun um það
tekin síðar meir“. „Og hvenær
gæti það orðið?“ spurði blaðam. !
„Ekki fyrr en eftir áramót í
fyrsta lagi“.
Aðspurður, hvort notaðar
myndu sömu eldflaugar og verið
hefur, ef af annarri íslandsferð
yrði, „Dragon“-flaugarnar (sem
eru stærstar þriggja rannsóknar-
eldflauga svipaðrar gerðar Béli-
er, Centaur og Dragon) eða
hvort aðrar kæmu til greina,
anzaði M. Renou því til, að
vafalaust yrði fyrir valinu ein
„Dragon“-eldflaug til. „Gim-
steinaflaugarnar (sjá bls. 14,
Utan úr heimi) koma ekki til
greina, Smaragðinn, Safírinn
eða Rúbíninn?" spurði blaðam.
i „Nei, ekki þær“, sagði M. Renou.
Snjókoma á
Siglufirði
SIGLUFIRÐI, 7. sept. — Snjó-
koma var hér í nótt ag fram á
morgun. Snjóaði niður unidir
byggð. Siglufjarðarskarð mun
enn fært bifreiðuim- — Stefán.
— SÍLDIN, sem veiðzt hefur að
undanförnu við Jan Mayen er
norsk að uppruna, 31—32 senti-
metrar að lengd, sagði Jakob
Jakobsson, fiskifræðingur, í sam-
tali við Mbl. í gær. —• Af þessari
síld eru 60% 6 ára, um 30% 5 ára
og afgangurinn úr ýmsum ár-
göngum. Sex ára stofninn hefur
verið mjög dreifður í sumar og
búizt var við honum hér við
land, en einhver töf hefur orðið
á komu hans. Norðmenn veiddu
mikið af þessari síld við Norður-
Noreg og íslenzk skip héldu
einnig á þessi mið, en sneru heim
skömmu síðar. Nokkru seinna
var uppgripaafli hjá Norðmönn-
um á sömu slóðum.
Jakob sagði, að enn væri ekki
öll von úti um að þessi síld gengi
hér við land, en hún þéttir sig
ekki í vetrartorfur fyrr en kyn-
færi hennar hafa náð ákveðnum
þroska. Þangað til er hún dreifð
um allan sjó og eltist við átu.
Þetta þroskaleysi mun eiga ræt-
ur sínar að rekja til þess, að sjór-
inn er kaldari nú, en hann var
í fyrra, þegar góðar torfur gengu
hér við austanvert landið.